(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος της Κυριακής στις 04-12-11)
Στην Ελλάδα, μετά τον εμφύλιο πόλεμο, συνέβη ένα παράδοξο γεγονός πρωτότυπο στα παγκόσμια χρονικά. Πρόκειται συγκεκριμένα, για την ειρηνική επικράτηση στο πεδίο των ιδεών, των ηττημένων έναντι των νικητών, σε σημείο, με μια δόση υπερβολής να μπορούμε να μιλάμε ακόμα και για σιωπητήριο ιδεών. Ήταν μάλιστα τέτοια η μορφή της επικράτησης ώστε φθάσαμε στο σημείο, ένα... τμήμα της φιλελεύθερης παράταξης να αυτοαποκαλείται πεφωτισμένο, θέλοντας να μην ταυτίζεται με το υπόλοιπο και μεγαλύτερο τμήμα, το οποίο έτσι ριχνόταν βορά στις ψευτοπροοδευτικές αντιλήψεις.
Παράλληλα, η φιλελεύθερη παράταξη, όποτε κλήθηκε κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης να κυβερνήσει, δεν λειτούργησε κατά κανόνα σύμφωνα με την ιδεολογία της, αλλά σύμφωνα με έναν τρόπο με τον οποίο ουσιαστικά ζητούσε την επιβράβευση της αριστεράς.
Πολλές θεωρούμε ότι είναι οι αιτίες αυτού του φαινομένου.
Ως πρώτη, θα ιεραρχήσουμε την ανάγκη της να αποδεικνύει συνεχώς ότι και η ίδια διακατέχεται από απόψεις κοινωνικά δίκαιες και δημοκρατικές.
Δεύτερος λόγος θεωρούμε ότι αποτελεί η απώλεια του χώρου του πολιτισμού, ο οποίος με όχημα τις ουμανιστικές ιδέες, στην κυριολεξία «αλώθηκε» από την αριστερά. Οι φωτεινές εξαιρέσεις ανθρώπων όπως ο Ελύτης, ο Σεφέρης και ο Τσάτσος αποτέλεσαν σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στην πληθώρα των δημιουργών και των καλλιτεχνών που έχοντας σημαντική επίδραση στο λαό, περνούσαν ηθελημένα πολλές φορές τη δική τους πολιτική προσέγγιση και κοσμοθεωρία.
Στην τρίτη θέση πιστεύουμε ότι πρέπει να καταταγεί το γεγονός, της για πολλά χρόνια, εκπροσώπησης των φιλελεύθερων ιδεών από ανθρώπους, χωρίς σημαντικό ιδεολογικό υπόβαθρο, σε αντίθεση με τους εκπροσώπους της κεντροαριστεράς που το διέθεταν, συνδυασμένο μάλιστα με ιδιαίτερη κουλτούρα.
Σήμερα, ταυτόχρονα με τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την ανάδειξη του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, φαίνεται πλέον ότι η πολιτική αντιπαράθεση θα γίνεται ανάμεσα στα κόμματα της αριστεράς και σε όποιο κόμμα εκφράσει καλύτερα τον αστικό χώρο και η Νέα Δημοκρατία, μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο αρκεί να εκφράσει έναν ιδεολογικό λόγο, προσαρμοσμένο στις σύγχρονες συνθήκες και απαλλαγμένο από ενοχικά συμπλέγματα και προκαταλήψεις. Κύριοι άξονες στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία, η επιχειρηματικότητα, η μεσαία τάξη και η ελληνοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων, μέσα όμως στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
* O Στράτος Σιμόπουλος είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός και μέλος Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ (stra_sim@otenet.gr).
Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο blog: http://www.efsimopoulos.gr/.
