Γράφει ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος
Αφού πέρασαν 25 μήνες κυβέρνησης αμιγούς ΠΑΣΟΚ, που στέφθηκε με πλήρη αποτυχία αλλά συνάμα και οικονομική καταστροφή της χώρας, και μετά από ένα πενθήμερο διαβουλεύσεων που μάλλον άλλο σκοπό είχε, και αφού όπως αποκαλύφθηκε χθες βράδυ δια στόματος κ. Αβραμόπουλου, «έπεσε στο τραπέζι» των διαπραγματεύσεων ακόμη και το όνομα της «γιγάντισσας» της πολιτικής...
Έλσας Παπαδημητρίου - θα τρελαθούμε Θεέ μου - ξημέρωσε μια άλλη μέρα, με νέα τρικομματική κυβέρνηση υπό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, καθόλου άγνωστο στο εσωτερικό από το εγγύς σχετικά παρελθόν αλλά και στους κόλπους των δανειστών μας. Των δανειστών μας που έβαλαν μια τεράστια θηλιά όχι μόνο στο λαιμό του λαού άλλα έδεσαν χειροπόδαρα και τη χώρα μας, με ότι αυτό συνεπάγεται για το παρόν και το μέλλον της και που συνεχώς τραβούν το σκοινί μέχρι εξαντλήσεως του κρεμασμένου λαού. Και έβαλαν να σφίγγουν το σκοινί, τους ίδιους ανθρώπους, αυτούς που έφτιαξαν - εκόντες άκοντες - τη θηλιά, με λίγες εξαιρέσεις, αυτούς που συμπεριέλαβε στη κυβέρνησή του ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, με βαστάζους και νεροκουβαλητές κάποιους από τα άλλα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, που μέχρι τώρα διαφωνούσαν οριζόντια και κάθετα με την μέχρι τώρα ασκηθείσα οικονομική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ.
Έλσας Παπαδημητρίου - θα τρελαθούμε Θεέ μου - ξημέρωσε μια άλλη μέρα, με νέα τρικομματική κυβέρνηση υπό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, καθόλου άγνωστο στο εσωτερικό από το εγγύς σχετικά παρελθόν αλλά και στους κόλπους των δανειστών μας. Των δανειστών μας που έβαλαν μια τεράστια θηλιά όχι μόνο στο λαιμό του λαού άλλα έδεσαν χειροπόδαρα και τη χώρα μας, με ότι αυτό συνεπάγεται για το παρόν και το μέλλον της και που συνεχώς τραβούν το σκοινί μέχρι εξαντλήσεως του κρεμασμένου λαού. Και έβαλαν να σφίγγουν το σκοινί, τους ίδιους ανθρώπους, αυτούς που έφτιαξαν - εκόντες άκοντες - τη θηλιά, με λίγες εξαιρέσεις, αυτούς που συμπεριέλαβε στη κυβέρνησή του ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, με βαστάζους και νεροκουβαλητές κάποιους από τα άλλα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, που μέχρι τώρα διαφωνούσαν οριζόντια και κάθετα με την μέχρι τώρα ασκηθείσα οικονομική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ.
Έχουμε δηλαδή μια κυβέρνηση παρομοιάζουσα με γκασπό, όπου κυριαρχούν τα λουλούδια του ΠΑΣΟΚ και με μερικές μαργαρίτες από τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. ή κάτι δηλαδή σαν την Εθνική Ελλάδος με προπονητή ένα Παπαδήμο.
