Το άρθρο της ημέρας
Από τον Μιχάλη Ραμπίδη*
Μια στρατηγική συμμαχία από το 1996 μεταξύ Τουρκίας & Ισραήλ φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος της.
Οι κακομαθημένοι και ασύδοτοι τοποτηρητές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, βρίσκονται πλέον σε σύγκρουση συμφερόντων και με αφορμή το αιματηρό περιστατικό στο πλοίο Μάβι Μάρμαρα στο ταξίδι του προς Γάζα, η ρήξη στις σχέσεις τους μοιάζει αναπόφευκτη.
Μάταια η ΥΠΕΞ των ΗΠΑ κ Χίλαρι Κλίντον προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει μια συμβιβαστική λύση στη διένεξη των δυο, χωρίς επιτυχία μέχρι τώρα. Η έκθεση Palmer που ενοχοποίησε και κατέστησε υπεύθυνη την Τουρκία για το θάνατο των δικών της πολιτών, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Αυτοσυγκράτηση συνιστά στους δυο ο Χένρυ Κίσινγκερ και ζητά από τον Τούρκο να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τις συμφωνίες της θάλασσας. Μπορεί όμως ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και πρωτομάστορας της διχοτόμησης της Κύπρου να εκλιπαρεί τον σεβασμό του Τούρκου, όταν ο ίδιος του έδωσε το δικαίωμα και την δυνατότητα να καταπατά ασύστολα κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων & διεθνούς δικαίου;
Όμως η πραγματική κρίση θα κορυφωθεί στις 20 τρέχοντος μηνός όταν στον ΟΗΕ αναμένεται η Τουρκία να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης της Παλαιστινιακής αρχής ως ανεξάρτητο κράτος. Και φυσικά η σχέση των δυο χωρών μπορεί να ξεπεράσει και την "κόκκινη γραμμή" τέλος Σεπτέμβρη-αρχές Οκτώβρη 2011 όπου είναι προγραμματισμένη η έναρξη των ερευνών για Φυσικό Αέριο στην ΑΟΖ Ισραήλ-Κύπρου.
Ποια θα είναι άραγε η Ελληνική θέση στον ΟΗΕ, μετά από επανειλημμένες δηλώσεις υπέρ ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους και τις μακροχρόνιες φιλικές σχέσεις μας με τους Άραβες; Εκτός κι αν μας "σώσει" ένα ΒΕΤΟ από τις ΗΠΑ
Η επαναδιαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας μετά την άνοδο στην εξουσία του κόμματος ΑΚΠ το 2002 είναι ολοφάνερη. Ερντογάν, Γκιούλ & Νταβούτογλου επιδιώκουν να χτίσουν μια δυνατή Τουρκία που θα βρει την πραγματική της ταυτότητα στην ισλαμική & οθωμανική κληρονομιά της. Ο Τούρκος Κίσινγκερ όπως αποκαλούν τον κ Νταβούτογλου διακηρύσσει: ‘’Κάθε τζαμί που καταστρέφεται υπονομεύει εν δυνάμει την τουρκική επιρροή’’. Επιδιώκουν να καταστήσουν την Τουρκία μοναδική περιφερειακή δύναμη στην περιοχή και μακροπρόθεσμα υπερδύναμη.
Από την άλλη η λεγόμενη "Αραβική Άνοιξη" με τις αλλαγές καθεστώτων στην Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή, αλλά κυρίως η ισχυροποίηση του ΙΡΑΝ αμφισβητεί το μονοπώλιο του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή και εμποδίζει την επεκτατική του πολιτική. Το Τελ Αβίβ επιθυμεί διακαώς την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων Φ.Α. στην ΑΟΖ με την Κύπρο και ενδεχόμενα με την Ελλάδα. Οι Ελληνικές ναυτικές δυνάμεις είναι πρωτίστως ο πόλος έλξης των Ισραηλινών, μια και υστερούν έναντι της αντιτιθέμενης στην εκμετάλλευση κοιτασμάτων Τουρκίας, σε πολεμικό ναυτικό.
Οι συμφωνίες των τελευταίων ημερών του Υπ. Άμυνας κ Μπεγλίτη με την Ισραηλινή ηγεσία, χαρακτηρίζονται στρατηγικής σημασίας και επίκειται η διακρατική συμφωνία αμυντικής & στρατιωτικής συνεργασίας.
Το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ αλλά και παγκοσμίως ενεργοποιήθηκε. Πληροφορίες φέρουν δυο πυρηνοκίνητα ρωσικά πλοία να κατευθύνονται στην Αν. Μεσόγειο, δηλώνοντας τη Ρωσική ναυτική παρουσία στην περιοχή, την περίοδο των γεωτρήσεων στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 (Αφροδίτη). Η Κυπριακή κυβέρνηση ετοιμάζεται να δανειοδοτήσει κι άλλα θαλάσσια οικόπεδα για έρευνα και έδειξαν ήδη ενδιαφέρον Γαλλικές & Ρωσικές εταιρίες ….
Ο καθηγητής Β. Μαρκεζίνης για τις συμφωνίες με το Ισραήλ αναφέρει:
"Αυτή όμως η βάσις οικοδομήσεως εξωτερικής πολιτικής, εξαίρετης μεσοπροθέσμως, δεν είναι ασφαλής για την Ελλάδα μακροπροθέσμως, δεδομένου ότι είναι φυσικό, αργά ή γρήγορα μια μεγάλη δύναμη όπως το Ισραήλ να "τα βρει" στο τέλος με μια εξ ίσου μεγάλη (σχεδόν) γειτονεύουσα δύναμη, δηλαδή την Τουρκία. Όσον αφορά την Αμερική μπορεί αρχικά να υποστηρίξει την δική της εταιρία που κάνει τις γεωτρήσεις, ακόμα και με εμπλοκή, όμως πάλι θα στραφεί προς Τουρκία για να ξανα-ανακτήσει γέφυρες με αυτήν, όταν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις τερματισμού πιθανής σύγκρουσης στα Ηνωμένα Έθνη."
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να πάνε κόντρα στην παραδοσιακή σύμμαχο Τουρκία ή θα αδειάσουν για μια ακόμα φορά Ελλάδα και Κύπρο.
ΥΓ: Μήπως μια συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Γεν. Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Ναμπίλ αλ Αράμπι είναι επιβεβλημένη και χρήσιμη τώρα που ο ΓΑΠ τους γύρισε την πλάτη;
* Ο Μιχάλης Ραμπίδης είναι τ. μέλος Κ.Ε. / Ν.Δ.. Ζεί στην Πτολεμαϊδα.
