Είναι πραγματικά παράξενο πώς οι φίλοι και σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών,
Βρετανίας και άλλων μεγάλων δυτικών χωρών στην Αφρική, Μέση Ανατολή, Ασία,
Λατινική Αμερική ακόμη και Ευρώπη εκθρονίζονται και συχνά δολοφονούνται με
φριχτό τρόπο, αφού έχουν εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δυτικών «φίλων» τους
με καταπίεση των...
δικών τους πολιτών.
Αν κάποιος δει ποιοι αποτελούν τα «κακά
παιδιά» διεθνώς μέχρι και για τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, θα δει ότι
κατά βάση είναι πρώην πολύτιμοι πολιτικοί και στρατηγικοί συνεργάτες της
Ουάσινγκτον, τους οποίους χαρακτήρισε τελικά ως δικτάτορες και στη συνέχεια
ανατράπηκαν.
Η περίπτωση της Λιβύης είναι η περισσότερο πρόσφατη και ο Μουαμάρ Καντάφι
αποτελεί κλασική περίπτωση κακού παιδιού που υιοθετήθηκε από τη δύση,
βαφτίστηκε καλό παιδί και στη συνέχεια εξαλείφθηκε η παρουσία του.
Στην
περίπτωση όμως του Καντάφι η επόμενη μέρα, μεταξύ άλλων, δημιούργησε και ένα
πολύ μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα διεθνούς ασφάλειας: Τι θα γίνει με το μεγάλο
οπλοστάσιο που διατηρούσε ο Καντάφι και στο οποίο οι δυτικοί κατήγγειλαν ότι
υπήρχαν και όπλα μαζικής καταστροφής; Ένα σημαντικό μέρος του οπλοστασίου
αποτελούνταν από δυτικά όπλα, τα οποία η δημοκρατική και πολιτισμένη Δύση
πούλησε στη Λιβύη όταν ο Καντάφι ήταν σχεδόν χαϊδεμένο παιδί της και απόδειξη
ότι ένας κακός μπορεί να γίνει καλός (αρκεί φυσικά να αγοράζει μόνο από
συγκεκριμένες δυτικές αγορές).
Από τις αρχές Νοεμβρίου 2011 ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων
Εθνών, Ban Ki-moon, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα και τη νέα ηγεσία της Λιβύης να
ελέγξουν τα όπλα της χώρας για τα οποία δεν υπήρχε πια κανένας έλεγχος από τις
αρχές του έτους που είχε αρχίσει η δυτική επέμβαση εναντίον της Λιβύης για να
απομακρυνθεί από την εξουσία ο Καντάφι, ο οποίος είχε πια πάψει να είναι καλό
παιδί και έχει χαρακτηριστεί κακό παιδί.
Ακόμη και κατά την περίοδο της
δυτικής επέμβασης και του εμφυλίου πολέμου, πολλές στρατιωτικές εγκαταστάσεις
είχαν εγκαταλειφθεί και φυσικά ο οπλισμός σε αυτές δεν φυλασσόταν καθόλου.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό, ως άμεσο πρόβλημα, αποτελεί το γεγονός ότι στο
οπλοστάσιο του Καντάφι περιλαμβάνονται φορητά αντιαεροπορικά συστήματα, τα
οποία προορίζονταν για άμυνα από εναέριους κινδύνους αλλά τώρα μπορούν πολύ
εύκολα και αποτελεσματικά να χρησιμοποιηθούν ακόμη και από τρομοκρατικές
οργανώσεις έχει να καταρρίψουν πολιτικά αεροσκάφη, εκτός βέβαια και για αμιγώς
στρατιωτική χρήση σε πολεμικά μέτωπα όπου εμπλέκονται τα δυτικά στρατεύματα.
Διαρκώς εντοπίζονται τα αποθέματα αφύλακτων πολεμοφοδίων ακόμη και πύραυλοι σε
σημείο που να μας υποχρεώνει να θεωρήσουμε ότι κάποιες ποσότητες έχουν ήδη
κλαπεί πριν εντοπιστούν αυτά τα αποθέματα. Ήδη θεωρούνται εξαφανισμένοι
αρκετοί πύραυλοι και αξιωματούχοι της χώρας που υπηρετούν στις συνοριακές
δυνάμεις έχουν αναφέρει για μεταφορές φορτίων προς την Αίγυπτο. Εκτός από τον
κίνδυνο αυτά να χρησιμοποιηθούν από ένοπλες ομάδες εντός της Αιγύπτου, υπάρχει
προφανώς και πιθανότητα κάποια να μεταφερθούν στη Γάζα και να χρησιμοποιηθούν
άμεσα κατά του Ισραήλ.