Και αφού σχηματίσθηκε αυτό που σχηματίσθηκε, άρχισε αμέσως το γνωστό παραμύθι της ωραιοποίησης του τρικολόρ ανομοιόμορφου και παράταιρου κυβερνητικού σχήματος, που στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο από το να δημιουργήσει ένα κλίμα ευφορίας στον ελληνικό λαό, στις αγορές δεν το βλέπω, μια ελπίδα ζωής και ένα φως στο βάθος του τούνελ, που όμως κανένας δεν γνωρίζει από πού αυτό αρχίζει και που τελειώνει. Άρχισαν πρώτα να καλλιεργούν το κλίμα μέσω των δημοσκοπήσεων, αναδεικνύοντας αποδοχή του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου, σε ποσοστά άνω το 72% (άραγε για ποιο λόγο και για ποια πολιτική του;) που θυμίζουν τα πρώην ανατολικοσοβιετικά εκλογικά αποτελέσματα και καθεστώτα. Άλλωστε και οι πρώην «καταλληλότεροι», από τα προπαγανδιστικά παπαγαλάκια και δια των διαπλεκομένων δημοσκοπήσεων, αυτό καλλιεργούσαν και τους αναδείκνυαν στα ύψη της καταλληλότητας, άσχετο αν στο τέλος οσάκις κλήθηκε ο λαός για να επιβεβαιώσει την καταλληλότητά τους, τους αφαιρούσε το δικαίωμα να ασκούν την εξουσία και τους προσγείωνε στην ωμή πραγματικότητα. Λίαν πρόσφατο παράδειγμα ο Γιωργάκης που από καταλληλότερος προ ολίγων μηνών, παραχώρησε αρχικά τη θέση του στον ΚΑΝΕΝΑ και μετά 25 μήνες δηλαδή λίαν συντόμως στον κ. Παπαδήμο.
Στη συνέχεια άρχισαν δειλά – δειλά οι σκαπανείς της καταστροφής, τρίβοντας τα χέρια τους από ικανοποίηση διότι προς το παρόν πήραν «αναπνοή ζωής» από τους θεράποντες ιατρούς, Αντώνη Σαμαρά και Γιώργο Καρατζαφέρη, να εξυμνούν τον αρχιμάστορα της καταστροφής Γιώργο Παπανδρέου, που έσωσε μεν τη χώρα αλλά την οδήγησε τελικά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, με αποτέλεσμα αυτές τις ημέρες το Δημόσιο να κάνει στην ουσία στάση πληρωμών προς όλους σε όσους χρωστάει (πλην μισθών και συντάξεων) οδηγώντας τη χώρα σε ακόμη πιο βαθειά ύφεση, μέχρι να δοθεί αυτή η περίφημη 6η δόση.
Και πανηγυρίζουν όλοι πλην της αριστεράς, διότι συνέβαλαν έστω και με μέθοδο που δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα, να βρουν λύση.
Λύση που δια των δημοσκοπήσεων προσπαθούν να την επιβάλλουν και στον ελληνικό λαό, ο οποίος άρχισε να γίνεται καχύποπτος και δεν τους εμπιστεύεται πια και σε τίποτα. Μα και οι ίδιοι οι εθνοπατέρες μέσα στο κοινοβούλιο, αγορεύοντας επί της συζητήσεως επί των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, οι μεν του ΠΑΣΟΚ κάνουν απολογισμό του τεράστιου επιτελεσθέντος έργου υπο τον ΓΑΠ, και αποκαλούν την νεοσχηματισθείσα κυβέρνηση ως συγκυβέρνηση, οι της ΝΔ ως κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, οι του ΛΑ.Ο.Σ πανηγυρίζουν διότι έγινε πρωθυπουργός αυτός που είχε προτείνει ο πρόεδρός τους και στον Καραμανλή και στον Παπανδρέου, οι δε της Αριστεράς ως εχθρική κυβέρνηση που θα την καταψηφίσει.
Συμπέρασμα. Το γνωστό από το μύθο του Αισώπου για τα σαλιγκάρια, όταν κάποιο χωριατόπουλο εξέλαβε ως τραγούδι τον ήχο που έβγαζαν κάποια σαλιγκάρια που ψήνονταν στα κάρβουνα, και με αγανάκτηση είπε τα ακόλουθα: «Ω κάκιστα ζώα, των οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς άδετε».
