Ρε Μάϊκ! (Μιχάλη Χρυσοχοϊδη)

Σχεδόν πάντα, λέγαμε Μάϊκ και όχι Μιχάλη εδώ στη Βέροια. 

 Εάν ανατρέξουμε στο απώτερο παρελθόν ή το πρόσφατο, θα πέσουμε πάνω σε δηλώσεις σου Μάϊκ, διάφορου περιεχομένου. Θα σταματήσω στην τελευταία σου τηλεοπτική συνέντευξη και θα αναφερθώ σε δικά σου λόγια. Όχι όλα. Δεν θα φτάσει βιβλίο ολόκληρο, αν τα σχολιάσω όλα. Είπες παλιά κι εσύ για κάτι τις στο βάθος του τούνελ. Να λοιπόν το τούνελ Μάϊκ και το.. βάθος του. Κάθετο τούνελ ήτανε και αν δεν πιάσουμε Κίνα, απέναντι, δεν έχει φως. Περνάς όμως από το κέντρο της γής; Δεν περνάς. 

Όμως, η συνθηματολογία τότενες, ήτανε αποδοτική δουλειά. Τότε, αυτές οι κουβέντες έπιαναν τόπο αλλά, σήμερα φαίνεται ότι ήταν κουβέντες αέρα πατέρα. Μπαρούφες. Επι το Λαϊκότερον, παπαριές. Όμως, εκλεγόσουν, περνούσες μπέϊκα και ήσουν πρωτοκλασάτο στέλεχος. Τότενες, το γραφείο σου στη Βέροια, ήταν γραφείο ευρέσεως «εργασίας». Γέμισε ο τόπος Μάϊκ, με κάτι κόπανους τεμπέληδες, που τώρα είναι με τη σειρά τους πρωτοκλασάτα κομμάτια, γυρνώντας από καφετέριες σε τσιπουράδικα, κάνοντας πολιτική του τούνελ, που λέγαμε, με παχυλά μηνιάτικα του κράτους του ΠΑΣΟΚ. Ακριβώς τα ίδια με τις τεμπελόκοτες της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν και είναι οι εργολάβοι, οι ελεγκτές, οι εργοταξιάρχες, οι επιστάτες του έργου «ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ». 

Οι σκαφτιάδες, ήμαστε εμείς. Στη λάσπη και στη σκόνη, εμείς. Η παρέα ΠΑΣΟΚ, σε καφετέριες, είπαμε, σε γραφεία κληματιζόμενα και μπόλικο μηνιάτικο. Είπαμε. Τώρα που μας λές «εμπρός κατά πίσω», έγινε κατολίσθηση, έπεσε ένας βράχος και φράκαρε το κατά πίσω στην έξοδο. Είπες: …. Η Δημοκρατική παράταξη…. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό και φασίστας ο Άδωνης, ας πούμε; Μάϊκ, θυμάσαι που άλλαζαν ολόκληρες κάλπες, έτοιμες, γεμάτες, με ανάλογα ψηφοδέλτια, σε εσωκομματικές διαδικασίες, εδώ στη Βέροια; Και τις ονομάζαμε αυτές τις διαδικασίες, «κορυφαίες δημοκρατικές διαδικασίες». Και έτσι στήθηκε το παρακράτος της «Δημοκρατικής παράταξης» Μάϊκ, παντού, τοπικά και κεντρικά στην Ελλάδα, που εξόντωνε κομματικά και επαγγελματικά, οποιονδήποτε αντιδρούσε σε αυτές τις διαδικασίες συμμορίας. 