Στην Σύρτη, πατρίδα του Καντάφι, αναφέρεται ότι υπάρχουν αποθέματα πυραύλων
εδάφους - αέρος, πυρομαχικά για άρματα και πυροβολικό όπως επίσης χιλιάδες
εναέρια όπλα.
Αυτά τα συστήματα και άλλα πυρομαχικά μπορούν να τροποποιηθούν
ακόμη και για τη δημιουργία αυτοσχέδιων όπλων ή απλούστατα για βόμβες εναντίον
οχημάτων. Υπάρχει άμεσος κίνδυνος δηλαδή για καίριο πλήγμα στην ασφάλεια της
περιοχής, τόσο στην Αφρική όσο και στη Μέση Ανατολή και γενικά σε περιοχές
όπου υπάρχουν πολεμικές επιχειρήσεις δυτικών στρατευμάτων.
Ένα σημαντικό μέρος του οπλισμού που είχε ο Καντάφι ήταν από μεγάλες δυτικές
χώρες και υπάρχει διπλή ειρωνεία διότι αφενός δυτικό οπλισμό χρησιμοποίησε ο
Καντάφι για την καταστολή της εξέγερσης εναντίον του, τη στιγμή που δυτικές
χώρες κινούνταν εναντίον του και αφετέρου διότι δυτικά οπλικά συστήματα που
είχαν πωληθεί στον Καντάφι θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά των δυτικών
στρατευμάτων και γενικά κατά δυτικών στόχων!!!
Εκτός από τρομοκρατικές
οργανώσεις και γενικά ένοπλες ομάδες, υπάρχουν πάντα και οι οπαδοί του
Καντάφι, οι οποίοι θα ήταν απίθανο να μην έχουν περισώσει οπλισμό άγνωστου
τύπου και ποσότητας.
Εκτός από το γεγονός ότι ακόμη και αν εντοπιστούν όλα τα αποθέματα οπλισμού
στη Λιβύη θα είναι δύσκολο και θα πάρει χρόνο να βρεθεί το κατάλληλο προσωπικό
που θα εγγυάται την ασφάλεια του οπλισμού, οι ίδιες οι Αρχές της Λιβύης ίσως
προκαλέσουν προβλήματα διότι υποστηρίζουν ότι η ασφάλιση του οπλισμού θα ήταν
ευκολότερη αν δίνονταν χρήματα στη χώρα. Συναρτούν άμεσα την ασφάλιση των
οπλικών συστημάτων με τη δυτική χρηματοδότηση, χωρίς να υπάρχουν έστω
ενδείξεις ότι τους ενδιαφέρει πού θα καταλήξουν τα κλεμμένα όπλα της Λιβύης.
Να μην ξεχνούμε επίσης και το «παραδοσιακό» φαινόμενο μέλη της από το
προσωπικό (πολιτικό και στρατιωτικό) των αμερικανικών, αλλά και άλλων, ενόπλων
δυνάμεων να ευθύνονται για εμπόριο οπλικών συστημάτων ή εξαρτημάτων και γενικά
υλικού, όπως κατά καιρούς συμβαίνει χωρίς πάντα να βγαίνει στη δημοσιότητα.
Δεν είναι πια κρυφό ότι υπάρχουν ακόμη και παραστρατιωτικές ή παρακυβερνητικές
ομάδες οι οποίες χρησιμοποιούν κλεμμένο εξοπλισμό είτε για δική τους χρήση
είτε για εμπόριο.
