(Ακόμη) μία Κυριακή χωρίς τοπικές εφημερίδες...

Αυτό το Σαββατοκύριακο είναι διαφορετικό.

Όχι πολύ, κάπως...

Χωρίς τις δύο τοπικές εφημερίδες στις οποίες εργάστηκαν κατά καιρούς όλοι ή σχεδόν όλοι οι δημοσιογράφοι της πόλης μας.

Αποχαιρετούμε –μαζί με τις συλλογικές συμβάσεις μας- μια ολόκληρη εποχή και τις δικές μας Συμβάσεις. Ο καθένας με τον τρόπο του έφταιξε και πληρώνει ο ίδιος για ό,τι παραχώρησε πιο εύκολα απ όσο έπρεπε...

Είμαστε λοιπόν εμείς αληθινά «λαμόγια» ή ρουφιάνοι; Με ένα μισθό που κυμαίνεται μεταξύ 1000-1300 ευρώ με βάση τη...
Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που κάποτε υπήρξε, με χρόνια προϋπηρεσίας... Εξυπηρετήσαμε συμφέροντα; Βάλαμε όρια ; Ανεχτήκαμε ανθρώπους αγράμματους και αδίστακτους; Σκύψαμε το κεφάλι σε συλλογικές αποφάσεις κατάφορα άδικες; Υποταχτήκαμε σε μικροπολιτικές και επαρχιακά καραγκιοζιλίκια;

Οι περισσότεροι από μας δεν γίναμε ούτε λαμόγια ούτε ρουφιάνοι...Η πιτα της εξουσίας εδώ, σ αυτή την πόλη είναι μικρή και μίζερη αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

Ίσως, επαναπαυτήκαμε, τεμπελιάσαμε, εξαντληθήκαμε σε κοινοτυπίες και περιαυτολογίες, μπλεχθήκαμε στην εσωστρέφεια ενός κλάδου και δεν είδαμε γύρω μας τον κόσμο να αλλάζει...

Όμως , εμείς σε αντίθεση με όλους τους άλλους και κυρίως τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες –αυτούς τους κρατικοδίαιτους που ανοίγουν την παλάμη στην εξουσία και μετά τη μουντζώνουν πισώπλατα- , εμείς πληρώνουμε το τίμημα επιλογών ακόμη κι αυτών που δεν υπήρξαν δικές μας.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω πολλά ακόμη, αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι, δεν θέλουν φλυαρίες, ούτε νεκρολογίες άλλωστε. Δεν θέλω να μας δώσω ούτε άλλοθι , ούτε άφεση αμαρτιών...αλλά να μας σφίξω το χέρι και να χτυπήσω φιλικά την πλάτη μας...Να πω κουράγιο σ αυτή τη ρημαδιασμένη 4η εξουσία της επαρχίας που ούτε εξουσία πίστεψε ποτέ πως είναι , ούτε –ευτυχώς- μπόρεσε να γίνει.

ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΣΤΕΛΙΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΔΟΥ(Δημοσιογράφος της "Μακεδονίας"). Κείμενο από το ιστολόγιο http://www.odisaris.gr/