του Σωτήριου Καλαμίτση
Λοβερδισμός, το ανώτατο στάδιο του πολιτικού τραμπουκισμού. Μας απείλησε πρωΐ-πρωΐ Κυριακάτικα ότι αν πειράξει κανείς τον Γιωργάκη, θα γίνει μακελειό. Είχε παραλάβει τη σκυτάλη από τον Ντίλντο Παπαϊωάννου, ο οποίος σκέφτεται ακόμη σοβαρά να ζητήσει την αντικατάσταση των δύο οικονομικών εισαγγελέων, οι οποίοι με τις ενέργειές τους έπληξαν, κατά τον κ. Ντίλντο, το..
κύρος της Δικαιοσύνης. Κατά τον κ Ντίλντο και την παρέα του μόνον μία χειραγωγούμενη από τους ίδιους Δικαιοσύνη είναι «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη», ώστε να ανέχεται να την υπηρετεί αυτός και ο πρώτος στην ιστορία του τόπου υφυπουργός Δικαιοσὐνης κ. Κάστωρ.
Ο κ. Λοβέρδος δεν παρέλειψε, βέβαια, να διασκεδάσει σε μπουζουξίδικο μετά από τα σκληρά μεροκάματα που ρίχνει τα δύο τελευταία χρόνια, πότε για να περικόψει μισθούς και συντάξεις και πότε για να διαλύσει τα νοσοκομεία και να εφοδιάσει τη χώρα με χώμα ως φαρμακευτική ουσία. «Ό,τι μου ανέθεσαν το έφερα εις πέρας» είχε εξομολογηθεί κάποτε νομίζοντας ότι δεν τον ακούνε. Αδιαφόρως αν η αποστολή που του ανατέθηκε ήταν καλή καγαθή, ηθική ή ανήθικη. Για να χαλαρώσει λοιπόν, επισκέφθηκε ένα πολιτιστικό κέντρο, όπως είχε ονομάσει τα νυκτερινά κέντρα ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος. Ας μην τα ξεχνάμε αυτά. Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις
Και πάνω στο μπάχαλο που προκάλεσε η νέα περισπούδαστη δήλωση Λοβέρδου, νάσου και δικαστικοί συντάκτες να διαδίδουν πως ο μεν Πεπόνης «δεν είναι καλά», δεν έχει δηλαδή σώας τας φρένας, ο δε Μουζακίτης δεν είναι τόσο καθαρός. Ψάχνουν αόκνως για ψεγάδια. Ο Καρχιμάκης και το επιτελείο του θα δουλεύουν υπερωρίες φαντάζομαι, αλλά δεν τους βγαίνει, εξ ου και καθυστερεί ο Ντίλντο Παπαϊωάννου να ζητήσει την απομάκρυνση των οικονομικών εισαγγελέων. Του ήρθε κατραπακιά και η μαφία της Θεσσαλονίκης και το γλυκό έδεσε. Είμαστε όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα θα μπορούσαν να λένε.
Η όλη κατάσταση αποδεικνύει χωρίς καμμία αμφιβολία ότι η Δικαιοσύνη και η ανεξαρτησία της αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας, αφού είναι το τελευταίο καταφύγιο του πολίτη για την εφαρμογή των νόμων και δη προς πάσα κατεύθυνση. Έτσι μόνον εξηγείται το γεγονός ότι όλοι, ανεξαιρέτως, οι πολιτικοί θέλουν τη Δικαιοσύνη υποταγμένη στα κελεύσματά τους. Μέσω του ελέγχου της Δικαιοσύνης θέτουν στο απυρόβλητο όλα τα κακοποιά στοιχεία, τα οποία ελέγχουν μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος, στα οποία, βεβαίως, κακοποιά στοιχεία καταλέγονται και ουχί ευάριθμοι πολιτικοί. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που μόλις ξεφύγει κάποιος δικαστικός λειτουργός από τον κάδο ή το κάδρο της μετριότητος, της ανυποληψίας και της ανανδρείας, σπεύδουν οι πολιτικοί τραμπούκοι να τον κοντύνουν, επειδή τόλμησε να εφαρμόσει τον νόμο προς πάσα κατεύθυνση, όπως επιτάσσει ο όρκος τον οποίο έδωσε κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, αλλά και η συνείδησή του, την οποία δεν έχει εκχωρήσει στα διάφορα λαμόγια.
Παρεμπιπτόντως: εντύπωση μου προκαλεί ότι όλα τα κατά καιρούς κυκλώματα που αποκαλύπτονται και όλοι οι τραμπουκισμοί που καταγγέλλονται κινούνται γύρω από τον χώρο των νυκτερινών κέντρων. Εξ ίσου εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι «προστασίας» έχουν ανάγκη μόνον τα νυκτερινά κέντρα. Έχω ακούσει για «νονούς της νύχτας», αλλά όχι για νονούς της ημέρας ή νονούς του υφάσματος ή των παιδικών ρούχων ή του φαρμάκου ή της φρατζόλας ή του παγωτού ή των παιδικών παιχνιδιών, των λούνα παρκ κ.λπ. Πώς συμβαίνει αυτό το πράγμα;
Και θα μου πείτε: «Τί σχέση έχει ο Λοβέρδος με τα νυκτερινά κέντρα, τους νονούς της νύχτας, την επονομαζόμενη μαφία της Θεσσαλονίκης;». Καμμία. Όπως δεν είχε ο Τζακ Ρούμπυ που δολοφόνησε τον Όσβαλντ, ο οποίος φέρεται ακόμη και σήμερα ότι δολοφόνησε τον Τζων Κέννεντυ.
