Παρά τα όσα σπεύδουν να προεξοφλήσουν διάφορα «παπαγαλάκια» ή να κραυγάσουν γνωστοί εχθροί της ΝΔ, τα δεδομένα -ξεκάθαρα- είναι τα παρακάτω:
1. Ο Παπανδρέου, επιτέλους φεύγει …επισήμως. Τώρα αυτά που λένε διάφοροι ότι «θα ξαναγυρίσει» κλπ είναι εκτός πραγματικότητας. Να ξαναγυρίσει που; Σε ένα κόμμα που κρατούσε με άπειρους εκβιασμούς; Ο Παπανδρέου τέλειωσε και το ΠΑΣΟΚ μπαίνει στο τελικό αδιέξοδο – σκεφτείτε μόνο την οργή του Βενιζέλου που δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός.
2. Άμεσα εκλογές προκειμένου να εκφραστεί η βούληση του Λαού και να εκλεγεί μια ισχυρή κυβέρνηση. Ο στόχος του Σαμαρά ήταν οι εκλογές να γίνουν όσο πιο γρήγορα το δυνατόν και τελικά ύστερα από τις διαπραγματεύσεις των αντιπροσωπειών των δυο κομμάτων βρέθηκε ότι η καταλληλότερη ημερομηνία είναι η 19 Φεβρουαρίου. Δηλαδή η χώρα βρίσκεται ήδη σε προεκλογική περίοδο και η νέα κυβέρνηση είναι στην κυριολεξία μεταβατική.
3. Κανένα νέο μέτρο. Από τη ΝΔ δίνεται η διαβεβαίωση ότι όχι μόνο δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, αλλά ότι αντιθέτως θα γίνει και διαπραγμάτευση για να αλλάξουν προς το καλύτερο για τον λαό όσα έχουν ήδη ληφθεί. Να ληφθεί υπόψιν πως οι συζητήσεις για τα νέα μέτρα του 2012 θα γίνουν τον Ιούνιο. Άρα θα τα διαπραγματευθεί ο Σαμαράς.
Με άλλα λόγια τώρα αρχίζει η επαναδιαπραγμάτευση του Σαμαρά. Και θα ολοκληρωθεί όταν η ΝΔ θα γίνει κυβέρνηση.
Επίσης δεν τίθεται συζήτηση για τα συνοδευτικά μέτρα. Η ΝΔ θα ψηφίσει μόνο την δανειακή σύμβαση. Ούτε φυσικά δέχεται εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Όσοι λοιπόν εκ δεξιών και εξ ευωνύμων ανησυχούν μήπως ο Σαμαράς έγινε «μνημονιακός» μέσα σε μια νύκτα, ας ησυχάσουν. Οι «κόκκινες γραμμές» δεν αλλάζουν μέσα σε μια νύκτα.
Κι ας μην παραβλέπουμε πως ο Παπανδρέου κατέστρεψε την χώρα. Ότι όλα πλέον πρέπει να γίνουν από το μηδέν.
Κι ας μην ξεχνάμε: Ξεκινώντας από μια μοναχική πορεία, ο Αντώνης Σαμαράς κατέληξε κινηματικά στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Πριν από δυο χρόνια κανείς δεν θα φανταζόταν ότι θα φτάναμε σε αυτήν την στιγμή. Μέσα από τα μεγάλα ρίσκα της σύγκρουσης με την Ντόρα και την Αγία Οικογένεια, του ΟΧΙ στο Μνημόνιο και του συνεχή πολέμου με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ ο Σαμαράς προβάλλει σήμερα ως η μόνη υπολογίσιμη πολιτική δύναμη της Ελλάδας. Θέλουν, δεν θέλουν.
Ο ρόλος που επέλεξε για τον εαυτό του δεν ήταν αυτός του «επίδοξου ηγέτη των συγκυριών» αλλά ενός «σύγχρονου ηγέτη της μορφοποίησης» μιας κοινωνίας σε παρακμή. Μέσα από επώδυνες πολιτικές επιλογές, με βαθιά επίγνωση του κοινού καλού και το δικό του timing, επιχειρεί την επανεκκίνηση εκείνων των μηχανισμών που θα αναγεννήσουν την ελληνική κοινωνία.
Σταθερά ακλόνητος στην ευρωπαϊκή προσήλωση της χώρας, οδήγησε τον Γ. Παπανδρέου να αποσυρθεί στην λήθη της ιστορίας. Και εξαναγκάζει όλους όσους τον εγκαλούσαν για τις ανυποχώρητες θέσεις του προς όφελος του ελληνικού λαού, να παρακαλούν τώρα για την συναίνεση του!
Αλλά για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμα, μιλάμε για το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Ο αγώνας για τη νέα μεταπολίτευση μόλις ξεκίνησε. Κι εμείς τουλάχιστον παραμένουμε αταλάντευτα προσηλωμένοι σ΄αυτό.ΥΓ: Τελικά ο κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε στον Αντώνη Σαμαρά! Το είχε αρχίσει τον Ιούνιο με τα γνωστά τηλεφωνήματα και το ολοκλήρωσε χθες. Και αυτό αποτελεί τεράστια επιτυχία για τον Πρόεδρο της ΝΔ.
(ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΝΔ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
