Σάββατο. Λαϊκή αγορά κάπου στην Αττική. Ώρα 11:00. Ο κυρ Γιώργος πουλάει λάχανα, μπρόκολα και κουνουπίδια μαζί με κρασί που το φτιάχνει ο ίδιος. Ψηλός, ευθυτενής, με άσπρα μαλλιά και μέτωπο πλατύ αρκαδικό. Τα δεξί μάτι χαλασμένο σε ατύχημα. Γύρω στα 70. Φοράει μια μακρυμάνικη μάλλινη φανέλα και από πάνω ένα χοντρό καρό πουκάμισο.
Στην άκρη του πάγκου του ένα αχνιστό καρβέλι ψωμί, μια διπλή πλαστική διάφανη σακούλα με λάδι όσο ένα φλυτζάνι του τσαγιού και δίπλα μια άλλη πλαστική σακκούλα με δυο χούφτες ελιές. Παραδίπλα λίγο κασέρι. Κόβει ένα κομμάτι ψωμί, το βουτάει στο λάδι και το βάζει στο στόμα του μασώντας αργά-αργά. Το απολαμβάνει, όπως κάτι κυρίες του Κολωνακίου δεν μπορούν να απολαύσουν ούτε τη σαμπάνια με το χαβιάρι. Ποτέ, όμως, δεν μασάει όταν εξυπηρετεί πελάτη. Είναι έμφυτη και ανεπιτήδευτη η ευγένειά του, κι’ ας μην είναι απόφοιτος Κολλεγίου. Ο καιρός πότε ηλιόλουστος, πότε κρύος ή τσουχτερός, αλλά ο κυρ Γιώργος ολόιδιος, στητός και αγέρωχος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Την ίδια ημέρα. Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Λονδίνο, Λουξεμβούργο και άλλες βόρειες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως λέμε «και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις». Ώρα 11:00. Καταχνιά, βροχή που συνεχίζεται από την περασμένη εβδομάδα, άνθρωποι βγαίνουν πού και πού από τα cafe ντυμένοι σαν κρεμμύδια ή από τις pubs παραπατώντας. Θα αγοράσουν το Focus για ν’ απολαύσουν την Αφροδίτη της Μήλου που δείχνει το δάχτυλο στον κυρ Γιώργο και θα καταλήξουν σπίτι τους να καταβροχθίσουν παϊδάκια με sauce βατόμουρο [αν είναι δυνατόν] ή poridge. Μετά θα ανοίξουν κουβέντα με τα παιδιά τους για το κακό που έκανε ο κυρ Γιώργος στην τσέπη τους. Ακούς εκεί. Να πληρώνουν αυτοί φόρους για να τους τρώει ο κυρ Γιώργος. Κι’ αν ήξεραν, θα έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους στον κ. Χαρδαβέλλα, τον και «πράσινο σκουλήκι» αποκληθέντα, ο οποίος δίνει δίκηο στους Hans, Johan, John, Wolfgang, Gertrud που πληρώνουν φόρους για να τους καταβροχθίζει ο κυρ Γιώργος.
Θάσος. Δεκέμβριος 2011. Το ΣΔΟΕ ανακαλύπτει αγρότη, ονόματι Τζίμη, ο οποίος δεν καταδέχεται να πάει στη λαϊκή αγορά, διότι είναι κάτοχος μίας Ferrari και μίας Porsche. Η έρευνα καταδεικνύει ότι ο Τζίμης είναι τοκογλύφος.
Αθήνα, 17.12.2011. Ο κ. Χαρδαβέλλας μού λέει από ραδιοφώνου ότι ευθύνη για το κακό που βρήκε τη χώρα μου τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχουν τα εκλεγμένα άχρηστα ανθρωπάρια του Pashock, αλλά αυτοί που τα εξέλεξαν, μεταξύ των οποίων, φαντάζομαι, και ο ίδιος.
Δεν τον άκουσα ποτέ να μου λέει πώς φτάσαμε ως εδώ.
Αν αυτά που χρωστάμε είναι όσα λένε πως χρωστάμε και πού πήγαν αυτά που δανεισθήκαμε. Αν τα χιλιάδες κότερα που είναι αραγμένα στις σύγχρονες μαρίνες, τα θηριώδη αυτοκίνητα με τις μηχανές των 2.500 και 3.000 κυβικών και τα πολυτελή ακίνητα που ανήκουν σε off-shore αποκτήθηκαν με ιδρώτα και νόμιμα.
Αν τα «πόθεν έσχες» των υπουργών και βουλευτών της τελευταίας 30ετίας, αλλά και των εφοριακών και όλων των μελών των Εθνικών Συμβουλίων των κομμάτων, δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους ή όχι.
