 |
| Ο καθηγητής κ. Γ. Ζαλίδης |
antistrofa.gr έχουν παρέλθει προ καιρού οι κομματικές γραμμές και οι μόνες γραμμές που έχουν πια σημασία είναι αυτές που ξεκινούν από το πανεπιστήμιο και καταλήγουν στην κοινωνία και το… αντίστροφο! «Το έργο των ΑΕΙ πρέπει να φθάνει στους πολίτες ειδικά αυτή τη χρονική συγκυρία. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι το όχημα που θα σηματοδοτήσει την έξοδο της κοινωνίας από την κρίση. Το νέο Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ενεργός συμμέτοχος στην επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας. Άλλωστε και οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι ζούμε στο ίδιο δύσκολο περιβάλλον με τους πολίτες. Τις επιπτώσεις των κρίσεων παντός είδους, τις υφιστάμεθα κι εμείς» σημειώνει με έμφαση ο κ. Ζαλίδης. Ολόκληρη η συνέντευξη του καθηγητή και υποψηφίου για το 8μελες Συμβούλιο έχει ως εξής:
-Έχετε συνεργαστεί με δυνάμεις και προσωπικότητες, διαφορετικής κομματικής προέλευσης. Εσείς που ανήκετε;
-Η υποψηφιότητα μου είναι ανεξάρτητη, όχι όμως χωρίς υποστήριξη. Συνάδελφοι με τους οποίους έχω δουλέψει με παρότρυναν να κατέβω και με στήριξαν και με στηρίζουν πολύ περισσότερο απ ότι φανταζόμουν. Φυσικά έχω συνεργαστεί με όλες τις υγιείς δυνάμεις, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, για τη βελτίωση του ΑΠΘ και τη χάραξη μιας άλλης ρότας που θα μας αναδείξει σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ανάμεσα στις προτάσεις μου είναι και η σύμπραξη δυνάμεων από την ομογένεια, την άλλη Ελλάδα, αυτή του… κόσμου. Εγώ ανήκω στο πανεπιστήμιο και τα βιώματά μου που ορίζουν και την πολιτική μου στάση περιστρέφονται γύρω από αυτό.
-Ποιά η άποψή σας για το νέο νόμο που όλα δείχνουν ότι δίχασε την πανεπιστημιακή κοινότητα…
-Έχετε δίκιο, αυτός ο διχασμός δεν ευνοεί το πανεπιστήμιο, ούτε τους καθηγητές ούτε τους φοιτητές. Ο νόμος είναι πλέον γεγονός κι ανεξάρτητα από τις όποιες επιφυλάξεις, έχουμε την ευθύνη τώρα να τον υλοποιήσουμε, με τρόπο που να καταξιώσουμε το ΑΠΘ στην ελληνική και ευρωπαϊκή κοινωνία. Η κρίση στο Πανεπιστήμιο έχει μετεξελιχθεί σε κρίση διαφάνειας, προσανατολισμού και επιλογών. Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης και των επιπτώσεων της στο κύρος του θεσμού, απαιτεί τη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων για να το κάνει ανταγωνιστικό στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και να αποτελέσει το όχημα για την επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση των αποφοίτων του. Ο νόμος δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το όχημα το οποίο μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί, για το Πανεπιστήμιο του αύριο.
-Στην πράξη το όραμα σας πως μπορεί να εφαρμοστεί και μάλιστα χωρίς τους απαραίτητους πόρους;
-Για την υλοποίηση απαιτούνται μετασχηματισμοί στα δομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά του Πανεπιστημίου. Ο τρόπος υλοποίησης του νέου νόμου αποτελεί μία τεράστια πρόκληση της πανεπιστημιακής κοινότητας. Απειλή αποτελεί η ανεπιτυχής εφαρμογή του και η στείρα αντιπαράθεση απόψεων περί του ορθού ή όχι των διατάξεων του, όταν η εμπειρία έχει δείξει, από την εφαρμογή παλαιότερων διατάξεων, ότι το διακύβευμα είναι η σωστή του εφαρμογή. Δυνατό σημείο οι αστείρευτες εσωτερικές δυνάμεις οι οποίες με την απελευθέρωσή τους μπορούν να οδηγήσουν το πανεπιστήμιο στη νέα εποχή.
-Υπάρχουν θετικά σημεία στο νόμο Διαμαντοπούλου;
-Ο νέος νόμος έχει διατάξεις που χρειάζονται συζήτηση και βελτίωση. Στη συζήτηση αυτή η ακαδημαϊκή κοινότητα, πρέπει να προσέλθει με συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες οφείλουν να ενσωματωθούν σ’ αυτόν. Παρά τα όσα αρνητικά μπορούν να καταλογισθούν στο νέο νόμο, ένα είναι το βασικό πλεονέκτημά του: παρέχει πολλούς βαθμούς ελευθερίας στο ίδρυμα για την αυτοδιοίκηση και την αυτοτέλειά του μέσω του Οργανισμού, του εσωτερικού κανονισμού, και των καταστατικών χαρτών που θα υλοποιηθούν και θα ψηφισθούν από το Συμβούλιο του Ιδρύματος. Οι καταστατικοί αυτοί χάρτες είναι μεγάλης σημασίας και τα μέλη του Συμβουλίου θα έχουν την ευθύνη της ενσωμάτωσης των απόψεων της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε Τμήματος και Σχολής, ώστε να χαραχθούν νέοι αναπτυξιακοί δρόμοι για τη διδασκαλία, την έρευνα και τη διασύνδεσή του με την ευρωπαϊκή κοινωνία.
