Ευτυχώς λοιπόν που η Κύπρος έχει προεδρική και όχι κοινοβουλευτική δημοκρατία και έτσι δεν μπόρεσαν οι πολιτικοί αντίπαλοι του προέδρου Χριστόφια, να τον «φάνε» εξ αιτίας του περιστατικού της γνωστής έκρηξης στην ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης». Τότε, όπως θα θυμάστε είχε ξεσηκωθεί ολόκληρη η αντιπολίτευση και...
ζητούσε την παραίτηση του κ. Χριστόφια, καθώς και την ποινική τιμωρία του.
Σήμερα ο αριστερός (αριστερός δεν αναλαμβάνει ποτέ την εξουσία σε κοινοβουλευτικές δημοκρατίες) κ. Χριστόφιας, υπέγραψε και καθόρισε ΑΟΖ, με το Ισραήλ, έκανε τις κατάλληλες οικονομικές συμμαχίες και εξασφάλισε στην Κύπρο έσοδα για 210 χρόνια από το κοίτασμα φυσικού αερίου. Ταυτόχρονα, δεν καταφεύγει στο ΔΝΤ, έπειτα από την έκθεση της Κυπριακής οικονομίας στην ελληνική κατάρρευση και στην καταστροφή που προκάλεσε η έκρηξη, αλλά προσφεύγει στη Ρωσία και θα πάει όπου χρειαστεί για να λάβει τα αναγκαία δάνεια.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον προκάτοχο του σημερινού Προέδρου, δηλαδή τον αείμνηστο Τάσο Παπαδόπουλο που αντιστάθηκε στο προδοτικό σχέδιο Ανάν, όταν ολόκληρη η αντιπολίτευση και η ψοφοδεής ελληνική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ζητούσαν εφαρμογή του σχεδίου.
Δυστυχώς τέτοιες αποφασιστικές ενέργειες, δεν μπορούν να γίνουν με καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, το οποίο είναι ένα πολίτευμα πολιτικών ισορροπιών, στις ισορροπίες του οποίου αναμειγνύονται ένα σωρό εξωθεσμικά συμφέροντα.
Ευτυχώς λοιπόν που δεν έχουν στην Κύπρο κοινοβουλευτική δημοκρατία για να τους καθίσουν στο σβέρκο κανέναν πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου, Ντράγκι κ.λ.π.
