Οι διαδηλώσεις να γίνονται στο Καστρί

Εκεί πρέπει να κλείσει ο κύκλος της δυναστείας που κατάστρεψε την Ελλάδα

Από το ιστορικό Καστρί ξεκίνησαν οι ελπίδες πολλών Ελλήνων για μια καλύτερη Ελλάδα: «Η Δημοκρατία θα νικήσει», «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, η..
 κατοικία τριών «προοδευτικών» πρωθυπουργών της Ελλάδας.

Νομίζουμε ότι εκεί πρέπει να πάει πάλι ο Ελληνικός λαός για να απαιτήσει εξηγήσεις, ίσως να θάψει τις ψεύτικες ελπίδες που τον τάισαν και, ελπίζουμε, να βρει το κουράγιο, σαν Φοίνικας μέσα από τη στάχτη του, να γεννήσει καινούργιες, λιγότερο πομπώδεις, αλλά πιο ρεαλιστικές και πιο ελληνικές.

Πάντως το Νέο Καστρί δε θα του θυμίσει τίποτα από το παλιό, όπως το τωρινό ΠΑΣΟΚ δεν του θυμίζει τίποτα από αυτό της Διακήρυξης. Εκεί που υπήρχε ένα αιωνόβιο δάσος με φράχτη από απλή φθηνή σίτα, --γιατί ο Γέρος της Δημοκρατίας δεν φοβόταν το λαό – τώρα υπάρχει ένα οχυρό. Είναι το οχυρό Ρούπελ του Γιώργου με μαντρότοιχο τρία μέτρα συμπαγές τσιμέντο. (Αλήθεια πώς δήλωσε ότι αγόρασε το 650 τ.μ. οικόπεδο περίπου 13,000 ευρώ (!) και τώρα ψάχνει να συλλάβει τους φοροφυγάδες; Γιατί δεν συλλαμβάνει πρώτα τον εαυτό του;).

Δε θα δει το καταπληκτικό «χωριάτικο», με σχέδιο του Ανδρέα Τρίτση, δημάρχου, υπουργού, αρχιτέκτονα, στις πρώτες καλές μέρες του ΠΑΣΟΚ, ούτε το «καναδικό» που χρησιμοποιούσε ως γραφείο του ο Ανδρέας. Όλα κείτονται 10 μέτρα κάτω από τις τσιμεντένιες μεζονέτες της κ. Σοφίας Παπανδρέου, ήτοι, «εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Λιάνη».

Το 1999 η κ. Σοφία Παπανδρέου έκανε το παν να χαρακτηριστεί ιστορικό το Καστρί ώστε να γλιτώνει φόρους, να έχει δωρεάν επιχορηγήσεις λόγω σεισμού κλπ διότι «αισθάνομαι, κύριε υπουργέ, ότι είμαι απλά ως μια ένοικος, το Καστρί ανήκει στο λαό και στην ιστορία του», (επιστολή προς ΥΠΕΧΩΔΕ Λαλιώτη). Αλλά το 2007 και αφού είχε χτίσει πια στον περισσότερο χώρο, άρα δε χρειαζόταν φοροαπαλλαγές, αποφάσισε με προσφυγή της στο ΣτΕ ότι «πρόκειται για σύνηθες οίκημα της περιοχής και ουδέν ιστορικό γεγονός συνέβη εκεί». Είδατε πόση τιμή αποδίδει στο παππού της και στις χιλιάδες που μάτωσαν στα Ιουλιανά το 1965; «Από Παρθενώνα της Δημοκρατίας το έκανε αχούρι για να το αποχαρακτηρίσει», κατά έκφραση εγγύτατου συγγενούς της.

Ουσιαστικά φωτογραφίζοντας το Καστρί τον τελευταίο μισό σχεδόν αιώνα διαβάζεις τις σαφέστατες προθέσεις της δυναστείας για την Ελλάδα. Η ιδεολογία μετατράπηκε σε πάθος για εξουσία και η απλότητα σε απληστία.

Είναι καιρός λοιπόν «αι γενεαί αι πάσαι», το «μέγα πλήθος με το μέγα πάθος» που έλεγε ο Γέρος να ξεκαθαρίσει εκεί τους λογαριασμούς του με τη δυναστεία. Από εκεί ξεκινούσαν οι χιλιάδες για να παλέψουν για την Νέα Ελλάδα, εκεί πρέπει να βρεθούν πάλι, ζητώντας δικαιοσύνη. Αν ξέχασε την ιστορικότητα η κ. Σοφία ή τις υποσχέσεις του ο ΓΑΠ (πράγμα που μου θυμίζει τον «Κλεπτομνήμονα» του αδελφού τους Νίκου), ας τους τα ξαναθυμίσουμε δυναμικά.

