Παραμονές λοιπόν της μεγαλύτερης γιορτής της Ορθοδοξίας, δηλαδή παραμονές των Χριστουγέννων, το Ελληνικό κράτος αποφάσισε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να κινήσει τις διαδικασίες του. Βγήκε λοιπόν μια δικαστική απόφαση για την προφυλάκιση του Ηγούμενου (δεν ενδιαφέρει εδώ το ποιος είναι και πως λέγεται) της μεγαλύτερης ίσως Μονής της χώρας και....
ταυτόχρονα η Εκτελεστική Εξουσία έσπευσε παραμονή των Χριστουγέννων να εξασκήσει όλη τη νόμιμη βία της, προκειμένου να εκτελεστεί η προφυλάκιση. Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Εφραίμ τις προηγούμενες ημέρες είχε επαφές στην Μόσχα με την κορυφή της εκεί Ορθόδοξης Εκκλησίας και με τον ίδιο τον Πούτιν και φυσικά επέστρεψε πίσω στη χώρα, εν μέσω διεξαγωγής της ποινικής του δίωξηςΔεν είμαστε θρησκόληπτοι, ούτε διαθέτουμε στοιχεία υπέρ ή κατά του κ. Εφραίμ, ούτε στρεφόμαστε εναντίον κάποιας θρησκείας, αλλά αναρωτιόμαστε: Εάν ετύγχανε στη θέση του κ. Εφραίμ να ήταν κάποιος Μουφτής ή κάτι ανάλογο με το αξίωμα του Εφραίμ για τους μουσουλμάνους, θα έδειχνε η ελληνική πολιτεία τον ίδιο ζήλο και την αντίστοιχη γενναιότητα παραμονή του Ραμαζανιού; Κάτι μας λέει ότι δεν θα το αποτολμούσε.
Με άλλα λόγια, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε οι δημόσιες αρχές να είναι λίγο πιο προσεκτικές σε σχέση με τον συμβολισμό που εκπέμπουν ορισμένες ενέργειές τους, όπως αυτή παραμονή της μεγαλύτερης γιορτής της Ορθοδοξίας, ενώ δεν εκπέμπουν άλλες σε σχέση με διώξεις πολιτικών προσώπων.
Όταν όμως μια θρησκεία έχει υποστεί μεγάλη διάβρωση στα μάτια των πιστών της (ανεξάρτητα του ποιος φταίει), τότε και η αντίστοιχη κοινωνική ομάδα ή ο αντίστοιχος λαός έχουν τελειώσει ιστορικά. Ας μην το ψάχνουμε άλλο…
