ξαναβγούμε στις αγορές.
Η Ε.Ε. θα συνεχίσει τις παροχές δανείων, ώστε να εξυπηρετούνται οι παλαιότεροι τόκοι και οι υποχρεώσεις της χώρας μας προς τους δανειστές. Όσον αφορά τα ενδότερα, δηλαδή τις υποχρεώσεις του κράτους προς τους πολίτες (μισθοί, συντάξεις), θα πρέπει να αναλάβει η κυβέρνηση να τα βγάζει μόνο μέσω φόρων. Αυτή είναι η συνταγή για την οποία έχει ενημερωθεί ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών.
Βεβαίως, υπάρχουν δύο τεχνικά προβλήματα:
1. Η ψήφιση του EFSF από το σλοβακικό Κοινοβούλιο, η οποία αναβλήθηκε για τον Δεκέμβριο. Η χώρα βρίσκεται σε πολιτική κρίση και είναι αβέβαιο τι θα γίνει. Σε αυτή την περίπτωση, οι ορέξεις όλων, και ειδικά των Γαλλογερμανών, παγώνουν, γιατί απαιτείται ομοφωνία για την επικύρωση των αυξημένων αρμοδιοτήτων του προσωρινού μηχανισμού. Εάν δεν υπάρξει, τότε κούρεμα και νέο δάνειο πάνε περίπατο μέχρι νεωτέρας.
2. Οι γαλλικές τράπεζες πρέπει να ξεφορτώσουν ελληνικά ομόλογα, ώστε να μην εκτεθούν στο μεγαλύτερο κούρεμα. Μέρκελ και Σαρκοζι ψάχνουν φόρμουλες για πίστωση χρόνου καθώς στις μεταξύ τους συνομιλίες κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για την τύχη της Ελλάδας ή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και των ασφαλιστικών ταμείων, που φαίνεται πως θα χτυπηθούν ανελέητα.
Με την... ψιλή
Γι’ αυτό τον λόγο, η άποψη που επικρατεί μέχρι τώρα, είναι ένα αυξημένο κούρεμα στο πλαίσιο εθελοντικής βάσης του PSI, με όσες τράπεζες το επιθυμούν, ώστε να αποφευχθεί πιστωτικό γεγονός.
Παράλληλα εξετάζεται η εκχώρηση ενός συμπληρωματικού δανείου προς την Ελλάδα από τον EFSF με αποκλειστικό σκοπό να επαναγοράσουμε κρατικά μας ομόλογα από την αγορά. Θα ξεφορτώσουν αυτοί για να φορτωθούμε εμείς.
Εν τω μεταξύ θα προχωρούν οι διεργασίες, ώστε να μπει σε εφαρμογή πρόωρα ο μόνιμος μηχανισμός ESM, ο οποίος προβλέπει την ελεγχόμενη πτώχευση μιας χώρας όπως η Ελλάδα. Η Γερμανία αισιοδοξεί ότι αυτό μπορεί να γίνει μέχρι το επόμενο καλοκαίρι και τότε θα μπορεί να γίνει ένα επιπρόσθετο κούρεμα στο ελληνικό χρέος που θα αγγίξει το 60%. Μέχρι τότε οι ποινές της Οικονομικής Διακυβέρνησης θα έχουν τεθεί σε εφαρμογή και έτσι η ελληνική τύχη θα βρίσκεται εξολοκλήρου στα χέρια της Γερμανίας και των άλλων σκληροπυρηνικών χωρών.
Παιχνιδάκι...
Όπως αναφέρουν κοινοτικά στελέχη στο «Π», η έκτη δόση έπρεπε να είχε δοθεί στην Ελλάδα. Όμως το προσφιλές παιχνίδι του εκβιασμού θα ολοκληρωθεί μόνο με την ψήφιση όλων των επαχθών μέτρων από τη Βουλή, ώστε να είναι διασφαλισμένο το πογκρόμ μέχρι το 2015. Ο Ε. Βενιζέλος φαίνεται να συμφωνεί με την τακτική αυτή, αφού μοιάζει να μην μπορεί πλέον να ελέγξει ούτε τους δικούς του βουλευτές.
Αυτό όμως που δεν λέει ούτε ο Βενιζέλος ούτε ο Παπανδρέου είναι η νέα απαίτηση της τρόικας και των δανειστών να μεταβιβαστεί όλη η κρατική περιουσία σε ευρωπαϊκό ταμείο πριν από την εκχώρηση του νέου δανείου. Η καινούργια απαίτηση έχει κυρίως να κάνει με το γεγονός ότι τα λεφτά που θα χρειαστούμε θα είναι περισσότερα από τα 109 δισ. ευρώ.
Όλες οι αστοχίες της κυβέρνησης έφεραν σιγά - σιγά την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Και είναι απορίας άξιο γιατί δεν αντιδρά το Μαξίμου και δέχεται αδιαμαρτύρητα να ζήσει η Ελλάδα μόνο απ’ όσα θα βγάζει το κράτος από τους φόρους. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να λειτουργήσει και διαφαίνεται από την πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια:
Η ελληνική κυβέρνηση εξήγγειλε και ψήφισε για το 2011 οικονομικά μέτρα συνολικού ύψους 23 δισ. ευρώ, με σκοπό το δημοσιονομικό έλλειμμα να μειωθεί από τα 24,2 δισ. το 2010 στα 18,7-19,7 δισ. το 2011. Δηλαδή, η κυβέρνηση πήρε μέτρα που αντιστοιχούν στο 10% του ΑΕΠ, προκειμένου να μειώσει το έλλειμμα μόνο κατά 2% του ΑΕΠ.
Κάτι αντίστοιχο αναμένεται να συμβεί και το 2012, έτος για το οποίο προβλέπονται μέτρα ύψους 11,1 δισ. ευρώ, με στόχο το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης να υποχωρήσει κατά 1,7 δισ. ευρώ (στα 14,6 δισ.).
Αντίθετη πορεία
Αυτά τα νούμερα περιλαμβάνονται στην τελευταία έκθεση της Τράπεζας Πειραιώς. Οι αναλυτές της έφεραν αντίστοιχα παραδείγματα για το πώς αντέδρασε η Γερμανία όταν βρέθηκε σε ύφεση και η ανεργία εκτοξεύθηκε:
Όταν το 2009 το Βερολίνο είδε το γερμανικό ΑΕΠ να συρρικνώνεται κατά 5,1%, η ανεργία παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητη, κανένας νέος φόρος δεν επιβλήθηκε και οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν σημαντικά για να στηρίξουν την οικονομία.
Συνεπώς, θα διερωτηθεί κάποιος, πώς είναι δυνατόν ακόμα και τώρα που συζητείται η ελεγχόμενη χρεοκοπία, η κυβέρνηση να συζητά οικονομικό μοντέλο που είναι αποδεδειγμένα ανέφικτο;
Η απάντηση βρίσκεται στο εξής: Ποιος θα αναλάβει όταν μια χώρα, που έχει χρεοκοπήσει, έχει εκχωρήσει την περιουσία της για να πληρώσει το παλαιό και νέο χρέος και δεν μπορεί να βρει χρήματα για να πληρώσει τις λειτουργικές της δαπάνες; Σίγουρα όχι η Ε.Ε
.http://www.topontiki.gr/article/23504
