Πού βρίσκεται ο Ελλαδίτης Τάσσος;

[«Αξίζει η πατρίδα μου μόνον € 100 δισ. ;» - Γ. Χουδαλάκης, 01.11.2011 –Real FM]
[Ναιναίκοι εμφανίζονται κάθε 7 χρόνια]

Για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο η πολιτική σκέψη [= τέχνη εξαπάτησης των μαζών] του πρωθυπουργού, με την οποίαν άνοιξε η αυλαία τής νέας επικοινωνιακής σαπουνόπερας με τον τίτλο «Πώς θα πάρουμε την 7η δόση μας». Η κ. Γιαννακά θα έχει την ευκαιρία να καλεί τους..
 ψηφοφόρους της να ψηφίσουν ΝΑΙ για να πάρουμε τη δόση μας και να έχουν «λεφτά που χρειάζονται για τα παιδιά τους». Το χαρτί «αποστασία» θα πέσει στο τραπέζι, όπως το 1988 , μήπως και η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ αριθμήσει εκ νέου περισσότερα από 153 μέλη. Ο πρώην Πρόεδρος τη Βουλής που έχει εκφράσει κατά καιρούς σοβαρές ανησυχίες, θα έχει άλλη μια ευκαιρία να τις καταπιέσει. Η κ. Β. Παπανδρέου θα διαγράψει δια παντός τις λέξεις «τελευταία φορά» από το λεξιλόγιό της. Ο κ. Αθανασιάδης θα ξαναβάλει στη ντουλάπα τα παντελόνια απειλούμενος και με τη ζωή του, ενώ η κ. Τεκτονίδου θα στείλει με την ψήφο της μήνυμα ορθοφροσύνης, φιλοπατρίας και φιλομάθειας. Οι κ.κ. Νιώτης και Διαμαντίδης θα έχουν την ευκαιρία να αποτρέψουν ένα νέο εθνικό διχασμό. Θα περιβάλουν όλοι για μία ακόμη φορά με την εμπιστοσύνη τους την κυβέρνηση του λαοπρόβλητου ηγέτη που έχει αποδυθεί σε μία τιτάνια προσπάθεια να μας σώσει [Αντωνάκος, επιλαχών βουλευτής ΠΑΣΟΚ Λακωνίας] εκόντες άκοντες.

Και μετά; Μετά θα κληθούμε να πούμε ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε δημοψήφισμα για το αν θα πρέπει να κυρωθεί από τη Βουλή η συμφωνία της 27.10.2011, ώστε να μη χρειάζεται η ψήφος 180 βουλευτών για την υπογραφή τής νέας δανειακής σύμβασης. Αν ο λαός βροντοφωνάξει ΟΧΙ, θα πάμε σε εκλογές [Χρυσοχοΐδης, 31.10.2011 στην εκπομπή ΑΝΤΡΟΠΕΣ του ΠΑΣΟΚTV]. Με το δημοψήφισμα θα κληθούμε να αποφανθούμε για μία σύμβαση πολλών σελίδων με παραρτήματα. Φαίνεται πως θα είναι κάτι σαν το σχέδιο ΑυΝΑΝ των 10.000 σελίδων, το οποίο, βεβαίως, ελάχιστοι Κύπριοι αδελφοί είχαν διαβάσει. Εκείνοι, όμως, είχαν την τύχη να έχουν ηγέτη τον Τάσσο Παπαδόπουλο, φλογερό πατριώτη και έγκριτο νομικό περιστοιχιζόμενο από ομάδα συνταγματολόγων που ξεσκόνισαν το σχέδιο ΑυΝΑΝ και του έδωσαν τη δυνατότητα να πει στον Κυπριακό λαό:

«Παρέλαβα κράτος διεθνώς ανεγνωρισμένο και δεν θα παραδώσω κοινότητα».

