Η ΔΗ.ΣΥ. για το ...χτίσιμο των γραφείων της ΕΥΑΘ από συνδικαλιστές

Από το Γραφείο Θεσσαλονίκης της Δημοκρατικής Συμμαχίας εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Οι συνδικαλιστές της ΕΥΑΘ αποφάσισαν, σε συνεργασία με το ΠΑΜΕ, να χτίσουν με τούβλα την είσοδο των γραφείων της εταιρίας, για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην αποκρατικοποίησή της.


Από τη δική τους πλευρά οι φορείς της «συντεταγμένης» πολιτείας, δηλαδή η κυβέρνηση που κρατάει στα χέρια της το 74% της εταιρίας, το διοικητικό συμβούλιο που υποτίθεται ότι φέρει την ευθύνη έναντι των μετόχων και των πελατών, δηλαδή όλων των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, η δικαιοσύνη ως θεματοφύλακας της νομιμότητας και τα πολιτικά κόμματα που εξέθρεψαν και συνεχίζουν να διατηρούν στις τάξεις τους τους υποτροπιάζοντες πρωτεργάτες αυτής της ιστορίας κάθονται και κοιτούν άπραγοι.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ έχουν εδώ και χρόνια υφαρπάξει το δικαίωμα να ακυρώνουν και να υποκαθιστούν τις διοικήσεις τους, στο όνομα μίας ψευδεπίγραφης κοινής ωφέλειας, που στην πράξη αποδεικνύεται ότι αφορά πρωτίστως τα προσωπικά τους προνόμια, δευτερευόντως τους υπόλοιπους εργαζομένους και καθόλου τους φορολογούμενους πολίτες. Η ΕΥΑΘ, εδώ και χρόνια, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της κατάντιας:

Στο απώτερο παρελθόν όταν οι συνδικαλιστές απέκλειαν με τις υδροφόρες τα τοπικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, επειδή διαφωνούσαν με τις τότε επιλογές της.

Λίγο αργότερα, όταν ο ίδιος ο σημερινός Πρωθυπουργός έδινε το σήμα για τη σημερινή εξέλιξη και ως αντιπολίτευση πόζαρε με το μπλουζάκι «δεν πωλείται».

Πιο πρόσφατα, όταν ο κ. Βενιζέλος, με τη σειρά του έβγαζε το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ στο εσωκομματικό παζάρι για τη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και με κουτοπονηριές το έστελνε στις καλένδες.

Κι επίσης, όταν ο πρόεδρος του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων εκδήλωνε την αντίθεσή του στο συγκεκριμένο αντικείμενο που του έχει ανατεθεί, χωρίς να αποπέμπεται πάραυτα.

Αλλά ακόμη και σήμερα, όταν η ίδια η διοίκηση της εταιρίας δείχνει να βολεύεται από τη στάση των συνδικαλιστών, αφού έτσι παρατείνει την παραμονή στη θέση της.

Στο μεταξύ, μετά από τόσες παλινωδίες η μετοχή της εταιρίας έχει πάει στα τάρταρα, γεγονός που δίνει άλλοθι για νέες καθυστερήσεις.

Όσο η πολιτεία παραμένει θεατής των γεγονότων, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στην ανεξέλεγκτη κατάρρευση.

Πρέπει να υπάρξει δράση, αμέσως. Ο τοίχος του αίσχους να πέσει, χωρίς καθυστέρηση.

Και πρέπει να προχωρήσει, χωρίς άλλο, η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Η άνευ όρων παράδοσή της στους συνδικαλιστές και το ΠΑΜΕ είναι ο βασικότερος λόγος που συνηγορεί σε αυτήν την προτεραιότητα.