Οι «Παπατζήδες»

Του Χρήστου Μαγγούτα

Ο όρος «παπατζής» καθιερώθηκε στην πολιτική ζωή επειδή ο λαός μας αποκαλούσε με αυτό τον τρόπο τον Γεώργιο Παπανδρέου, που πήγαινε όπου φυσούσε ούριος (γι’ αυτόν) πολιτικός άνεμος. Είναι κλασικό το «Πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν» που εκστόμισε στην απελευθερωμένη Αθήνα, αλλά μερικά χρόνια αργότερα στο ίδιο ακριβώς σημείο, στις 3/3/1950, μιλούσε για «το συρφετό των αλητών του ΚΚΕ». Και καλά μπορεί κάποιος να μη συμφωνεί την Παπαρήγα, αλλά
ήταν «αυτοί που τους έλεγαν αλήτες» κατά τον ποιητή, που πάλεψαν το κατακτητή, ενώ ο ίδιος ήταν ασφαλής στη Μέση Ανατολή και ο γιος του Ανδρέας ακόμα πιο ασφαλής σε βοηθητική υπηρεσία στον Ειρηνικό.
Από εκεί βγήκε και το γνωστό: «Παπανδρέου, παπατζή, μας επρόδωσες κι εσύ»
Και δεν ήξεραν ακόμα τι άλλες προδοσιές τους περίμεναν από τη δυναστεία.

Δε μπορώ να πάω τόσο πίσω στην ιστορία. Ο Γεώργιος Παπανδρέου τελικά φάνηκε να εξαγνίστηκε με τον ανένδοτο αγώνα του κατά της βασιλείας, ακόμα και με τις δηλώσεις του κατά της δικτατορίας και έγινε ο «Γέρος της Δημοκρατίας». Δεν ξέρω αν αυτό είναι υπερβολή ή όχι, γιατί και άλλοι είχαν παλέψει και με πολύ μεγαλύτερες θυσίες για τη δημοκρατία. Μπορεί και νάταν σλόγκαν των ΜΜΕ για να προετοιμάσουν τον ερχομό του Ανδρέα, του πιο μεγάλου παπατζή της νεότερης ιστορίας –μένει να δούμε αν θα τον ξεπεράσει ο γιος του Γιώργος.

Ουσιαστικά δεν ξέρω αν, εκτός από τον Ανδρέα, υπήρξε ποτέ πολιτικός οποιουδήποτε κόμματος, που να έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ τα αντίθετα από όσα διακήρυττε. Το σύνθημα «Έξω οι Αμερικάνοι» και «Έξω οι βάσεις του θανάτου» έγινε το 1983 σύμβαση με τις ΗΠΑ, όπου οι βάσεις καθιερώνονταν και επεκτείνονταν στην Ελλάδα. Το «ΕΟΚ-ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» έγινε σε λίγο πλήρης συμμετοχή στην ΕΕ με αντίκρισμα κάποια χρυσόσκονη Ντελόρ, που τότε φαινόταν δωρεάν αλλά τώρα πρέπει να πληρωθεί σε δις. Το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» έγινε από το ίδιο του το κόμμα ξεπούλημα όχι μόνο της ελληνικής περιουσίας αλλά και των κυριαρχικών δικαιωμάτων στους ξένους. Τα «περήφανα γηρατειά» έχουν καταλήξει να προτιμούν τον Καιάδα. «Το μέλλον της νεολαίας μας» κατέληξε να γίνει χρέος ακόμα και για τα παιδιά των παιδιών τους.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε την τύχη να φύγει κατά τη διάρκεια της δικτατορίας με μια λαοθάλασσα να τον συνοδεύει, «το μέγα πλήθος με το μέγα πάθος» ή «αι γενεαί αι πάσαι» όπως έλεγε ο ίδιος. Ο Ανδρέας έφυγε σχεδόν σαν ντροπή για τη δράση του τα τελευταία χρόνια, από την υπερχρέωση της χώρας, την κακοδιοίκηση της δημόσιας περιουσίας, το κομματικό κράτος ή ακόμα και την υποταγή του σε μια κυρία που φαινόταν ότι ο μόνος σκοπός της ήταν πώς θα κάνει πιο πολυτελή τη λεγόμενη ροζ βίλα ή το «κωλόσπιτο» όπως το αποκαλούσε ο αθυρόστομος υπουργός του Βαγγέλης Γιαννόπουλος. Άκουσα από πολύ κοντινό πρόσωπο του Ανδρέα ότι βγαίνοντας από το νοσοκομείο και βλέποντας για πρώτη φορά τη βίλα, που του έφτιαξε ως από μηχανής σε ταχύτατο χρόνο η τρίτη σύζυγός του, δάκρυσε και είπε: «Τόσο πολύ ξέπεσα, βρε +++++;». Το πρόσωπο που μου το είπε ας το διαψεύσει δημόσια. Ανάμεσα σ’ αυτούς που δήθεν του «δάνεισαν» χρήματα για να δικαιολογήσει το κόστος της βίλας ήταν και κάποιος που πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι από 15 χρονών είχε μπει στην Εθνική Αντίσταση, ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας. Κρίνετε ίνα κριθείτε.

