Φίλιππο Πετσάλνικο
Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
Κύριε Πρόεδρε,
Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας με τίμησαν δις αναδεικνύοντάς με στο ύπατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ο ελληνικός λαός αγκάλιασε την επιλογή αυτή, όπως κατέδειξαν οι εκδηλώσεις τιμής και αγάπης που
επεφύλαξε στο πρόσωπό μου.
Η πατρίδα περνάει ώρες δύσκολες. Ώρες πρωτόγνωρες για όσους δεν έζησαν το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα.
Έχοντας μετάσχει επί μακρόν στο πολιτικό γίγνεσθαι έχω επίγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο τόπος και των αιτίων που τα προκάλεσαν.
Το Σύνταγμα, του οποίου ορκίσθηκα να είμαι ο πρώτος πιστός υπηρέτης, δεν μου επιτρέπει παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα αυτά, αλλά και να παρεξηγηθούν.
Μοναδική εξουσία που μπορώ να ασκήσω αυτόνομα είναι η παραίτησή μου, εφ’ όσον κρίνω ότι η παραμονή μου στο ύπατο αξίωμα δεν υπηρετεί πλέον το καλώς εννοούμενο συμφέρον του ελληνικού λαού.
Δεν μπορώ να στέκω απαθής μπροστά στον πόνο και στη δυστυχία που βιώνουν οι περισσότεροι Έλληνες, προ πάντων, όμως, δεν είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω να παρακολουθώ ανήμπορος από το αξίωμά μου τον πρόσθετο πόνο και τη δυστυχία που προοιωνίζονται οι εξωτερικές επεμβάσεις στα εσωτερικά μας και η μεθοδευμένη εξαθλίωση του υπερήφανου λαού μας.
Δεν θέλω να βλέπω από το αξίωμά μου τα ελληνικά νιάτα να ξενιτεύονται. Έχω ξενιτευτεί και γνωρίζω τι σημαίνει ξενιτειά.
Δεν θέλω να βλέπω από το αξίωμά μου τα τιμημένα γηρατειά να ζητιανεύουν ψιχία σύνταξης μετά από σκληρή δουλειά δεκάδων ετών, με την οποία εξασφάλισαν αξιοπρεπή σύνταξη στην προηγούμενη γενιά.
Επιθυμώ με μία ενέργειά μου που συμπορεύεται με το Σύνταγμα να σημάνω συναγερμό που θα οδηγήσει τις εκπροσωπούμενες στη Βουλή δυνάμεις στη συγκρότηση κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας από όλες, ανεξαιρέτως, τις πολιτικές δυνάμεις.
Μία κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας θα είναι σε θέση, πιστεύω, να πείσει τους αντιπροσώπους του Έθνους να εκλέξουν τον αντικαταστάτη μου ομόφωνα ως ελάχιστο δείγμα ομοψυχίας και ομόνοιας. Αν αυτό είναι ανέφικτο, τον λόγο έχει πλέον ο μόνος αρμόδιος για όλα ελληνικός λαός.
Υποβάλλω την παραίτησή μου από το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας ευχόμενος με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να μην αργήσει άλλο η ανάταση του ελληνικού λαού και του Έθνους.
Κάρολος Παπούλιας
Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Αθήνα, 20 Οκτωβρίου 2011»
Δια την «αντιγραφήν»
Σωτήριος Καλαμίτσης
