Αναγκαιότητα διατήρησης των προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με νοητική υστέρηση

Μια σημαντική ερώτηση του βουλευτή Σταύρου Καλαφάτη:Ο Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης και Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρος Καλαφάτης κατέθεσε στη Βουλή την με αριθ.πρωτ.: 3152/20-12-2011 ερώτηση προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με Θέμα : «Αναγκαιότητα διατήρησης των προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με νοητική υστέρηση που εργάζονται ή συνταξιοδοτούνται».
​
​Με την ερώτησή του ο κ. Καλαφάτης επισημαίνει τη αναγκαιότητα επαναφοράς παλαιότερης διάταξης Νόμου (αρθ.18, Ν.2072/1992) που αφορούσε στη διατήρηση του επιδόματος που λαμβάνουν τα ΑΜΕΑ, ακόμη και όταν εργάζονται, είτε σαν υπάλληλοι σε εργοδότη, είτε  μόνοι τους σε δικό τους εργαστήριο, οικοτεχνία ή ελεύθερο επάγγελμα.
​Η τροποποίηση της ανωτέρω διάταξης με μεταγενέστερη (αρθ.22, Ν.2716/1999), λειτούργησε σύμφωνα με τον κ. Καλαφάτη ανασταλτικά όσον αφορά την ενθάρρυνση κυρίως των ατόμων με νοητική αναπηρία, να εργασθούν και κατ'επέκταση να ενταχθούν δημιουργικά στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτό γιατί, με τη διάταξη του 1999 απαλείφτηκε η δυνατότητα διατήρησης του προνοιακού επιδόματος σε περιπτώσεις ΑΜΕΑ που εργάζονται, οδηγώντας τα άτομα αυτά στην περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό.
​Ιδιαίτερα σήμερα σ' αυτές τις δυσχερείς οικονομικοκοινωνικές συνθήκες για τη χώρα, ο κ. Καλαφάτης επισημαίνει ότι είναι αυτονόητο απέναντι στο δίλημμα της δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών τους ή τη διατήρηση του επιδόματος που λαμβάνουν, οι οικογένειες των ΑΜΕΑ να επιλέγουν τη δεύτερη επιλογή. Και δικαιολογημένα, αφού το όποιο εισόδημα από την εργασία των εν λόγω ατόμων είναι συνήθως συμβολικό.
​Για τους λόγους αυτούς ο κ. Καλαφάτης προτείνει στους αρμόδιους Υπουργούς, να επανεξετάσουν την ισχύουσα διάταξη, προκειμένου κυρίως τα ΑΜΕΑ με νοητική υστέρηση να ενθαρρυνθούν ώστε να εργασθούν δημιουργικά, χωρίς το φόβο απώλειας του επιδόματος που λαμβάνουν, ακόμη και όταν συνταξιοδοτούνται (λήψη σύνταξης θανόντος γονέα).
 
*[Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης όπως κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων]
ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
 
ΕΡΩΤΗΣΗ (Αρ.πρωτ.: 3152/20-12-2011)
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ
1. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
2. ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
 
ΘΕΜΑ: «Αναγκαιότητα διατήρησης των προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με νοητική
               υστέρηση που εργάζονται ή συνταξιοδοτούνται».
​
​Η παράγραφος 3 του άρθρου 18 του Ν.2072/1992 προέβλεπε για τα ΑΜΕΑ τα εξής : "Άτομα με ειδικές ανάγκες με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, που επιδοτούνται με προνοιακό ή άλλο επίδομα, διατηρούν το επίδομά τους αυτό και όταν εργάζονται, είτε σαν υπάλληλοι σε εργοδότη, είτε εργάζονται μόνοι τους σε δικό τους εργαστήριο, οικοτεχνία, ελεύθερο επάγγελμα ή υποβάλλονται σε φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία, απασχολησιοθεραπεία, λογοθεραπεία, ημερήσια φύλαξη και ψυχολογική στήριξη".
​Η ανωτέρω διάταξη αντικαταστάθηκε με μεταγενέστερο Νόμο και συγκεκριμένα με το άρθρο 22 του Ν.2716/1999, σύμφωνα με το οποίο απαλείφθηκαν οι λέξεις που αναφέρονταν στη διατήρηση του επιδόματος από ΑΜΕΑ που εργάζονται είτε ως υπάλληλοι σε εργοδότη, είτε ως εργαζόμενοι σε δικό του εργαστήριο, οικοτεχνία ή ελεύθερο επάγγελμα.
​Σύλλογοι γονέων και σωματεία ΑΜΕΑ κυρίως με νοητική υστέρηση, θεωρούν ότι με την κατάργηση της αρχικής διάταξης του άρθρου 18 του Ν.2072/1992 και την ισχύ των περιορισμών του άρθρου 22 του Ν.2716/1999, τα συγκεκριμένα άτομα έχουν οδηγηθεί την τελευταία δεκαετία στην περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό. Και αυτό γιατί οι οικογένειες των ΑΜΕΑ με νοητική αναπηρία, απέναντι στο δίλημμα της δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών τους ή τη διατήρηση του προνοιακού επιδόματος που λαμβάνουν, είναι αυτονόητο ότι επιλέγουν τη δεύτερη επιλογή, ιδιαίτερα σήμερα σ' αυτές τις δυσχερείς οικονομικοκοινωνικές συνθήκες για τη χώρα.
​Ο φόβος της απώλειας του προνοιακού επιδόματος, αποθαρρύνει δυστυχώς τους συλλόγους και τους γονείς των ατόμων με νοητική υστέρηση, να μεριμνήσουν προς την κατεύθυνση εργασιακής ενασχόλησης και κατ' επέκταση δημιουργικής ένταξης των παιδιών τους στο κοινωνικό σύνολο. Ταυτόχρονα, προβλήματα επίσης δημιουργούνται και όσον αφορά τη διατήρηση του προνοιακού επιδόματος στις περιπτώσεις ΑΜΕΑ με νοητική υστέρηση τα οποία ήδη συνταξιοδοτούνται (λήψη σύνταξης θανόντος γονέα).
​
​Για όλα τα παραπάνω,
 
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. ΥΠΟΥΡΓΟΙ :
1. Προτίθενται να εξετάσουν την επαναφορά της αρχικής διάταξης της παραγράφου 3, του άρθρου 18 του Ν.2072/1992, προκειμένου κυρίως ΑΜΕΑ με νοητική υστέρηση να ενθαρρυνθούν ώστε να εργασθούν δημιουργικά, χωρίς το φόβο απώλειας του προνοιακού ή άλλου επιδόματος που λαμβάνουν ;
2. Υπάρχει η πρόθεση επέκτασης της προτεινόμενης διάταξης και στις περιπτώσεις ΑΜΕΑ με νοητική υστέρηση, τα οποία συνταξιοδοτούνται ;
​​           ​​                  Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2011
          ​
​  Ο Ερωτών Βουλευτής
 
 
​
 
​  Σταύρος Καλαφάτης