-Εκτός από εσάς, ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην προσπάθεια και έχουν τα ανάλογα προσόντα;
-Όλοι οι 24 συνυποψήφιοι είναι εξαιρετικοί συνάδελφοι. Σαφώς και οι προθέσεις τους είναι αγαθές και έντιμες και δεν τις αμφισβητώ. Απαραίτητη προϋπόθεση, για να μπορέσει το Πανεπιστήμιο να δείξει το δρόμο της σύνθεσης διαφορετικών απόψεων για το κοινό συμφέρον και δια αυτού τη δημιουργία του Πανεπιστημίου του αύριο και τη φυγή από την κρίση, είναι η πίστη των υποψηφίων στην εφαρμογή και βελτίωση του νόμου. Πιστεύω ακράδαντα ότι το Ίδρυμα και το Συμβούλιό του πρέπει να στελεχωθούν από συναδέλφους με πίστη στις εσωτερικές του δυνάμεις. Πρόσωπα που θα πρέπει να έχουν αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό έργο, διεθνή ακτινοβολία, όραμα με συγκεκριμένους στόχους για το μέλλον, και χωρίς κομματικές περιχαρακώσεις. Θα πρέπει να είναι ανεξάρτητα από τις όποιες δεσμεύσεις, εναγκαλισμούς και εξαρτήσεις, ικανά να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του Πανεπιστημίου, χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Τα άτομα αυτά θα πρέπει, με τη συλλογική τους δουλειά, να αντιμετωπίσουν την υφιστάμενη κρίση και ανταποκρινόμενα στην πρόκληση να δημιουργήσουν τις απαραίτητες διαδικασίες και κανονιστικό πλαίσιο για την επιτυχή υλοποίηση του νέου Οργανισμού.
-Είναι κάτι τέτοιο δυνατόν, όταν τόσα χρόνια εκλέγονται πρυτανικές αρχές βάσει κομματικών συμμαχιών και γραμμών;
-Αυτά που ξέραμε πρέπει να τα ξεχάσουμε. Όταν όλα αλλάζουν γύρω μας, εμείς δεν μπορούμε να ψάχνουμε λύσεις σε παλιές μεθόδους. Στη δύσκολη αυτή συγκυρία, για να πραγματοποιηθεί με επιτυχία το άλμα προς τα μπρος, τα στελέχη του Συμβουλίου πρέπει να έχουν την ικανότητα να συνθέτουν τις κυρίαρχες απόψεις της Ακαδημαϊκής Κοινότητας. Επιπλέον, θα πρέπει να έχουν αποδεδειγμένη ικανότητα σχεδιασμού και υλοποίησης των στόχων, καθώς και ικανότητα συνεργασίας, ώστε να είναι δυνατή η συλλογική και αποτελεσματική απόδοση του οργάνου που θα υπηρετήσουν, διότι σε μικρό χρονικό διάστημα πρέπει να πραγματωθεί όλη η αναγκαία υποδομή για την ομαλή λειτουργία του νέου Ιδρύματος. Μα πάνω απ’ όλα να διαθέτουν την ορθή ικανότητα κρίσης για να μπορούν να διακρίνουν, να επιλέξουν αλλά και να συνδιαμορφώσουν, από κοινού με την ακαδημαϊκή κοινότητα στο σύνολό της, το νέο Πανεπιστήμιο.
-Επανέρχομαι στο ζητούμενο για τους περισσότερους. Με τι χρήματα θα γίνουν όλα αυτά;
-Η διάθεση πόρων πρέπει να έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα με πολλαπλά οφέλη, δημιουργία και έρευνα, και όχι τη χωρίς κριτήρια διάθεση πιστώσεων με αντίστοιχη μείωση του αποθεματικού. Εξορθολογισμός μπορεί να γίνει με μείωση δαπανών και αύξηση εσόδων με αντίστοιχες διαθρωτικές αλλαγές στις υφιστάμενες δομές. Η αυτοδιοίκηση δεν είναι πάντα συνώνυμη με την αυτοδιαχείριση. Κλειδί αποτελεί η αύξηση της αποδοτικότητας των δομών του νέου Οργανισμού, μέσα από έμπειρους διαχειριστικούς μηχανισμούς και ανάπτυξη στρατηγικών συμμαχιών. Οι Πανεπιστημιακές δομές δε μπορούν να μετατραπούν σε επιχειρησιακές δομές και να αντικαταστήσουν τους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς. Πρέπει πρώτα να αναγνωρισθούν οι τομείς, οι συνδεδεμένοι με την έρευνα, την καινοτομία και την εκπαίδευση, που μπορούν να παρουσιάσουν ευκαιρίες για συνεργασία με φορείς της ελληνικής και παγκόσμιας κοινωνίας, ώστε να δημιουργηθούν οι δυναμικές εκείνες που θα καταστήσουν το Πανεπιστήμιο ελκυστικό σε συνεργασίες.
www.antistrofa.gr
