Του Στράτου Γ. Σιμόπουλου*
Καθημερινά έχω την… ατυχία να περνώ μπροστά από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και να αντικρίζω τις μαύρες σημαίες διαμαρτυρίας που «διακοσμούν» την πρόσοψη ενός κτιρίου το οποίο, εμείς οι Θεσσαλονικείς έχουμε συνηθίσει, όχι μόνο να βλέπουμε φωτισμένο, αλλά κυρίως να μας κάνει υπερήφανους με τις θεατρικές του παραγωγές. Μία από αυτές ήταν και η «Λωξάντρα» την οποία, Μικρασιάτης ων, με μεγάλη συγκίνηση παρακολούθησα πέρυσι. Ήταν μια παράσταση η οποία, πέρα από την...
εισπρακτική επιτυχία που σημείωσε, αποτέλεσε το εφαλτήριο να προβληθεί η πόλη μας εκτός των στενών ορίων του νομού και μας θύμισε παλιές καλές εποχές. Σε αυτό βοήθησαν βέβαια και οι διθυραμβικές κριτικές που εισέπραξε η παραπάνω θεατρική παραγωγή σε όσες πόλεις και αν παρουσιάστηκε.
Με αφορμή τη «Λωξάντρα», λοιπόν, άρχισα να δραστηριοποιούμαι περισσότερο με τα πεπραγμένα ενός θεσμού, ο οποίος φέτος συμπληρώνει πενήντα χρόνια ζωής, και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πόλης. Σε αυτήν την αναζήτηση «έπεσε» πρόσφατα στα χέρια μου άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», σύμφωνα με το οποίο το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος βιώνει σήμερα ημέρες αγωνίας.
Οι τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του. «Φορτώθηκε» ελλείμματα άλλων φορέων, ενώ η απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού για οριζόντια μείωση της τακτικής επιχορήγησης που λαμβάνει, αποτελεί το «τελειωτικό χτύπημα». Δεν είχε άδικο ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, Σωτήρης Χατζάκης, όταν κατήγγειλε στον Τύπο ότι «ο νομοθέτης δεν έλαβε ποτέ υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των θεάτρων».
Τέτοιου είδους πρακτικές απειλούν να τινάξουν στον αέρα το φετινό φιλόδοξο πρόγραμμα του ΚΘΒΕ που περιλαμβάνει παραστάσεις όπως ο «Ζορμπάς», η «Ντενεκεδούπολη» και πολλές άλλες, οι οποίες αναμένεται να «κατέβουν» στην Αθήνα για να κλέψουν, άλλη μια φορά, τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα.
Ας σκεφθούμε μόνο ότι την περασμένη σεζόν το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος πρόσφερε στους Θεσσαλονικείς, και όχι μόνο, εκτός από τη «Λωξάντρα» και άλλες παραστάσεις επιπέδου, όπως είναι «ο κύριος Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάτι» ή τα «Μικρά Διονύσια» οι οποίες κατέγραψαν έσοδα περίπου 320.000 ευρώ μόνο από τα εισιτήρια.
Εκεί, δηλαδή, που το ΚΘΒΕ αποδεικνύει ότι διαθέτει τη δυναμική και μπορεί να δράσει ως άξιος πρεσβευτής της Θεσσαλονίκης στο εσωτερικό, ακόμα όμως και με κατάλληλο σχεδιασμό και στο εξωτερικό, η Πολιτεία του φράζει το δρόμο στερώντας παράλληλα σημαντικά οφέλη, όχι μόνο πολιτιστικά, αλλά και οικονομικά από την πόλη.
Προσωπικά δεν θέλω να πιστέψω ότι η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού αντιμετωπίζει το θέατρο ως μια ομάδα «εργαζομένων» που περνούν την ώρα τους πάνω σε μια σκηνή. Οφείλω, ωστόσο, να αναρωτηθώ για ποιο λόγο το διορισμένο ΔΣ δεν σηκώνει το ανάστημα του και προτιμά να αναλώνεται σε πολιτικές του yes men.
* O Στράτος Σιμόπουλος είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός - επιχειρηματίας και Αναπληρωτής Γραμματέας Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ (stra_sim@otenet.gr).
Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο blog: http://www.efsimopoulos.gr/.
Καθημερινά έχω την… ατυχία να περνώ μπροστά από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και να αντικρίζω τις μαύρες σημαίες διαμαρτυρίας που «διακοσμούν» την πρόσοψη ενός κτιρίου το οποίο, εμείς οι Θεσσαλονικείς έχουμε συνηθίσει, όχι μόνο να βλέπουμε φωτισμένο, αλλά κυρίως να μας κάνει υπερήφανους με τις θεατρικές του παραγωγές. Μία από αυτές ήταν και η «Λωξάντρα» την οποία, Μικρασιάτης ων, με μεγάλη συγκίνηση παρακολούθησα πέρυσι. Ήταν μια παράσταση η οποία, πέρα από την...
εισπρακτική επιτυχία που σημείωσε, αποτέλεσε το εφαλτήριο να προβληθεί η πόλη μας εκτός των στενών ορίων του νομού και μας θύμισε παλιές καλές εποχές. Σε αυτό βοήθησαν βέβαια και οι διθυραμβικές κριτικές που εισέπραξε η παραπάνω θεατρική παραγωγή σε όσες πόλεις και αν παρουσιάστηκε.
Με αφορμή τη «Λωξάντρα», λοιπόν, άρχισα να δραστηριοποιούμαι περισσότερο με τα πεπραγμένα ενός θεσμού, ο οποίος φέτος συμπληρώνει πενήντα χρόνια ζωής, και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πόλης. Σε αυτήν την αναζήτηση «έπεσε» πρόσφατα στα χέρια μου άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», σύμφωνα με το οποίο το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος βιώνει σήμερα ημέρες αγωνίας.
Οι τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του. «Φορτώθηκε» ελλείμματα άλλων φορέων, ενώ η απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού για οριζόντια μείωση της τακτικής επιχορήγησης που λαμβάνει, αποτελεί το «τελειωτικό χτύπημα». Δεν είχε άδικο ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, Σωτήρης Χατζάκης, όταν κατήγγειλε στον Τύπο ότι «ο νομοθέτης δεν έλαβε ποτέ υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των θεάτρων».
Τέτοιου είδους πρακτικές απειλούν να τινάξουν στον αέρα το φετινό φιλόδοξο πρόγραμμα του ΚΘΒΕ που περιλαμβάνει παραστάσεις όπως ο «Ζορμπάς», η «Ντενεκεδούπολη» και πολλές άλλες, οι οποίες αναμένεται να «κατέβουν» στην Αθήνα για να κλέψουν, άλλη μια φορά, τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα.
Ας σκεφθούμε μόνο ότι την περασμένη σεζόν το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος πρόσφερε στους Θεσσαλονικείς, και όχι μόνο, εκτός από τη «Λωξάντρα» και άλλες παραστάσεις επιπέδου, όπως είναι «ο κύριος Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάτι» ή τα «Μικρά Διονύσια» οι οποίες κατέγραψαν έσοδα περίπου 320.000 ευρώ μόνο από τα εισιτήρια.
Εκεί, δηλαδή, που το ΚΘΒΕ αποδεικνύει ότι διαθέτει τη δυναμική και μπορεί να δράσει ως άξιος πρεσβευτής της Θεσσαλονίκης στο εσωτερικό, ακόμα όμως και με κατάλληλο σχεδιασμό και στο εξωτερικό, η Πολιτεία του φράζει το δρόμο στερώντας παράλληλα σημαντικά οφέλη, όχι μόνο πολιτιστικά, αλλά και οικονομικά από την πόλη.
Προσωπικά δεν θέλω να πιστέψω ότι η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού αντιμετωπίζει το θέατρο ως μια ομάδα «εργαζομένων» που περνούν την ώρα τους πάνω σε μια σκηνή. Οφείλω, ωστόσο, να αναρωτηθώ για ποιο λόγο το διορισμένο ΔΣ δεν σηκώνει το ανάστημα του και προτιμά να αναλώνεται σε πολιτικές του yes men.
* O Στράτος Σιμόπουλος είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός - επιχειρηματίας και Αναπληρωτής Γραμματέας Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ (stra_sim@otenet.gr).
Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο blog: http://www.efsimopoulos.gr/.