Αν ο Άκης, ο Θοδωράκης, ο Τασούλης και όλα τα πρασινογάλαζα παιδιά γέμισαν τις τσέπες τους μόνον από τη βουλευτική αποζημίωση ή από την αμοιβή τους ως διορισμένων διοικητών οργανισμών ή από τον μισθό που τους πληρώνει το Δημόσιο.
Αν οι τράπεζες έδωσαν και πόσα θαλασσοδάνεια σε κολλητούς των υπουργών ή των διορισμένων διοικητών.
Αν το Δημόσιο και οι εξαρτημένοι από αυτό οργανισμοί μισθώνουν τα ακίνητα των κολλητών πληρώνοντας δυσθεώρητα μισθώματα, ενώ έχουν στην κυριότητά τους ακίνητα, τα οποία αφήνουν ανεκμετάλλευτα ή τα εκμισθώνουν σε άλλους κολλητούς αντί πινακίου φακής .
Αν ο Κοσκωτάς, ο Λαυρεντιάδης και όλα τα άλλα καλόπαιδα έκαναν όσα έκαναν μόνοι τους ή σε συνεργασία και με την ανοχή των κυβερνώντων.
Ούτε και για το Χρηματιστήριο του 1999 μου έχει δώσει εξηγήσεις.
Ανακαλύψαμε, λοιπόν, τη φοροδιαφυγή και εξαπολύουμε επιδρομές επί δικαίους και αδίκους. Αυτή, λέει, είναι η μάστιγα της χώρας. Αυτή ευθύνεται για το σκάνδαλο της Protonbank και των τραπεζικών θαλασσοδανείων. Εξ αιτίας της δανειζόμασταν και χρωστάμε τώρα τα μαλλιά της κεφαλής μας, αν χρωστάμε. Αν, δηλαδή, δεν υπήρχε φοροδιαφυγή, θα έτρωγαν τους φόρους μας τα λαμόγια, οπότε δεν θα αναγκάζονταν να δανείζονται για να σαβουρντίζουν. Φταίει για όλα ο κυρ Γιώργος που τον ανάγκασε ο κακοποιός Παπακωνσταντίνου να βάλει επί τέλους ταμειακή μηχανή στον πάγκο του δίπλα από το λάδι του και το καρβέλι του. Αυτός ευθύνεται που δεινοπαθούν οι Hans, Johan κ.λπ. που φτιάχνουν υποβρύχια, άρματα μάχης, πλυντήρια, καφετιέρες και είχαν εδώ αντιπρόσωπο τον εντιμότατο κ. Χριστοφοράκο για να πουλάνε την πραμάτεια τους, ώστε να δουλεύουν τα εργοστάσιά τους και να εισπράττουν τον μισθό τους αποταμιεύοντας ένα μέρος του για να το διαχειρίζονται οι τράπεζές τους δανείζοντας τον κυρ Γιώργο για να αγοράζει τα υποβρύχια και τα ελικόπτερά τους.
Φταίει ο κυρ Γιώργος που η γερμανική και η γαλλική παραγωγή πουλιόταν υπερτιμημένη για να τα ΄κονομάνε οι Άκηδες, οι Τσουκάτοι, οι Ροβέρτοι και οι Αρθούροι. Φταίει ο κυρ Γιώργος που διαλύθηκε η αγροτική παραγωγή και κοντεύουμε να εισάγουμε αγγουράκια από τη Γερμανία μαζί με τα wurst.
Λοιπόν, κυρ Γιώργο, γράφω, όπως σου υποσχέθηκα, αυτό που μου είπες: «Να πάνε στο διάολο τα ΚΕΠ. Δεν τα χρειαζόμαστε. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι Κυβέρνηση Ελέγχου του Χρέους και των διαδρομών που ακολούθησαν όλα τα δανεικά». Αυτό είναι το σημερινό διακύβευμα. [Άκου εκεί «διακύβευμα». Τι σου είναι αυτοί οι πράσινοι λυμεώνες όταν θέλουν να εκστομίσουν μία παπάρα. Ανοίγουν το λεξικό, βρίσκουν μια λέξη που δεν είναι δόκιμη, τυλίγουν την παπάρα με τη λέξη που βρήκαν και τη σερβίρουν].
19 Φεβρουαρίου, λοιπόν, του 2012 ή του 2013 ή του 3014, το διακύβευμα είναι ένα και μοναδικό: «πού πήγαν τα λεφτά ρε λαμόγια;». Εγώ θέλω να γίνουν εκλογές, αλλά δεν πιστεύω ότι θα γίνουν. Ίσως και να εύχομαι να μη γίνουν. Όχι διότι δεν τις θέλουν οι νταβατζήδες και τα τσιράκια τους, αλλά διότι κάτι άλλο θα συμβεί και θα τους πάρει όλους και θα τους σηκώσει!!!
Σωτήριος Καλαμίτσης
