Ποιος τα λέει αυτά; Ο κύριος Jézabel Couppey-Soubeyran, καθηγητής οικονομικών στο
Πάνθεον-Σορβόννη στο Παρίσι.
Οι μεγάλες Γαλλικές τράπεζες χρειάζονται επειγόντως κεφάλαια για να καλύψουν τα ανοίγματα που έχουν στις χώρες του νότου.
Το 2008 και το 2009 πήραν 20 δισ δάνεια από την Γαλλική κυβέρνηση.
Το φθινόπωρο του 2009, η Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία, πρότεινε αλλαγές στο παγκόσμιο σύστημα των τραπεζών για αύξηση των ιδίων κεφαλαίων στη ρευστότητά τους.
Η αντίδραση των Γαλλικών τραπεζών ήταν μεγάλη, με την προβολή της δικαιολογίας οτι θα στερούσαν ρευστό από τη βιομηχανική ανάπτυξη.
Μετά από πολλές συζητήσεις Βρετανών και Γάλλων τραπεζιτών, η Επιτροπή κατέληξε το 2010 σε κάποια συμπεράσματα που δεν άγγιζαν τις Γαλλικές ανησυχίες....
Η κρίση όμως στην Ελλάδα μεγάλωνε και από τις ΗΠΑ άρχισαν να ακούγονται επικριτικές φωνές για την αδράνεια των τραπεζών απέναντι στην κρίση χρέους στην Ελλάδα.
Το φιτίλι άναψε για τα καλά όταν η Ελληνική κυβέρνηση κάλεσε τους ιδιώτες επενδυτές να διαγράψουν μέρος των κεφαλαίων τους που είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα.
Το γεγονός αυτό μεγάλωσε τις ανησυχίες όλων.
Τι θα γινόταν αύριο στις Γαλλικές τράπεζες, αν υπήρχε το ίδιο πρόβλημα στην Ισπανία και την Ιταλία - που έχει 1, 3 τρισ χρέος- ;
Και μετά ήρθε η Ευρωπαική Αρχή Τραπεζών που πέρασε τις Γαλλικές τράπεζες από όλα τα κράς τέστ.
Αισιοδοξία για λίγο και μετά η Κριστίν Λαγκάρντ είπε οτι οι Γαλλικές τράπεζες χρειάζονται αυξήσεις κεφαλαίου: βουτιά για τις μετοχές των τραπεζών με την Societe Generale να γράφει -23% σε δυο εβδομάδες στις αρχές Σεπτέμβρη.
Και μετά ήρθε η DEXIA....κουβαλώντας όλα τα ...καλά που συμβαίνουν μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας τον τελευταίο καιρό.
Κλείνω με τα λόγια του Στρός Καν για τον τρόπο αντίδρασης των Ευρωπαίων στην κρίση:
'Οι Ευρωπαίου αντιδρούν είτε πολύ λίγο είτε πολύ αργά και πολλές φορές αντιδρούν και αργά και λίγο'
Καλή συνέχεια...
Μετάφραση - περίληψη του άρθρου της Γουόλ Στρίτ Τζέρναλ των
Πάνθεον-Σορβόννη στο Παρίσι.
Οι μεγάλες Γαλλικές τράπεζες χρειάζονται επειγόντως κεφάλαια για να καλύψουν τα ανοίγματα που έχουν στις χώρες του νότου.
Το 2008 και το 2009 πήραν 20 δισ δάνεια από την Γαλλική κυβέρνηση.
Το φθινόπωρο του 2009, η Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία, πρότεινε αλλαγές στο παγκόσμιο σύστημα των τραπεζών για αύξηση των ιδίων κεφαλαίων στη ρευστότητά τους.
Η αντίδραση των Γαλλικών τραπεζών ήταν μεγάλη, με την προβολή της δικαιολογίας οτι θα στερούσαν ρευστό από τη βιομηχανική ανάπτυξη.
Μετά από πολλές συζητήσεις Βρετανών και Γάλλων τραπεζιτών, η Επιτροπή κατέληξε το 2010 σε κάποια συμπεράσματα που δεν άγγιζαν τις Γαλλικές ανησυχίες....
Η κρίση όμως στην Ελλάδα μεγάλωνε και από τις ΗΠΑ άρχισαν να ακούγονται επικριτικές φωνές για την αδράνεια των τραπεζών απέναντι στην κρίση χρέους στην Ελλάδα.
Το φιτίλι άναψε για τα καλά όταν η Ελληνική κυβέρνηση κάλεσε τους ιδιώτες επενδυτές να διαγράψουν μέρος των κεφαλαίων τους που είχαν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα.
Το γεγονός αυτό μεγάλωσε τις ανησυχίες όλων.
Τι θα γινόταν αύριο στις Γαλλικές τράπεζες, αν υπήρχε το ίδιο πρόβλημα στην Ισπανία και την Ιταλία - που έχει 1, 3 τρισ χρέος- ;
Και μετά ήρθε η Ευρωπαική Αρχή Τραπεζών που πέρασε τις Γαλλικές τράπεζες από όλα τα κράς τέστ.
Αισιοδοξία για λίγο και μετά η Κριστίν Λαγκάρντ είπε οτι οι Γαλλικές τράπεζες χρειάζονται αυξήσεις κεφαλαίου: βουτιά για τις μετοχές των τραπεζών με την Societe Generale να γράφει -23% σε δυο εβδομάδες στις αρχές Σεπτέμβρη.
Και μετά ήρθε η DEXIA....κουβαλώντας όλα τα ...καλά που συμβαίνουν μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας τον τελευταίο καιρό.
Κλείνω με τα λόγια του Στρός Καν για τον τρόπο αντίδρασης των Ευρωπαίων στην κρίση:
'Οι Ευρωπαίου αντιδρούν είτε πολύ λίγο είτε πολύ αργά και πολλές φορές αντιδρούν και αργά και λίγο'
Καλή συνέχεια...
Μετάφραση - περίληψη του άρθρου της Γουόλ Στρίτ Τζέρναλ των
DAVID ENRICH Και DAVID GAUTHIER-VILLARS
Α.Κ.