Εδώ, στη μητέρα πατρίδα, ποιος θα ξετινάξει τις σελίδες της νέας δανειακής σύμβασης, ώστε να ενημερώσει σωστά τον λαό και να διακηρύξει «Είμαστε κράτος διεθνώς ανεγνωρισμένο με ιστορία 190 χρόνων. Είμαστε έθνος παγκοσμίως δοξασμένο επί 3.000 χρόνια. Θέλουμε να παραμείνουμε ανεξάρτητο κράτος και να μη γίνουμε υποτελές προτεκτοράτο. Οι Θερμοπύλες, ο Μαραθώνας, η Σαλαμίνα, το ΄21 και το έπος της Αλβανίας δεν θα παραχωρήσουν τη θέση τους σε οποιοδήποτε Καστρί».

Περιμένουμε, λοιπόν, τη φωτοβολίδα του δημοψηφίσματος να διαγράψει την τροχιά της και να βυθισθεί στα καθάρια γαλανά νερά του Αιγαίου, αφού θα μας έχει διευκρινίσει ο ΓΑΠ ποιο θα είναι το αντικείμενό του. Όλοι μιλούν για δημοψήφισμα με δημοσιονομικό περιεχόμενο, το οποίο, προσθέτουν, απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Επ’ αυτού έχω σοβαρές ενστάσεις για τους ακόλουθους λόγους:

1] Η παρούσα κυβέρνηση αδιαφορεί για το Σύνταγμα, το οποίο έχει ποδοπατήσει ποικιλοτρόπως. Άρα, δεν αναμένω συνταγματικές ευαισθησίες.

2] το άρθρο 44§2 (εδάφιο πρώτο) του Συντάγματος ορίζει:

"Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου.»

Άρα, οποιοδήποτε θέμα που είναι αφ’ ενός κρίσιμο αφ’ ετέρου εθνικό, άρα και δημοσιονομικό ελλείψει διακρίσεως, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δημοψηφίσματος. Ας μη λησμονούμε ότι η πολιτική ιστορία μας έχει δείξει πως οποιοδήποτε θέμα μπορεί να είναι κρίσιμο και εθνικό, ώστε να δικαιολογεί π.χ. πρόωρες εκλογές. Άλλωστε, η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης δεν δικαιολόγησε τις εκλογές του 2009; Γιατί να μη δικαιολογήσει ένα δημοψήφισμα;

Επίσης, το άρθρο 44§2 (εδάφιο δεύτερο) του Συντάγματος ορίζει: «Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Βουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο."

Με δημοψήφισμα κατά το δεύτερο εδάφιο μπορεί να ανατραπεί ένα ψηφισμένο νομοσχέδιο, αλλά όχι ένας νόμος κυρωμένος και εκδεδομένος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άρα, Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα κ.λπ. που αποτελούν νόμους του κράτους και όχι απλώς ψηφισμένα νομοσχέδια δεν μπορούν να ανατραπούν με δημοψήφισμα. Μπορούν να ανατραπούν μόνον με αντίθετο νόμο που ψηφίζει η Βουλή.

Συνεπώς, οποιαδήποτε δανειακή σύμβαση, έστω και αν εμπεριέχει δημοσιονομικά ζητήματα, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δημοψηφίσματος παρά τις περί του αντιθέτου δοξασίες που κυκλοφορούν από χθες στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ.

Εν κατακλείδι, το ηχηρό ΟΧΙ της 28.10.2011 από σύσσωμο τον ελληνικό λαό και η εθνική μούντζα του Λαρισαίου εργαζόμενου και αριστούχου μαθητή, γόνου πολυ-πολυ-πολυτεκνικής οικογένειας, φαίνεται πως έσυραν εν τέλει τον πρωθυπουργό στην προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Λέω «φαίνεται», διότι ουδεμίαν εμπιστοσύνη τού έχω. Σε κάθε περίπτωση οψόμεθα στις «κάλτσες».

Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος