Κυρίαρχα συνθήματα: Πρώτα ο πολίτης. Μαζί για μια Ελλάδα με όραμα & ελπίδα. Μαζί για καθαρή εξωτερική πολιτική. Μαζί με το λαό για το λαό. ΠΑΣΟΚ στη εξουσία - Λαός στην εξουσία.
ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΣΟΚ - ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΓΙΑ ΣΩΤΗΡΕΣ.
Το ανάθεμα του ΓΑΠ για το ΔΝΤ και η επιβεβαίωση ότι δεν θα προσφύγει ποτέ σ’ αυτό, μεταξύ άλλων προκύπτει καθαρά μέσα από την συνέντευξη του σημερινού πρωθυπουργού στις 3 Ιουνίου 2009 στον δημοσιογράφο Τάσο Κούλογλου: <<Ιδιαίτερα το ΔΝΤ λέει ο κ. Παπανδρέου, δεν έχει τη φήμη ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως για την αποτελεσματικότητά του …… Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δυο χρόνια, αλλά ουσιαστικά την καταδικάζει (το ΔΝΤ) στην υποανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα λοιπόν δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους, που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας>>.
Λεφτά υπάρχουν, στο ΔΝΤ δεν προσφεύγουμε για τι γνωρίζει καλά τις συνέπειες ο κ Γ. Παπανδρέου και γιατί η Ευρωζώνη είναι τελείως αρνητική για προσφυγή κράτους μέλους της. Συνεπώς τη λύση θα τη βρούμε, από μόνοι μας, εφ’ όσον όπως έλεγε προεκλογικά ο κ Καραμανλής υποχρεωθούμε με θυσίες στο συμμάζεμα της οικονομίας μας (ανάπτυξη, ώθηση παραγωγικών τομέων, πάταξη εισφοροδιαφυγής-φοροκλοπής, χαμηλά spreads κλπ) και με ανοίγματα προς Ρωσία, Κίνα και αλλού.
Γιατί όμως στοχεύοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση οι τράπεζες επέλεξαν την Ελλάδα; Γιατί απλούστατα εδώ ετοίμαζαν το έδαφος από καιρό και μόλις βρήκαν το κατάλληλο εργαλείο χτύπησαν. Το Μαντείο των αΔελφών του Καστριού ενέπνευσε τον Γιώργο και τους άλλους …. τον μονόδρομο του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και των ασταμάτητων <<φιλολαϊκών>> μέτρων. Η εφαρμογή μιας υπονομευτικής οικονομικής πολιτικής, οδήγησε κυριολεκτικά τον ‘’Τιτανικό’’ στα βράχια, για να εμφανισθούν οι 155 ναυαγοσώστες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Ο καπετάνιος και τα 154 μέλη του πληρώματος του ‘’Τιτανικού’’ εμφανίζονται ξαφνικά και χωρίς καμία( προεκλογική) προειδοποίηση ως αυτόκλητοι σωτήρες. Από ποιόν όμως εξουσιοδοτήθηκαν για τον νέο ρόλο τους; Μόνο η καλή πρόθεση των τραπεζιτών και των νταβατζήδων αρκεί; Μήπως πρέπει να ρωτήσουμε και το πόπολο; Μήπως στα δημοκρατικά καθεστώτα αποφασίζει ο λαός;
Από πού απορρέει το λογικό συμπέρασμα ότι αυτοί που σαν βαρίδια μας βούλιαξαν, θα μας μεταμορφώσουν σε καλάμι και χαμόδεντρα να επανέλθουμε στην επιφάνεια; Τέτοιο πάθος για τη σωτηρία μας, χωρίς ίχνος κατανόησης από τους επιλήσμονες Έλληνες; Ποιος μπορεί να σας δώσει εντολή συγκυβέρνησης και πάλι για τη σωτηρία μας; Ο Αλαφούζος, ο Μπόμπολας, ο Ψυχάρης και οι άλλοι; Γιατί φοβάστε δημοκράτες τη γνώμη του λαού;
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να κάνετε μελαγχολικούς έναν στους δυο Έλληνες; Ποιος σας έχρισε παροτρίνοντες επιστάτες στην πολλαπλασιαζόμενη αυτοχειρία τους; Ποια μάνα σας εξουσιοδότησε να κάνετε το παιδί της οικονομικό μετανάστη; Γιατί τόσες θυσίες, πόνος & δυστυχία, αφού με ακρίβεια μας οδηγείτε στην πτώχευση;
Δεν νομιμοποιήστε από πουθενά ούτε να συνεχίζετε την καταστρεπτική σας πολιτική, ούτε για κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας. Ο μόνος που δικαιούται να ομιλεί περί αυτού είναι ο Ελληνικός λαός, ο οποίος θέλει να πει και να επιβάλλει την άποψή του, μέσα από εκλογές. Απεχθάνεται από εμπειρία …. τους σωτήρες. Αν θέλει συγκυβερνήσεις αυτός και μόνον αυτός αποφασίζει.
ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν ΑΜΕΣΑ και όχι κρυφτούλι από τους ψηφοφόρους.
Μιχάλης Ραμπίδης
τ.μέλος Κ.Ε. Ν.Δ.