Από το Καστρί ξεκινούν και τώρα οι αποφάσεις -- στη Βουλή απλά σηκώνουν τα χέρια οι διαμαρτυρόμενοι πλην σκιαγμένοι βουλευτές του κόμματος. Στην πηγή πρέπει να χτυπηθεί το κακό. Δεν εννοώ με βία, αλλά με ορμή και ζωντάνια όπως το 1965. Δε θα σπάσει μύτη, αυτό πιστεύω και εύχομαι, αλλά θα βγει πολύ πύον από το σώμα της Ελλάδας.

Εκεί στο τόπο του διαρκούς και κατά συρροήν εγκλήματος του κόμματός του θα ρωτήσουν το Γιώργο: α) Από εδώ δεν είπατε «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»; Τώρα γιατί την ξεπουλάτε σα σφαχτάρι στα διεθνή οικονομικά σφαγεία; Β) Εδώ δεν είπατε «Έξω οι Αμερικάνοι»; Γιατί φέρατε μέσα το ΔΝΤ; Γ) Εδώ δε μιλήσατε για τα τιμημένα γηρατειά; Γιατί τα καταντήσατε να προτιμούν τον Καιάδα; Δ) Από εδώ δε δώσατε ελπίδα στους νέους; Γιατί τώρα την αφαιρείτε ακόμα και από τα παιδιά τους; Ε) Εδώ δεν υπογράψατε ΕΣΕΙΣ τα χρέη και διαθέσατε κατά το δοκούν τα λεφτά και τώρα ξεχνάτε με ποιους τα φάγατε; Ζ) Από εδώ δεν πάρθηκαν οι αποφάσεις που κατάντησαν την Ελλάδα καταγέλασμα των εθνών; Η) Εδώ δε συντάξατε το «Συμβόλαιο με το Λαό»; Γιατί το μετατρέψατε σε δουλοχάρτι του λαού; Θ) Και κοντολογίς: εσείς δεν κυβερνάτε τη χώρα σχεδόν ανελλιπώς από το 1981, άρα δική σας σχεδόν αποκλειστικά δεν είναι η ευθύνη για το κατάντημά της;

Κι όταν ο εγγονός ΓΠ βρεθεί κυκλωμένος από χιλιάδες διαδηλωτές, όχι για να τον ζητωκραυγάσουν, όπως τον παππού του, αλλά για να τον στήσουν στο σκαμνί, ίσως δε θα βγει στο μπαλκόνι να δώσει εξηγήσεις, ούτε θα μπορέσει να φύγει από την πίσω πόρτα, αλλά θα κάνει αυτό που έκανε ο ομοϊδεάτης του (σοσιαλιστής κι αυτός) στην Αργεντινή: θα καλέσει ένα ελικόπτερο στη ταράτσα του οχυρού του για να τον πάει μακριά, στους θετούς γονείς και προστάτες του.

Πάντως όποιος πάει τώρα στο Καστρί δε θάναι για να προσκυνήσει όπως παλιά, αλλά για να κλάψει πικρά για την προδοσία των ονείρων του μπροστά στο απρόσιτο οχυρό του Γιώργου και τα πολυτελή τσιμέντα της κ. Σοφίας. Και να ορκιστεί ότι δε θα είναι τόσο αφελής στο μέλλον.

Δε θέλουμε να καλλιεργήσουμε διάσπαση, ας γίνονται διαμαρτυρίες και ας είναι οπουδήποτε. Απλά στο Καστρί (ιστορικό ή ανιστόρητο εναλλάξ κατά τα συμφέροντα της κ. Σοφίας) ο λαός θα είναι ενώπιος ενωπίου με το Γιώργο, το κόμμα του και τη δυναστεία του. Ο Γιώργος Παπανδρέου δε φοβάται τους 50,000 διαδηλωτές στο Σύνταγμα, αλλά τρέμει με 5,000 διαδηλωτές στο Καστρί.

Καιρός είναι ο λαός να ζητήσει από τους επιγόνους εκεί, στο Καστρί, στον τόπο του εγκλήματος, την απολογία που δικαιούται για τα χαμένα (κοντολογίς: ξεπουλημένα) όνειρα δυο ή τριών γενεών, του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος.

Χρήστος Μαγγούτας