του Δημήτρη Γαρούφα
Οι εξελίξεις στην υπόθεση Βατοπεδίου κάλυψαν την επικαιρότητα με αφορμή την απόφαση για προσωρινή κράτηση(προφυλάκιση) του Ηγουμένου της Μονής. Υπενθυμίζω ότι μετά την απολογία του υπήρξε διαφωνία ανακρίτριας και Εισαγγελέα διότι η ανακρίτρια ζήτησε την προσωρινή κράτηση του ο δε Εισαγγελέας να αφεθεί ελεύθερος με εγγυοδοσία 200.000 Ευρώ και απαγόρευση εξόδου από..
την χώρα. Την διαφωνία έλυσε το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο που αποφάσισε την προσωρινή κράτηση του Ηγουμένου.
Συνοπτικά επισημαίνω ότι προσωρινή κράτηση διατάσσεται κατά τον Κ.Ποιν.Δικ.(άρθρο 282), και με προαπαιτούμενο την ύπαρξη σοβαρών ενδείξεων ενοχής του κατηγορουμένου , μόνο αν είναι ύποπτος φυγής η κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό (όπως προκύπτει από περιστατικά της προηγούμενης ζωής του η από συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης για την οποία κατηγορείται) να διαπράξει και άλλα εγκλήματα.
Η προσωρινή κράτηση φυσικά δεν αποτελεί προκαταβολή ποινής…κι΄ επιβάλλεται υπό συγκεκριμένες προυποθέσεις.
Σε κάθε περίπτωση για να εκφέρει κάποιος θετική η αρνητική άποψη για την απόφαση του δικαστικού συμβουλίου θα έπρεπε να την έχει διαβάσει και να γνωρίζει τα στοιχεία της δικογραφίας γι΄ αυτό όσοι βιαστικά εξέφρασαν άποψη ουσιαστικά κάνανε συζήτηση καφενείου …ενώ το ίδιο πράττουν και πολλοί από αυτούς που δημόσια τοποθετούνται για την ουσία της υπόθεσης αγνοώντας πολλές πτυχές της η κάνοντας επιλεκτική χρήση στοιχείων. ΄
Έτσι έβλεπα σε συγκεκριμένο τηλεοπτικό κανάλι συζήτηση στην οποία αναφέρονταν πλήθος άλλων στοιχείων αλλά «ξεχνούσαν» ότι μετά την υπ΄αρ.41/1929 απόφαση του Σ.Ε και σε εκτέλεση αυτής συμβιβάσθηκαν το Δημόσιο και η Μονή Βατοπεδίου και με την υπ΄αριθμ.2343/4-5-1930 Συμβολαιογραφική πράξη της Συμβ/φου Αθηνών Δ.Ιατρίδου χωρίς να αμφισβητείται η κυριότητα του Δημοσίου στη Βιστωνίδα συμφωνήθηκε να λειτουργεί σε αυτή η Μονή ιχθυοτροφείο για το οποίο θα κατέβαλλε στο Δημόσιο ως μίσθωμα το 60% των καθαρών εσόδων…γι΄ αυτό άλλωστε ο κ.Σανιδάς είχε επισημάνει ότι αυτός ο συμβιβασμός ήταν καταλυτικός για τυχόν δικαιώματα της Μονής. Επιβάλλεται ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της υπόθεσης και καλό θα είναι όλοι μας να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη ανεπηρέαστη στο έργο της.
Κι΄ επειδή ρωτήθηκα πως είναι δυνατόν να προφυλακίζεται ένας γέροντας-Ηγούμενος και να μένουν ατιμώρητοι οι πολιτικοί: Απαντώ ότι οι πολιτικοί μας κατάφεραν μέσω του Συντάγματος(την σχετική διάταξη επιμελώς δεν την άλλαξαν παρ΄ ότι αναθεωρήθηκε αρκετές φορές το Σύνταγμά μας ) να υπάρχει σχεδόν άμεση παραγραφή των ποινικών ευθυνών τους…κι΄ έτσι βλέπουμε π.χ. ότι στις 21-12-11 στη Γερμανία καταδικάσθηκαν δύο άτομα γιατί δωροδόκησαν κάποιους στην Ελλάδα και Πορτογαλία για να αγορασθούν υποβρύχια συγκεκριμένης εταιρίας…αλλά οι δωροδοκηθέντες στην Ελλάδα μένουν ατιμώρητοι. Μάλιστα ο πρόεδρος του Γερμανικού δικαστηρίου είπε χαρακτηριστικά :τα υποβρύχια δεν τα αγοράζουν ιδιώτες αλλά πολιτικοί για τις χώρες τους…Δυστυχώς εξακολουθεί η σήψη του πολιτικού μας συστήματος.
Σε ότι αφορά την υπόθεση Βατοπεδίου, για την οποία επισημαίνω ότι δεν έχουν φωτισθεί όλες οι πλευρές της: ήμουν πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης όταν με εισήγησή μου στις 5-7-2007 εκδώσαμε ένα ιστορικό ψήφισμα που έλεγε έγκαιρα και προφητικά όσα είπε μετά 14 μήνες ο Εισαγγελέας του Α.Π κ.Σανιδάς. Ασχοληθήκαμε με το θέμα με αφορμή την παραχώρηση με άκρα μυστικότητα στη Μονή Βατοπεδίου οικοπέδων και άλλων δημοσίων εκτάσεων μεγάλης αξίας περιμετρικά της Θεσσαλονίκης(Δήμοι Πανοράματος, Θέρμης, Μίκρας, Θερμαϊκού, Ωραιοκάστρου, Αγίου Αθανασίου κλπ.) που άρχισε να εκποιεί η Μονή σε τρίτους για ανοικοδόμηση. Τότε με στόχο την διάσωση των εκτάσεων αυτών μεταξύ άλλων είχαμε καταγγείλει την αδιαφάνεια και μυστικότητα που παρατηρήθηκε στην εξέλιξη της υπόθεσης, επισημαίναμε ότι υπήρχαν ενδείξεις οικονομικού σκανδάλου με ζημία του δημοσίου, ζητούσαμε από την Εισαγγελία να ερευνήσει σε βάθος την υπόθεση και από την κυβέρνηση να ακυρώσει τις ανταλλαγές με στόχο οι εκτάσεις αυτές στο μέλλον να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χώροι πρασίνου, για πολιτιστικές χρήσεις κλπ. επ ωφελεία των τοπικών κοινωνιών..
Εμείς τότε υπερασπίσαμε το δημόσιο συμφέρον(με προσωπικό κόστος για μένα) και σε συνεργασία με τους Δημάρχους των περιοχών αυτών κάναμε αγώνα και διασώσαμε κάποιες εκτάσεις του δημοσίου περιμετρικά της Θεσσαλονίκης(κάποια οικόπεδα είχαν ήδη εκποιηθεί σε τρίτους και ανοικοδομήθηκαν) που θα μπορούν στο μέλλον να γίνουν χώροι πρασίνου, πλατείες κλπ. για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων των περιοχών αυτών .Εμείς τότε χτυπήσαμε το καμπανάκι αλλά δυστυχώς αυτοί που έπρεπε να μας ακούσουν δεν μας άκουσαν. Αν μας άκουγαν τότε πολλά θα είχαν προληφθεί και πιθανώς να είχαν άλλη τροπή και οι πολιτικές εξελίξεις.
*Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Το άρθρο δημοσιεύθηκε(28-12-11) και στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ σε πιο συνεπτυγμένη μορφή.