Μόνο η Μεγάλη Βρετανία υπολογίζεται ότι έχει πουλήσει περίπου 100 εκατ. ευρώ
σε οπλικά συστήματα στη Λιβύη από το 2005, όπως επιβεβαιώνει και η εφημερίδα
Guardian. Στο παρελθόν βέβαια η Σοβιετική Ένωση αποτελούσε τον κυριότερο
προμηθευτή όπλων στη Λιβύη και μεταξύ 1992 με 2003 η Λιβύη προμηθεύτηκε όπλα
αξίας 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Γαλλία και Γερμανία πούλησαν αντίστοιχα
εξοπλισμό αξίας 3,2 δισεκατομμυρίων και 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Κυρίως
επί Σοβιετικής Ενώσεως και λίγο μετά ο Καντάφι είχε αγοράσει 2000 άρματα, 2000
τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 350 συστήματα πυροβολικού, δεκάδες πλοία και
αεροσκάφη.
Αγοράστηκαν τόσο πολλά οπλικά συστήματα που ήταν αδύνατον να χρησιμοποιηθούν,
εκτός και αν ένα τμήμα προοριζόταν να παραδοθεί σε άλλους αποδέκτες της
περιοχής που θα ικανοποιούσαν τα συμφέροντα του Καντάφι. Τουλάχιστον 1000
άρματα έμεναν σε αποθήκες. Όταν εντοπίστηκε ότι ο Καντάφι ανέπτυσσε όπλα
μαζικής καταστροφής, το 1992 τέθηκε σε εφαρμογή εμπάργκο πώλησης όπλων και
εκτεταμένες κυρώσεις.
Με αυτό το καθεστώς έχασε έσοδα 33 δισεκατομμυρίων
δολαρίων. Το 1999 όταν η παγκοσμιοποίηση άρχισε να γίνεται της μόδας, ο
Καντάφι άρχισε να προσαρμόζεται με άνοιγμα σε επενδύσεις και στην ελεύθερη
αγορά μέχρι του σημείου να πληρώσει αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων
της βομβιστικής επίθεσης στο αεροσκάφος πάνω από την πόλη Lockerbie της
Σκωτίας. Το 2003 άρθηκαν τόσο το εμπάργκο όπλων όσο και οι κυρώσεις.
Η άρση του εμπάργκο όπλων επέτρεψε σε δυτικές χώρες να αξιοποιήσουν την αγορά
στη Λιβύη. Τόσο η Βρετανία όσο και η Γαλλία, οι οποίες το 2011 βομβάρδισαν τον
Καντάφι, αξιοποίησαν την άρση του εμπάργκο για να προωθήσουν οπλικά συστήματα
των εταιρειών τους.
Η Ρωσία συμφώνησε να χαρίσει 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια
από παλιά χρέη της Λιβύης για όπλα. Η Ιταλία τα πήγε πολύ καλά στην πώληση
όπλων επίσης και τα ελικόπτερα τα οποία πούλησε στον Καντάφι, είναι ευρύτερα
παραδεκτό, χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των αντιπάλων του ανταρτών, αλλά και
απλών πολιτών. Η Guardian αναφέρει ότι η Ιταλία πούλησε εξοπλισμό αξίας 276
εκατομμυρίων ευρώ μεταξύ 2006 και 2009, η Γαλλία 210 εκατομμυρίων ευρώ και η
Βρετανία 119 εκατομμυρίων ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ τα συστήματα που
πούλησε η Βρετανία είναι 200 αντιαρματικά συστήματα, τα οποία παραδόθηκαν στο
Καντάφι το 2009 και 2010, τον Απρίλιο του 2011 το Κατάρ έδωσε τα ίδια
αντιαρματικά συστήματα στους αντάρτες που πολεμούσαν τον Καντάφι!!!
Άραγε, όλα
τα αντιαρματικά στη Λιβύη παραμένουν στη Λιβύη;
Η Ε.Ε. προμήθευσε στον Καντάφι και εξοπλισμό καταστολής διαδηλώσεων, μικρά
όπλα, πολεμοφόδια και ηλεκτρονικό εξοπλισμό από τη Γερμανία για την παρεμβολή
σε κινητά τηλέφωνα και στην πρόσβαση στο διαδίκτυο, κ.λπ.
Ακόμη και η Τουρκία, σε συνεργασία με την Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες,
θα πωλούσαν στον Καντάφι 50 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού
(πιθανότατα το 6x6 EJDER της τουρκικής Nurol). Το Πεντάγωνο των Ηνωμένων
Πολιτειών είχε εγκρίνει την πώληση μόλις λίγους μήνες πριν ξεκινήσουν οι
εσωτερικές ταραχές στη Λιβύη.
