Όλα τα ΜΜΕ ανεξαιρέτως σχολίασαν αρνητικά την «κωλοτούμπα», όπως την ονόμασαν, των δύο εισαγγελέων που έκαναν τις κότες και δεν είπαν ονόματα.
Το ίδιο έγινε και στα blogs, του φιλόξενου taxalia μη εξαιρουμένου (εδώ).
Εγώ έγραψα τη μειοψηφούσα γνώμη μου και θα συνεχίσω να την υπερασπίζομαι αρνούμενος να δεχθώ ότι ο Πεπόνης μάσησε τα..
λόγια του.
Εν πρώτοις δηλώνω ότι δεν είμαι συγγενής του και ούτε τον γνωρίζω προσωπικώς. Τον έχω συναντήσει υπηρεσιακώς και τον έβλεπα να δίνει λύσεις εκεί που οι θεωρητικοί είχαν μπλεγμένους τους μηρούς τους και έλεγαν άρες μάρες κουκουνάρες.
Αρκετές φορές, μάλιστα, τον είχα «αντίπαλο» σε δίκες, όπου οι προτάσεις του ήταν αντίθετες με τα συμφέροντα των εντολέων μου. Νομιμοποιούμαι, λοιπόν, να λέω ότι είναι αυστηρός, έως σκληρός θα έλεγα, αλλά δίκαιος άνθρωπος. Προ πάντων δε, γνωρίζει νομικά.
Απογοητεύθηκαν, λοιπόν, οι πάντες που δεν είπε ονόματα. Και ερωτώ: σε τί θα εξυπηρετούσε, εάν έλεγε ονόματα; Ας πούμε ότι έλεγε πως του τηλεφώνησε ο Βενιζέλος, ο Παπαϊωάννου, ο Κόκκαλης, ο Βαρδινογιάννης, ο Μπόμπολας, ο Ψυχάρης και όποιος άλλος έχει τη δύναμη σήμερα να συνομιλεί με την εξουσία, την οποία και χειραγωγεί. Θα ακούγαμε τα ονόματα και θα λέγαμε τι; Θα κάναμε τι; Θα μας έλεγε κάτι καινούργιο; Ο ίδιος δεν λέει στο υπόμνημά του ότι όλοι γνωρίζουμε πως παρεμβάσεις γίνονται, αλλ’ αυτός δεν μασάει;
Τι περισσότερο θα κερδίζαμε αν κατονόμαζε αυτούς που παρεμβαίνουν στα έργα του; Θα εκόμιζε γλαύκας εις Αθήνας.
Αν δημοσιοποιούσε ονόματα, όμως, θα έπρεπε να μας πει και πώς έγινε η παρέμβαση. Θα μας έλεγε, δηλαδή, ότι του τηλεφώνησε ο τάδε ή τον επισκέφθηκε ο δείνα το γραφείο του, ώστε να μπορεί να τον συλλάβει, όπως του υπέδειξε ο «θεσμικώς» διαπορών κ. Μίλτος; Όχι βέβαια. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι τέτοιου είδους παρεμβάσεις δεν γίνονται από τους ίδιους τους ενδιαφερομένους. Αναθέτουν σε άλλους τη βρώμικη δουλειά. Λειτουργεί μία ολόκληρη αλυσίδα.
Επίσης, η παρέμβαση έρχεται πάντοτε εκ των άνω. Όταν ο υπουργός ή ο βουλευτής θέλουν κάποια εκδούλευση από κάποια υπηρεσία, δεν απευθύνονται στον απλό υπάλληλο. Πάνε κατ’ ευθείαν στον Διευθυντή του ή στον Γενικό Διευθυντή του Διευθυντή κ.ο.κ. Το ίδιο γίνεται και στη Δικαιοσύνη. Όταν κάποιος είναι ξεροκέφαλος και εφαρμόζει τον νόμο προς πάσα κατεύθυνση δεν θα τον επισκεφθεί ο αμέσως ενδιαφερόμενος να τον πιέσει. Θα βάλει κάποιον άλλο, ο οποίος του έχει υποχρέωση, ο οποίος θα αποταθεί στον προϊστάμενο τού ξεροκέφαλου για να του κάνει υποδείξεις.
Ας θυμηθούμε ένα σημαδιακό περιστατικό για την πορεία του τόπου μας: ο χειριζόμενος την υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη ανακριτής Σαρτζετάκης δεν δέχθηκε τηλεφώνημα ή την επίσκεψη εκπροσώπου των ανακτόρων ή της τότε κυβέρνησης. Ο ίδιος ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κ. Κόλλιας ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη και υπέδειξε στον ανακριτή πώς να χειρισθεί την υπόθεση. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης, όμως, ήταν ξεροκέφαλος και έγραψε τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου δεόντως. Για να πεισθείτε περί αυτού δεν σας αρκεί το γεγονός ότι ο μεν Κ. Κόλλιας έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της χούντας των συνταγματαρχών, ενώ ο Σαρτζετάκης απεβλήθη από το δικαστικό σώμα για να αποκατασταθεί μετά την πτώση της δικτατορίας;
Ας επανέλθουμε, όμως, στον κ. Πεπόνη.