Αλλά ας πούμε ότι οι τεθνεώτες δεδικαίονται, άσχετα αν οι επιζώντες πρέπει να πληρώσουν για τα χρέη τους για δεκαετίες, μια και είναι πασίγνωστο πια, όπως δήλωσε και ο τότε υπουργός του οικονομικών Κουλουριάνος (1982-3) ότι το χρέος ουσιαστικά δημιουργήθηκε από τον Ανδρέα στην δεκαετία 1980-1990.

Ο σημερινός πρωθυπουργός, ο επιλεγόμενος και ΓΑΠ, είναι ο νέος αστέρας των παπατζήδων. Ακόμα και ποινικό αδίκημα για εξαπάτηση του ελληνικού λαού κατά τον Ποινικό Κώδικα του καταλογίζει ο πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασίλειος Κόκκινος για το περίφημο «χρήματα υπάρχουν». Ή για την υπόσχεση του ότι όχι μόνο δε θα μειώσει τους μισθούς, αλλά θα δώσει αύξηση τουλάχιστο όσο είναι ο πληθωρισμός. Ότι δε θα καλέσει το ΔΝΤ γιατί ήταν καταστροφή σε κάθε χώρα που μπήκε. Ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή (αλλά δεν άρχισε από τον εαυτό του που δήλωσε ότι αγόρασε 13,000 ευρώ τα 640 τ.μ. στο Καστρί σύμφωνα με το συμβόλαιο που παρουσιάζεται σε αρκετές ιστοσελίδες). Που πήγαινε με ποδήλατο το 2004 και χωρίς αστυνομικούς για να δείξει ότι δε θα υπάρξει τρομοκρατικό χτύπημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά τώρα ξοδεύει 1.5 εκατομ. ευρώ για αστυνομική προστασία του στην έκθεση Θεσσαλονίκης. Που τελικά πέτυχε μια νίκη μεγαλύτερη από αυτή του Μαραθώνα με το να πληρώνει η Ελλάδα για δέκα χρόνια για να ξεχρεώσει μόνο αυτά που χρεώθηκε από την εποχή που αυτός ανέλαβε την εξουσία. Που έβαλε τους κατακτητές από την πίσω πόρτα και το Σκοπευτήριο της Καισαριανής δουλεύει καθημερινά με χιλιάδες θύματα, αλλά με άλλο τρόπο.

Δε θέλω να αναμιχθώ με άλλα μέλη της οικογένειας των παπατζήδων. Πολλά λέγονται για τον αδελφό του Ανδρέα και την επιδοτούμενη οργάνωση φάντασμα για το περιβάλλον. Και για την αδελφή του Σοφία που πρώτα ζήτησε να κηρυχθεί το Καστρί ιστορικό (1999) ως «νέος Παρθενώνας της Δημοκρατίας» για να γλιτώνει φόρους και αργότερα (2007) προσέφυγε στο ΣτΕ για να αποκηρυχθεί από ιστορικό (είχε αρχίσει να χτίζει πια τις μεζονέτες, άρα δεν υπήρχε φοροαπαλλαγή) γιατί πρόκειται «για σύνηθες οίκημα της περιοχής και κανένα ιστορικό γεγονός δε συνέβη εκεί». Ήτοι φούρνος του Χότζα κατά τα καλά και συμφέροντα, ως νέα Δήμητρα Παπανδρέου.

Άλλη μια παπατζού; Δεν ξέρω. Τα στοιχεία υπάρχουν. Τα βρίσκει κανείς σε χιλιάδες σοβαρές σελίδες στο Ιντερνέτ. Πολλά μπορεί να μην είναι αληθινά, αλλά ο έμπειρος χρήστης του Ιντερνέτ μπορεί να βρει την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ωμή: τρέμε τους παπατζήδες αν υποσχεθούν κάτι καλό, θα κάνουν τελικά το αντίθετο. Ή όπως έλεγε ο Φρόυντ «να φοβάσαι αυτούς που σου τάζουν μεγάλες ιδέες».

Και είναι κρίμα. Γιατί εκατομμύρια Έλληνες πίστεψαν στα λόγια τους και τώρα έχουν μείνει με ανοιχτό στόμα καθώς είδαν τι έγινε στην πράξη. Και αντιδρούν. Χωρίς να θεωρούμε θέσφατα τις δημοσκοπήσεις βλέπουμε ότι το κόμμα των Παπανδρέου έχει πέσει στο απίστευτο 14%. Και θα αντιδράσουν πολύ περισσότερο στο μέλλον από ό,τι φαίνεται.

Γιατί τελικά μπορεί να ξεγελάσεις κάποιον για καιρό αλλά όχι για πάντα. Όποιος πολιτικός του ΠΑΣΟΚ έχει αντίρρηση ας βγει να μιλήσει σε δημόσια συνάντηση χωρίς συνοδεία αστυνομικών. Αυτή έπρεπε να είναι η μοίρα του μεγαλύτερου λαϊκού / σοσιαλιστικού κινήματος του τελευταίου μισού αιώνα στην Ελλάδα;

Ναι το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να αναγεννηθεί, αλλά με αρχηγό που θα έλεγε και ΘΑ ΕΠΡΑΤΤΕ (όπως έγραφα το 2004) «Ζητάμε συγνώμη από τον Ελληνικό λαό. Ναι εμείς ευθυνόμαστε για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα γιατί την κυβερνάμε σχεδόν συνεχώς για δεκαετίες. Εμείς κάναμε τις καταχρήσεις. Εμείς σας καταχρεώσαμε. Αλλά αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας: θα σας πούμε ποιοι υπόγραψαν τις αιτήσεις για τα δάνεια, πού πήγαν τα χρήματα που πήραμε, θα κάνουμε έλεγχο σε καθένα που έγινε πλούσιος στα τελευταία 30 χρόνια και θα δημεύσουμε την περιουσία του αν δε μπορεί αν αποδείξει τις πηγές εισοδήματός του, ώστε το χρέος να πληρωθεί ισότιμα από αυτούς που το χρησιμοποίησαν».
Πιστεύετε ότι θα πει ποτέ ο Γιώργος Παπανδρέου κάτι τέτοιο και θα κατασχέσει τις βίλες των μισών βουλευτών του οι οποίες φύτρωσαν απότομα σαν μανιτάρια; Θα διαλύσει το θρύλο των Παπανδρέου ως παπατζήδων;

Ίσως τα εκατομμύρια των «καγκουρό», όπως αποκαλούσε τους Έλληνες ο πατέρας του Ανδρέας (σε επιστολή προς στενό φίλο του) να έχουν κάποια όπλα στην μάρσιπό τους, το λιγότερο την ψήφο τους, αλλά και άλλα, και να τους στείλουν στην ιστορία ως σκέτους παπατζήδες και τίποτα άλλο.

Ας τους αναγνωρίσουμε τουλάχιστο ότι πρόσθεσαν μια ακόμα λέξη στο πολιτικό λεξιλόγιο της χώρας μας: παπατζήδες.

Χρήστος Μαγγούτας
Chris Mangoutas