Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες και θύματα της μεγαλύτερης επιδρομής που έχει γίνει ποτέ στα εισοδήματα των πολιτών αυτής της χώρας, υπάρχουν όμως τρόποι για να βοηθηθούν οι πολίτες και να πάρουν μια μικρή ανάσα στα οικονομικά τους.
Έχω εντοπίσει 2 τέτοιους τρόπους σε δυο βασικά αγαθά της ζωής που δε χρειάζεται να τα εγκρίνει η "γερμανική" βουλή ούτε..
το υπουργείο οικονομικών, παρά μόνο το δημοτικό συμβούλιο Πτολεμαΐδας.
Η πρώτη περίπτωση έχει να κάνει με το πιο βασικό αγαθό για την ανθρώπινη ζωή, το ΝΕΡΟ. Αν πάρει κάποιος ένα λογαριασμό ύδρευσης και προσέξει τις χρεώσεις που αναγράφονται θα δει ότι υπάρχει μια χρέωση ακατανόητη και άδικη... είναι η αναγραφόμενη 80% επί της αξίας του νερού , δηλαδή πληρώνουμε πάγιο ύδρευσης και χρήσεως υπονόμου, πληρώνουμε την αξία του νερού... μέχρις εδώ δικαίως τα πληρώνουμε αλλά το 80% επί της αξίας του νερού είναι ακατανόητο και πέρα για πέρα άδικο, μου θυμίζει το χαράτσι του Βενιζέλου για τα ακίνητα με τη διαφορά ότι εμείς στο δήμο Πτολεμαΐδας το πληρώνουμε εδώ και 15 με 20 χρόνια!
Η δεύτερη περίπτωση έχει να κάνει με την θέρμανση , ένα αγαθό όπου για τουλάχιστον 7 μήνες είναι απαραίτητη στην περιοχή μας. Η τηλεθέρμανση με την οποία θερμαίνονται τα 2/3 της πόλης μας βασίζεται στην παροχή του ατμού από τη ΔΕΗ. Τον ατμό αυτό αν δεν υπήρχε η τηλεθέρμανση η ΔΕΗ θα τον άφηνε να φύγει στην ατμόσφαιρα και δεν θα είχε καμία χρηστική αξία. Τον ατμό αυτό η ΔΕΗ τον πουλάει στην τηλεθέρμανση (ΔΕΤΗΠ) σε μια ΑΛΦΑ τιμή και με βάση την τιμή αυτή η ΔΕΤΗΠ μας πουλάει την θέρμανση σε μια ΒΗΤΑ τιμή.
Εδώ χρειάζεται σκληρή διαπραγμάτευση του δήμου και της ΔΕΤΗΠ με τη ΔΕΗ, να πιέσει και να συγκρουστεί ο δήμος με τη ΔΕΗ ώστε να ρίξει την τιμή του ατμού που παρέχει στη ΔΕΤΗΠ έτσι ώστε να μπορέσει να μειώσει και αυτή με την σειρά της την τιμή στη θέρμανση που μας παρέχει.Είναι η ελάχιστη κοινωνική προσφορά που μπορεί να κάνει η ΔΕΗ στη πόλη της Πτολεμαΐδας
Προτείνω λοιπόν:
1ον την κατάργηση ή μείωση κατά 50% της χρέωσης "80% επί της αξίας του νερού" και
2ον την μείωση της τιμής της kw/h στην τηλεθέρμανση .
Άποψη μου είναι ότι και τα δύο είναι εφικτά να γίνουν αρκεί να υπάρχει θέληση και βούληση από τους αρμόδιους φορείς. Οι μειώσεις που προτείνω εκτιμώ ότι δεν έχουν συνέπειες στα οικονομικά των δημοτικών επιχειρήσεων, διότι με τις μειώσεις μισθών που έχουν γίνει και την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, έχουν μειωθεί τα λειτουργικά τους έξοδα.
Κρυσταλλίδης Χρυσοβέργης