Αγαπητέ μου Πάνο Θεοδωρίδη

Αγαπητέ μου Πετεφρή,

Χθες το βράδυ, συμμετείχες σε μια πολύ ωραία συζήτηση για το μέλλον των ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης, την οποία όχι μόνο παρακολουθήσαμε, αλλά και μεταδώσαμε ζωντανά στο taxalia, κάτι που δεν είδαμε να κάνει κανένα άλλο ιστολόγιο.

Να σου υπενθυμίσω ότι σε σεβόμαστε, σε εκτιμούμε και ..
σε αγαπάμε, αν και περιττεύει.

Επίσης, να σου θυμίσω, ότι γράψαμε, πολύ καιρό πριν, ότι σε θεωρούμε ως τον πιό σημαντικό πνευματικό άνθρωπο αυτής της πόλης.

Ξεκίνησες λοιπόν πάππο, την χθεσινή εκδήλωση, με μια ακόμη "επίθεση" προς το taxalia, το κορυφαίο -καλώς ή κακώς, ευτυχώς ή δυστυχώς- ιντερνετικό τόπο της Μακεδονίας, εδώ και τρία χρόνια. Δεν είναι μια μέρα, δεν είναι ένας μήνας, δεν είναι δύο...

Είπες: "διαβάζουμε το taxalia και δεν ξέρουμε ποιός κάνει κουμάντο εκεί"

Και σε ρωτώ: δεν σε χαροποιεί αυτό;

Γιατί πρέπει ντε και καλά κάποιος να κάνει "κουμάντο";

Το taxalia δεν είναι εφημερίδα, με εκδότη, αρχισυντάκτη, διευθυντή και υπαλλήλους. Είναι μια παρέα ανθρώπων που θέλουν να εκφραστούν. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.

Είναι ένα κοινωνικό δίκτυο, που εντάσσεται σε μια γενικότερη πλατφόρμα social media, την blogger της google κι όχι ειδησιογραφικό portal.

Όπως στο profil του facebook, ο καθένας ανεβάζει ειδήσεις, σχόλια, βίντεο, φωτογραφίες, έτσι ακριβώς γίνεται κι εδώ. 

Δεν υπάρχει αφεντικό ! Τόσο απλά.

Από την αρχή σχεδόν της λειτουργίας μας, έχουμε σαφέστατες εξηγήσεις, για το τι ακριβώς είναι το "τα χάλια", εδώ: http://taxalia.blogspot.com/2009/06/blog-post_9166.html

Τα περισσότερα άρθρα μας είναι επώνυμα. Φέρουν την υπογραφή αυτού που τα δημοσιεύει. Φυσικά υπάρχουν και απόψεις, σχόλια, αρθράκια, που δεν χρειάζεται "ονοματεπώνυμο". Άλλωστε το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στις εφημερίδες και επί δεκαετίες κάποιοι έγραφαν και γράφουν με ψευδώνυμα. Κι εσύ έγινε γνωστός ως "Πετεφρής". Άλλοι δημοσιογράφοι που μίλησαν χθες έγραφαν με ψευδώνυμο στη Μακεδονία για πολλά χρόνια και αυτό δεν είναι κακό. Είναι πολύ σύνηθες σε όλες τις εφημερίδες.

Το επιχείρημα των εφημερίδων, είναι ότι "εντάξει, γράφει κάποιος με ψευδώνυμο, αλλά αν διαπράξει κάποιο αδίκημα, την πληρώνει ο διευθυντής της εφημερίδας".

Ε, λοιπόν, στα blogs, την πληρώνει αυτός που ανέβασε το άρθρο! Καμιά ανωνυμία δεν υπάρχει, για κανένα blog, πλην κάποιων ακροαριστερών, επειδή εκεί, την ανωνυμία την προστατεύει η αστυνομία.

