Σχεδόν το σύνολο των Νεοδημοκρατών, αλλά και πολλών άλλων πολιτών, συνηθισμένων από τις γνωστές αντιπολιτευτικές πρακτικές του παρελθόντος, απορούν με την ήπια στάση που κρατά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στη σαρωτική πολιτική του εντολοδόχου των δανειστών κ. Παπανδρέου. Σκεπτόμενοι με αντιπολιτευτικούς όρους παρελθόντος, πολλοί λένε ότι η Νέα Δημοκρατία θα έπρεπε να κάνει δυναμική αντιπολίτευση, τόσο με λόγια (κάτι σαν τον Τσίπρα δηλαδή), όσο και....
με πράξεις. Μάλιστα σχεδόν όλοι λένε ότι, αν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση θα ξήλωνε τα πεζοδρόμια.Όμως ο Σαμαράς δεν σκέφτεται έτσι. Το μεγάλο μυστικό του Σαμαρά και εκείνο που θέλει πάση θυσία να αποφύγει, ακούει στο όνομα «συσπείρωση». Ο Σαμαράς στοχεύει μεθοδικά και με υπομονή στο να αφήσει το ΠΑΣΟΚ να αυτοδιαλυθεί. Μια έντονη αντιπαράθεση αυτή τη στιγμή θα συσπείρωνε το ΠΑΣΟΚ και θα το ανάσταινε από την ημιθανή κατάσταση που βρίσκεται . Αυτό δεν το θέλει με τίποτα.
Σας υπενθυμίζουμε ότι στην εσωκομματική μάχη για την ηγεσία του κόμματος είχε μιλήσει, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για εκείνο το 60-40 υπέρ της Κεντροαριστεράς, το οποίο θα πρέπει να αλλάξει. Όπως εξάλλου βλέπουμε από τις δημοσκοπήσεις, ακόμα και αυτή τη στιγμή, οι διαρροές από το ΠΑΣΟΚ κατευθύνονται προς τα αριστερά κόμματα, παρά προς την Νέα Δημοκρατία. Αν λοιπόν ο Σαμαράς κάνει διχαστική αντιπολίτευση, απλά όλοι αυτοί που φεύγουν προς τα αριστερά εύκολα θα ξαναγυρίσουν στο μητρικό τους κόμμα. Στην πραγματικότητα όμως δίνει μια μάχη με το χρόνο. Γνωρίζει ότι από κάποιο σημείο και μετά αυτή η τακτική που ακολουθεί μπορεί να γυρίσει μπούμεραγκ. Αφήνοντας τον Παπανδρέου στην εξουσία, αφενός καταστρέφεται η Ελλάδα, αφετέρου ο ίδιος δείχνει αδύναμος. Όμως από την άλλη, ακόμα και την εξουσία να πάρει, δεν θα μπορέσει να κάνει τίποτα με ένα οργανωμένο καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ απέναντί του. Επομένως η Ελλάδα είναι καταδικασμένη από το ίδιο το καθεστώς ΠΑΣΟΚ και όχι από την δράση Σαμαρά. Αυτό το καθεστώς πρέπει πάση θυσία να καταρρεύσει.
Την τακτική Σαμαρά την γνωρίζει όμως πολύ καλά ο Παπανδρέου, ο οποίος αντίθετα επιθυμεί με διάφορα τεχνάσματα να κερδίζει συνεχώς χρόνο ώστε να εξουθενώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του (εσωκομματικούς και μη). Ήδη, μετά τον κ. Βενιζέλο, εξουθενώνει ένα ένα τα άβουλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα προσδένει στο άρμα του, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να προσδέσει στο άρμα του και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από το ένα μέρος καλεί για συναίνεση, για να ξεγελάσει, τόσο τους αφελείς συμπατριώτες μας, παριστάνοντας τον υπεύθυνο εθνικό ηγέτη, όσο και τους «κουτόφραγκους», για να μην τον εγκαταλείψουν. Ταυτόχρονα όμως φροντίζει να καταφέρεται εναντίον της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά προσωπικά, όπως έκανε χθες, λίγο πριν την συνάντησή τους, αφενός για να αυξήσει την εσωκομματική συσπείρωση, αφετέρου για να προκαλέσει την Νέα Δημοκρατία σε κάποια έντονη αντίδραση προκειμένου να επιτύχει εύκολα διχασμό και φυσικά συσπείρωση της εκλογικής του πελατείας.
Την ίδια στιγμή ολόκληρο το παρασιτικό καθεστώς που στηρίζει τον Παπανδρέου, έχει πέσει πάνω στον Σαμαρά για να τον προσδέσει στο άρμα του, χρησιμοποιώντας και διάφορους εσωκομματικούς πεμπτοφαλαγγίτες.
Όμως, στο μεταξύ, ο χρόνος κυλάει και η Ελλάδα πέφτει στον γκρεμό.
Δυστυχώς, τόσα χρόνια, εμείς οι ίδιοι, οι άβουλοι και θεσμικά ανίσχυροι θεατές σ' αυτό το πολιτικό θέατρο των αντιπαραθέσεων, έχουμε εθιστεί τόσο πολύ, που θέλουμε πλέον αίματα επί σκηνής την ίδια ώρα που η οροφή πέφτει στα κεφάλια μας.
Ας το απολαύσουμε λοιπόν καθισμένοι αναπαυτικά στα καθίσματά μας ...