Τώρα, μετά από χρόνια, αυτοί οι χαραμοφάηδες της «Δημοκρατικής παράταξης», είναι παντού Διευθυντές εδώ και παντού. Είναι προϊστάμενοι και πρωτοκλασάτα στελέχη, Μάϊκ. Τότε ιδιαίτερα και λιγότερο τώρα, έφτανε ένα τηλέφωνο στους τοπικούς εκδότες, να κατασπαράξουν οποιονδήποτε έκανε το Δημοκρατικά αυτονόητο. Κριτική στις συμπεριφορές της συμμορίας. Δεύτερη άποψη απαγορευόταν. Εσωκομματικά δεν το συζητάμε. Ο Χόνεκερ και ο Στάλιν, ήταν μαθητούδια. Κι από όοοοοολα, που μας έλεγε η «Δημοκρατική παράταξη», που μας οδήγησε με τους αγωγιάτες σήμερα Μάϊκ; Κι επειδή ακριβώς η παράταξη δεν έχει καμιά σχέση με Δημοκρατία, γιαυτό φτάσαμε στο «εμπρός κατά πίσω». 

 Είπες: «Έχει χαθεί η εμπιστοσύνη από τον κόσμο και το μόνο που φοβάμαι είναι η παθητικότητα». Μα, Μάϊκ, το πρωταρχικό που επεδίωκε η «Δημοκρατική παράταξη», ήταν η παθητικότητα και τα κατάφερε άριστα. Παθητικότητα, γιατί ότι και να κάνεις, το κομματικό παρακράτος παντού είχε παράρτημα της συμμορίας. Παντού θα βρείς ντουβάρι μπροστά. Στον ΟΑΕΔ, στην Επιθεώρηση εργασίας, στο Εργατικό κέντρο, στον Δήμο, στη Νομαρχία, στον Συνεταιρισμό, στα Δικαστήρια, στον ΣΔΟΕ, στην Εφορία, στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, στην Πολεοδομία Παντού Μάϊκ. 

Και στου βοδιού το κέρατο, πιασμένα τα πόστα. Δεν έπαιρνες Δημοπρασία, παρά μόνον αν είσαι μέλος της «Δημοκρατικής παράταξης». Δεν έμπαινες σε πρόγραμμα, αν δεν ήσουν στην άθλια φασιστική, στην πράξη, παρέα. 

Και καταφέρατε την παθητικότητα. Επεκράτησε ο απόλυτος φόβος. Πράγματι ο φόβος, είναι το βασικό συστατικό ενός φασιστικού οικοδομήματος. Τώρα για εμπιστοσύνη, ας μη συζητάμε. Είπες: «Η πολιτική μας, οδήγησε σε αδιέξοδα. Σε φτώχεια και πρωτοφανή οικονομική ύφεση, σε κρατική αποδιοργάνωση». Είναι ακριβώς το τούνελ που λέγαμε. Και τα παραπάνω, δεν γινόταν να μην οδηγούσαν σε καταστροφή. Κι εσύ ήσουν ένας από τους πρωτοκλασάτους καπεταναίους. Θα πληρώσει κανείς Μάϊκ; Μα πληρώνουμε όλοι εμείς με φτώχεια. Πρώτα φτώχεια αξιοπρέπειας και μετά οικονομική. 

Εσείς της παρέας Μάϊκ, δεν χάσατε τίποτε. Όλοι βολεμένοι ακόμη. Ακόμη και τώρα, οι δημοπρασίες πάνε μόνον στους γνωστούς της παλιάς παρέας. Η φτώχεια, είναι μόνο δική μας και δεν σας καίγεται καρφί. Η κρατική αποδιοργάνωση; Μα ρε Μάϊκ, αυτούς που βόλεψες εσύ και όλοι οι άλλοι, ούτε για να μαζέψουν ροδάκινα δεν είναι ικανοί. Είναι και ήταν το κατακάθι και τους έβαλες στα πόστα. Ήταν η ετοιμολογία της ανοησίας, βλακείας, τεμπελιάς, ιδιοτέλειας, χρηματισμού, ανομίας. Και όλα αυτά, άφοβα. Σαν την Μαφία. Τα μέλη της, δεν είχαν να φοβηθούν τίποτε και κανέναν. Δημιούργησες κι εσύ μαζί με όλους τους άλλους, ένα κράτος, μια διοίκηση με όλα τα χαρακτηριστικά της Μαφίας. Και είναι άλλο μια συμμορία παρανόμων και άλλο ένα, κράτος συμμορία. 