Πότε αντέδρασε; Όταν τον πληροφόρησαν ότι με νομοσχέδιο που θα ψηφισθεί θα τεθεί επί κεφαλής των Οικονομικών Εισαγγελέων ένας αντεισαγγελέας του Άρείου Πάγου. Και τούτο, μολονότι στη σύσκεψη που απεκάλυψαν οι Μπένι και Μίλτος, οι παριστάμενοι Αντεισαγγελεύς του Αρείου Πάγου Νικολούδης, προϊστάμενος του ΣΔΟΕ Διώτης, γνωστός πρώην εισαγγελέας, και Πεπόνης-Μουζακίτης, είπαν ότι δεν χρειάζεται αυτή η ρύθμιση.
Τα 2Μ, όμως, επέμειναν, οπότε Πεπόνης-Μουζακίτης υπέβαλαν την παραίτησή τους, διότι δεν θέλουν να είναι «εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση».
Ξέρετε τί σημαίνει «υπό απαγόρευση» που σίγουρα δεν γνωρίζουν τα παπαγαλάκια που κατακρίνουν τον Πεπόνη; Υπό απαγόρευση τίθενται όσοι αδυνατούν να επιμεληθούν εαυτών και της περιουσίας τους [άνοες, τετραπληγικοί, ανάπηροι, κ.λπ.], εξ ου και ορίζεται Επίτροπος, ο οποίος ενεργεί στο όνομά τους και για λογαριασμό τους κάθε δικαιοπραξία. Ο όρος αυτός, βεβαίως, έχει αντικατασταθεί σήμερα από τον όρο «πλήρης δικαστική συμπαράσταση», με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο θεατής ή ακροατής ή αναγνώστης να συνδέσει την «απαγόρευση» που ανέφερε ο Πεπόνης με τη δικαστική συμπαράσταση.
Είπε, λοιπόν, ο Πεπόνης ότι εγώ δεν γουστάρω να κάνει άλλος για μένα τη δουλειά μου και να χρησιμοποιεί το όνομά μου. Ή θα την κάνω εγώ όπως την εννοώ με βάση τον νόμο και τη συνείδησή μου και θα την υπογράφω ως δική μου δουλειά ή ας την κάνει άλλος. Αυτά είπε. Δεν ανέμενα, βεβαίως, να τα καταλάβει αυτά ο κ. Καψής ή η κ. Μάνδρου.
Εξακολουθώ, λοιπόν, να πιστεύω ότι ο Πεπόνης είπε ονόματα. Απλώς δεν τα έγραψε, διότι οι άλλοι ανέκρουσαν πρύμναν, οπότε δεν είχε λόγο να τους ξεβρακώσει εντελώς. Αρκεί που τους κατέβασε τα σώβρακα μέχρι τον μηρό.
Το πιστεύω δε και για ένα πρόσθετο λόγο: ο Αντεισαγγελεύς του Αρείου Πάγου Φ. Μακρής που διενήργησε την προκαταρκτική εξέταση έθεσε την υπόθεση στο Αρχείο με το σκεπτικό ότι ουδεμία παρέμβαση έγινε και απλώς οι 2 εισαγγελείς ενήργησαν παρορμητικά. Η λέξη «παρορμητικά» ασφαλώς και είναι προσβλητική για τους 2 εισαγγελείς, διότι αν ενεργούν παρορμητικά, δεν κάνουν γι’ αυτή τη δουλειά.
Τί έκανε, λοιπόν, ο κ. Μακρής; Έρριξε μία σφαλιάρα στους 2 Εισαγγελείς. Γιατί;
Είναι προφανές για μένα ότι τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι οι παρεμβάσεις προς το δίδυμο έγιναν από τους ανωτέρους τους. Και επειδή στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις ίσως και να ελέχθησαν μερικά ωραία τύπου «εσύ ρε δεν με πήρες στο τηλέφωνο και μου είπες το και το για την υπόθεση με τον Τοτό;», κάτι έπρεπε να πουν και οι ανώτεροι του διδύμου για να βγάλουν το άχτι τους. Απεκάλεσαν το δίδυμο «παρορμητικό». Τι λόγο είχε ο Φ. Μακρής να χαρακτηρίσει την κίνηση των 2 Εισαγγελέων με τη λέξη αυτή; Απλή μέθοδος των τριών είναι, την οποία πολλοί παπαγάλοι και παρατρεχάμενοι δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν.
Και για να ολοκληρώσω: το δίδυμο δεν ανεκάλεσε την παραίτησή του. Ας αναμείνουμε τη γνώμη του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου που τους όρισε. Θα την αποδεχθεί; Η γνώμη αυτή θα μας επιτρέψει να εξαγάγουμε και άλλα συμπεράσματα.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος
