(Αναδημοσίευση από το pharmateam.blogspot.com)
Η Κυβέρνηση, για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, προβάλλει το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ως ζήτημα προτεραιότητος για την ανάπτυξη, θέλοντας, σκοπίμως, να αποκρύψει τις μεγάλες ευθύνες της για την ύφεση στην οποία έχει επιβάλλει την ελληνική οικονομία. Την ίδια στιγμή, παραγνωρίζει ότι... παρόμοιες διαρθρωτικές αλλαγές, ακόμα και όταν κρίνονται αναγκαίες, αφορούν δεκάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες στις οποίες πρέπει να δοθεί ένα μεταβατικό στάδιο ώστε να μπορέσουν να προγραμματίσουν, στοιχειωδώς, ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που αρχικά είχαν σχεδιάσει.
Κυρίως όμως δεν λαμβάνει υπόψη της τη σχετική νομολογία Ευρωπαϊκών και Ελληνικών δικαστηρίων ούτε το καθεστώς που διέπει διάφορα επαγγέλματα σε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έτσι, ειδικά για το επάγγελμα του φαρμακοποιού αγνοεί, εσκεμμένα, ότι:
α) Υπάρχει νομολογία των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων σύμφωνα με την οποία το κοινοτικό δίκαιο δεν αποκλείει ρύθμιση που επιτρέπει μόνο σε φαρμακοποιούς να διατηρούν και να εκμεταλλεύονται φαρμακείο,
β) Πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στην Ελλάδα αναφέρει πως δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων και
γ) Μόνο στην επικράτεια του νομού Θεσσαλονίκης λειτουργούν τόσα φαρμακεία όσα σε όλη την Αυστρία.
Ακόμα όμως και αν δεχθούμε ότι το επάγγελμα του φαρμακοποιού πρέπει να «ανοίξει», οφείλει η Κυβέρνηση να θεσπίσει αρχές και κανόνες που θα αποτρέπουν τη δημιουργία καρτέλ, ενώ θα επιτρέψουν με χρήση φορολογικών κινήτρων, τις συνενώσεις φαρμακείων, δημιουργώντας έτσι τις κατάλληλες συνθήκες για βιώσιμες και μεγαλύτερες μονάδες.
Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση, όσο και αν είναι υπερβολικός ο παραλληλισμός, πρέπει να θυμάται ότι στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης στον 20ό αιώνα, είδαμε ουσιαστικά να καταστρέφεται η ζωή πολλών γενεών στην προσπάθεια να οικοδομηθεί, μελλοντικά πάντα, ένας ουτοπικός σοσιαλισμός.
Ας μην επιχειρήσει, λοιπόν, το ίδιο στην Ελλάδα, καταστρέφοντας τη ζωή χιλιάδων οικογενειών σε μια βίαιη προσπάθεια εκσυγχρονισμού της οικονομία μας, χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα, αναζητώντας αντίβαρα μιας αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής.
Τέλος, όσοι από εμάς είναι, αναφανδόν, υπέρ των διαρθρωτικών αλλαγών, καλό είναι να συνεχίσουν να τις υποστηρίζουν με θέρμη, ακόμα και όταν θα τους αφορούν και θα μειώνουν το δικό τους οικονομικό επίπεδο και όχι μόνο των άλλων.
*Ο Στράτος Σιμόπουλος είναι επιχειρηματίας και Αναπληρωτής Γραμματέας Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ.
Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο blog: www.efsimopoulos.gr,
