Η ανακοίνωση των νέων επαχθών τεκμηρίων διαβίωσης για τα εισοδήματα του 2011, απορρέει από τον ήδη ψηφισμένο Ν. 3896/2011. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Η αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου -επί 2,5 χρόνια- να δημιουργήσει ένα σύγχρονο, δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, έχει αφενός...
αποδομήσει πλήρως το φοροεισπρακτικό μηχανισμό και αφετέρου έχει μετατρέψει το φορολογικό σύστημα σε μηχανισμό φοροεπιδρομών. Με οριζόντια και άδικη λειτουργία, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με τα τεκμήρια διαβίωσης.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, με πρόσχημα την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, επιστράτευσε τα τεκμήρια διαβίωσης ως εργαλείο σύλληψής της. Τεκμήρια διαβίωσης, που όχι μόνο έχουν αυξηθεί σε πρωτοφανές επίπεδο, αλλά έχουν πλέον μετατραπεί σε “φορολογικό εφιάλτη”, καθώς επιβάλλονται αδιάκριτα και προσδιορίζουν υψηλά τεκμαρτά εισοδήματα ακόμη και σε εκείνους που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Αν η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε αξιοποιήσει το χαμένο χρόνο –αν και είχε ευκαιρίες, 14 φορολογικά νομοσχέδια– θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα που όχι μόνο θα είχε αποδώσει περισσότερα έσοδα στο κράτος, αλλά θα είχε επιπλέον διαμορφώσει και κλίμα φορολογικής δικαιοσύνης..
Αν υπήρχε το ηλεκτρονικό προφίλ για τον κάθε φορολογούμενο, αν υπήρχε η σύνδεση της ΓΓΠΣ με τις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ, αν... αν... αν..., θα έδιναν τη δυνατότητα της κατάργησης των τεκμηρίων διαβίωσης και την αντικατάστασή τους με τις πραγματικές δαπάνες του κάθε φορολογούμενου. Έτσι, και ένα τμήμα της φοροδιαφυγής θα συλλαμβάνονταν και δεν θα υπήρχε η ανάγκη για την επιβολή των σημερινών άδικων, οριζόντιων και αδιάκριτων φορολογικών επιδρομών.
αποδομήσει πλήρως το φοροεισπρακτικό μηχανισμό και αφετέρου έχει μετατρέψει το φορολογικό σύστημα σε μηχανισμό φοροεπιδρομών. Με οριζόντια και άδικη λειτουργία, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με τα τεκμήρια διαβίωσης.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, με πρόσχημα την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, επιστράτευσε τα τεκμήρια διαβίωσης ως εργαλείο σύλληψής της. Τεκμήρια διαβίωσης, που όχι μόνο έχουν αυξηθεί σε πρωτοφανές επίπεδο, αλλά έχουν πλέον μετατραπεί σε “φορολογικό εφιάλτη”, καθώς επιβάλλονται αδιάκριτα και προσδιορίζουν υψηλά τεκμαρτά εισοδήματα ακόμη και σε εκείνους που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Αν η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε αξιοποιήσει το χαμένο χρόνο –αν και είχε ευκαιρίες, 14 φορολογικά νομοσχέδια– θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα που όχι μόνο θα είχε αποδώσει περισσότερα έσοδα στο κράτος, αλλά θα είχε επιπλέον διαμορφώσει και κλίμα φορολογικής δικαιοσύνης..
Αν υπήρχε το ηλεκτρονικό προφίλ για τον κάθε φορολογούμενο, αν υπήρχε η σύνδεση της ΓΓΠΣ με τις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ, αν... αν... αν..., θα έδιναν τη δυνατότητα της κατάργησης των τεκμηρίων διαβίωσης και την αντικατάστασή τους με τις πραγματικές δαπάνες του κάθε φορολογούμενου. Έτσι, και ένα τμήμα της φοροδιαφυγής θα συλλαμβάνονταν και δεν θα υπήρχε η ανάγκη για την επιβολή των σημερινών άδικων, οριζόντιων και αδιάκριτων φορολογικών επιδρομών.