Για όλα τα υπόλοιπα blogs, σε διαβεβαιώνω ότι είναι πανεύκολο να βρεθεί ποιός έγραψε κάτι, εφόσον διαπράττει αδίκημα και μόνον! Με εισαγγελική εντολή, αλλά και χωρίς αυτήν (συχνότατα!) αίρεται το "απόρρητο" και ο αναρτήσας εντοπίζεται αμέσως. Μόνο που οι εισαγγελείς, δεν βρίσκονται στη θέση τους, για να ικανοποιούν την περιέργεια κάποιων! Δεν επιτρέπουν τη δίωξη ενός πολίτη blogger, επειδή κάποιος ενοχλείται απλά από ένα δημοσίευμα ή τον τρώει η περιέργεια να μάθει ποιός το ΄γραψε. Το τι είναι "ποινικό αδίκημα" είναι σαφές. Δεν υπάρχει καμία ανωνυμία λοιπόν στα blogs. Ανωνυμία υπάρχει μόνο στο indymedia, στο οποίο ξεσκίζονται προσωπικότητες, αλλά δεν άκουσα κανέναν δημοσιογράφο να μιλάει για τον πρόσφατο διασυρμό του Σπύρου Κουβέλη π.χ. Γιατί φοβάστε τους ακροαριστερούς τρομοκράτες. Τόσο απλά.

Είναι όλα τα blogs καλά; Ασφαλώς ΟΧΙ ! Υπάρχουν όλες οι ποικλίες στον ιντερνετικό βιότοπο. Από κολοσσούς του πνεύματος, μέχρι γελοίους συκοφάντες και εκβιαστές. Όμως όλοι οι κομπλεξικοί, εμμονικοί,  εκβιαστές και βρωμίλοι του διαδικτύου, έχουν ένα κοινό: είναι δημοσιογράφοι !
Το γιατί λειτουργούν έτσι, είναι δικό τους θέμα, δεν μας πολυαπασχολεί. Επειδή όμως ξέρουμε πρόσωπα και πράγματα, σε βεβαιώνουμε ότι είναι έτσι ακριβώς. Και δεν παίζει κανένα ρόλο η "ανωνυμία" ή η "επωνυμία". Ο βλάκας είναι βλάκας, είτε ανώνυμα, είτε επώνυμα γράφει....
Κι έχουμε πολλά παραδείγματα ασήμαντων δημοσιογράφων, που ξερνάνε κάθε μέρα εμετό, από τα ασήμαντα "επώνυμα" μπλογκς τους, επειδή απλά είναι συμπλεγματικοί. Τόσο απλά.

Να επανέλθουμε λοιπόν, στο "ποιός κάνει κουμάντο"

Επειδή κι εσύ έχεις blog, καταλαβαίνεις τι είναι ο παρακάτω πίνακας. Είναι ο πίνακας των διαχειριστών και συντακτών, από τον πίνακα ελέγχου του ιστολογίου.

Όπως μπορείς να δεις, υπάρχουν 22 ενεργοί bloggers σήμερα στο taxalia.

Από αυτούς, οι 3 είναι συντάκτες και μπορούν να ανεβάζουν ό,τι θέλουν, ενώ οι 19 είναι διαχειριστές με πλήρη δικαιώματα. Ο καθένας τους, μπορεί π.χ. να προσκαλέσει άλλον, να διαγράψει, να εγκρίνει σχόλια, να απορρίψει και ακόμη, να διαγράψει τελείως το blog ! Διαχειριστής μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε, αρκεί να μας πείσει ότι μπορεί να συνεισφέρει. Κι εσύ, δηλαδή ! Δεν υπάρχει κανένας ιδεολογικός ή άλλος περιορισμός, παρά μόνο, να αποδεχόμαστε τις ίδιες αξίες, δηλαδή την εξής μία: εντιμότητα.

Μιλάμε, για την απόλυτη δημοκρατία δηλαδή.

Άρα, αγαπητέ μου δάσκαλε, τα πράγματα είναι απλά: δεν υπάρχει αφεντικό στο taxalia, κανείς δεν κάνει κουμάντο και κανείς δεν θα κάνει ποτέ. Είναι ένα συλλογικό πείραμα δημοκρατίας.

Μήπως να το εφαρμόζατε και στις παραπαίουσες εφημερίδες; Μήπως δηλαδή να έγραφε ο κάθε δημοσιογράφος χωρίς οδηγίες και περιορισμούς, ακόμη κι αν ενοχλούσε την "εργοδοσία";