 Είπες: «Να χτίσουμε μια νέα πολιτική πρόταση, νέα πολιτική πλατφόρμα…». Αγαπητέ Μάϊκ. Δεν είναι η σημερινή κατάντια, αποτέλεσμα της πολιτικής των τελευταίων δύο ετών. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της συμμορίας, όλων σας από δεκαετίες πρίν. Και της Ν.Δ είπαμε αλλά, τώρα μιλάμε για σένα. Ποιος θα χτίσει νέα πολιτική; Κι εσύ πάλι; Με ποιους; Με τα πρωτοκλασάτα και προβεβλημένα στελέχη; Ακόμη και σήμερα, διαγκωνίζονται οι τεμπέληδες της περασμένης τριαντακονταετίας που λέγαμε, για υποψήφιοι Βουλευτές. Και γέμισε ο τόπος από δαύτους ρε Μάϊκ. Ατελείωτοι είναι. Άσε κάθε είδους πλατφόρμες Μάϊκ. Γιατί όταν περνούδαν και ξαναπερνούσαν οι πλατφόρμες με ροδάκινα για ζύγισμα για την απόσυρση, προϊστάμενοι και πρόεδροι συνεταιρισμών, έγιναν σε μια νύχτα, εκατομμυριούχοι. Κανείς επιβλέπων , προϊστάμενος ή ζυγιστής δεν έβγαλε άχνα. Ήταν όλοι της συμμορίας. Τολμούσες να μην είσαι; Και τα δισεκατομμύρια που ήταν για αναδιάρθρωση καλλιεργειών, πήγαν σε τσέπες και στα κατά τόπους σκυλάδικα και μπουρδέλα. Σύννεφο οι πλασματικές ζυγίσεις και επιδοτήσεις. Ένα κυριολεκτικό κρατικό όργιο. Φαί, ποτά και πουτάνες. Τότε που περνούσατε μπέϊκα, όλα ήταν Σοσιαλιστικά και Δημοκρατικά. 

Τώρα μας λές «εμπρός κατά πίσω»;  

Μάϊκ, το κρατικό χωράφι, έχει μόνον γαϊδουράγκαθα και τσουκνίδες. Ξεπάτωμα θέλει. Στο σύνολό του. Όλοι μπροστά στον φυσικό σας Δικαστή. Αλλά που να βρεθεί; Φροντίσατε και γιαυτό. Για χρόνια πολλά ακόμη, το… παρακρατικό φυτώριο, θα παράγει σάπιες κομπόστες. Που δεν είναι για κατανάλωση παρά μόνον για θάψιμο. Βιβλίο θέλω για να στα πω όλα Μάϊκ. Σταματώ εδώ. Ίσως και από αυτοκριτική. Γιατί τα έκανες όλα τα παραπάνω, γιατί κι εγώ τα επέτρεψα. Έβλεπα, όπως όλοι, τους κλέφτες να βολτάρουν μπροστά μας και δεν έκανα ότι έπρεπε. Και έπρεπε να πάρω ένα παλούκι και να τα κάνω στην Νομαρχιακή, γής Μαδιάμ. Να τα διαλύσω όλα. Το πολύ πολύ να έτρωγα κάποιους μήνες και ίσως με αναστολή. Τώρα όμως, θα ήμουν ήρωας. Θα είχα ψηλά το κεφάλι. Φταίμε όλοι. Και εμείς οι από κάτω. Εμείς, την πληρώνουμε με μια πρωτόγνωρη και ψυχοφθόρα οικονομική, καθημερινή, ανέχεια. 

Κάπως πρέπει να πληρώσετε κι εσείς Μάϊκ. Και δεν μπορεί! Θα πληρώσετε. Για να αναθαρρήσει ο πολίτης. Βλέποντας ότι οι πρωταίτιοι τιμωρούνται όπως τους αξίζει. Και δεν εννοώ πολιτικό κολασμό. Φυσικό Δικαστή εννοώ και διαπόμπευση. Για ικανοποίηση των ταπεινών ενστίκτων των απλών πολιτών, που τους εμποτίσατε την διαστροφή. Δές το και σαν φτηνή εκδίκηση. 

Για την αντιγραφή. 

ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ 

ΒΕΡΟΙΑ