Το ΠΑΣΟΚ, αρπάζοντας μια ιδέα της Νέας Δημοκρατίας (η οποία τώρα ισχυρίζεται πως άλλο εννοούσε) περί εργασιακής εφεδρείας, ξεκινά τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων με τη μέθοδο της ετήσιας εφεδρείας. Όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία εφεδρεία. Απλά θα αποζημιώνεται (κάτι σαν επίδομα ανεργίας) για ένα χρόνο, ο ήδη από τώρα απολυμένος, με....
το 60-70% των αποδοχών του και μετά την πάροδο του έτους θα κόβεται και αυτή η αποζημίωση. Μάλιστα η επιλογή αυτών που θα απολυθούν είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα της κυβέρνησης, δηλαδή του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να οριστούν έστω διακομματικές επιτροπές για την προστασία από τυχόν κομματικές διώξεις.Εκείνο που κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να γίνει, αφού βέβαια θεωρηθούν αναπόφευκτες οι απολύσεις, είναι να βγει ένας αριθμός δημοσίων υπαλλήλων με αδιάβλητη κλήρωση σε ετήσια, διετή ή και τριετή (ανάλογα με τις ανάγκες των υπηρεσιών) άδεια άνευ αποδοχών, χωρίς στο μεταξύ στο χρονικό αυτό διάστημα, να γίνει οποιαδήποτε εξωτερική πρόσληψη. Μετά το πέρας του χρόνου της άδειας, ο αδειούχος θα επιστρέφει αυτοδίκαια στην εργασία του. Θα υπάρχει πρόβλεψη μόνο να μείνουν στην εργασία τους και επομένως να μην μπουν στην κλήρωση, όσοι πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν μέσα στον ανάλογο χρόνο ή και κάποιες άλλες περιπτώσεις. Όσοι λοιπόν, εξ εκείνων που θα παραμείνουν στην εργασία τους θα συνταξιοδοτούνται, θα αναπληρώνονται από τους αδειούχους της αντίστοιχης υπηρεσίας, με επετηρίδα κατά σειρά παλαιότητας.
Η μέθοδος αυτή έχει τα εξής πλεονεκτήματα:
1) Δίνει μια ικανή χρονική περίοδο στο κράτος για να μπορέσει να συμμαζέψει τις μισθολογικές δαπάνες και κατ' επέκταση τις δημόσιες δαπάνες και το δημόσιο έλλειμμα. Αν δεν τα καταφέρει και μέσα σ' αυτούς τους χρόνους, τότε προφανώς δεν θα φταίει ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων και επομένως τζάμπα θα γίνουν τώρα οι σκοπούμενες απολύσεις.
2) Η άνευ αποδοχών άδεια θα απαλλάξει το κράτος από το βάρος της αποζημίωσης αυτών που απολύονται τώρα και θα περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες.
3) Η κλήρωση θα ακυρώσει κάθε υπόνοια για κομματικές σκοπιμότητες και δεν θα εξαγριώσει τον κόσμο.
4) Δεν θα γίνει καμία απόλυση. Απλά ορισμένο προσωπικό θα μπει σε πραγματική εφεδρεία και μεγάλο μέρος από αυτό θα επανέλθει στην εργασία του ήδη μέσα στο χρόνο της άδειας, λόγω συνταξιοδότησης άλλων συναδέλφων.
Το μόνο μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι ο αδειούχος θα μείνει χωρίς μισθό για όσο διάστημα μείνει μακριά από την υπηρεσία του. Μπορεί όμως στο διάστημα αυτό να κάνει άλλη εργασία, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ίσως προτιμηθεί στο τέλος από τον ίδιο, από την επιστροφή του στο Δημόσιο.
Πάντως πιστεύουμε πως αν μια τέτοια πρόταση έμπαινε σε δημοκρατική ψηφοφορία για έγκριση ή απόρριψη, μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων, μάλλον θα στηριζόταν.
Εξάλλου η τρόϊκα δεν επιβάλει με το ζόρι απολύσεις, αλλά περιορισμό των δαπανών που επιβαρύνονται από το μισθολογικό κόστος. Επομένως αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιλέξει οριστικά τις απολύσεις, τότε κάτι άλλο έχει στο μυαλό της, που προφανώς έχει σχέση με την δημιουργία νέας εκλογικής πελατείας και αυτό θα πρέπει να το προσέξει πολύ η Νέα Δημοκρατία, αν δεν θέλει να βρεθεί προ απροόπτου.
Ιδού η Ρόδος....
