...αλλά μας αποζημίωσες, καθώς επανήλθες με ένα άρθρο φωτιά που δημοσιεύεται στον Αγγελιοφόρο και θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά του ΠΑΣΟΚ.
Η συζήτηση στο ΠΑΣΟΚ διεξάγεται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, με τον παραδοσιακό τρόπο: μυθολογίες για τις προθέσεις προσώπων, ατέρμονες συζητήσεις ανύπαρκτων οργάνων, βολική και άκαιρη επιστράτευση εχθρών-συμφερόντων, εν τέλει υποβάθμιση του πολιτικού στοχασμού και..
των αναγκαίων αποφάσεων σε μια ενδοστρέφεια που δεν ενδιαφέρει και δε χρησιμεύει σε κανέναν.
Το αγνώστου σύνθεσης Εθνικό Συμβούλιο δε συνέρχεται, όπως άλλωστε και η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Η ιδέα της συμμετοχικής δημοκρατίας ξεχάστηκε, ενώ έχουν χαθεί στοιχειώδεις λειτουργίες διαλόγου και πλειοψηφικών αποφάσεων. Το πρόβλημα ωστόσο της αναχρονιστικής και εν τέλει μη δημοκρατικής λειτουργίας διατρέχει το σύνολο του δημοσίου βίου.
Οι συζητήσεις στη Βουλή εστιάζονται στα κατεπείγοντα μέτρα, για τα οποία ουδείς μεριμνά να τεκμηριώσει την αποτελεσματικότητα, ενώ η συλλογική λειτουργία της, παρά τις προσωπικές αγωνίες των μελών της, δε φαίνεται να διαταράσσεται από τις τεκτονικές ευρωπαϊκές δονήσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλάζει τις ίδιες τις αρχές και τις δομές στις οποίες χτίστηκε, χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση, το ευρωπαϊκό δίδυμο προχωρά σε τεμαχισμούς της Ένωσης και επισφραγίζει την υποχώρηση της ουσίας, του πολιτισμού, του βασικού πυρήνα της ευρωπαϊκής ιδέας και της υπεραξίας της: του κοινωνικού κράτους, των εργασιακών κατακτήσεων, των ίδιων των Συμφωνιών της.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΤΤΑΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ.
Ενώ στα καθημάς, αναντικατάστατοι υπουργοί των μονοδρόμων, αυτοαναιρούνται, συνεχίζοντας την ίδια πολιτική. Χωρίς προγραμματισμό, χωρίς σχέδια, χωρίς τακτικούς απολογισμούς και με μπόλικα σύνδρομα αυτοπροβολής και καταδίωξης.
Όλους εμάς που ζήσαμε και νομιμοποιήσαμε εφιαλτικές αποφάσεις, η Ιστορία μπορεί να μας καταγράψει ως άτυχους, ανεπαρκείς, γενναίους ή καταστροφικούς.
Αυτό που σίγουρα δεν θα συγχωρήσει είναι η υιοθέτηση της ιδεολογίας του φόβου και της παρελκόμενης σιωπής ή αερολογίας, την εποχή που επιβάλλεται η αμφισβήτηση και η σε βάθος ανάλυση της καινούριας εποχής, στην οποία, όχι τα σοσιαλιστικά ή τα συντηρητικά κόμματα αλλά η ίδια η Πολιτική πρέπει να καταθέσει την ταυτότητά της.
Και ενώ έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας και παραβγαίνουμε σε εθνικό αυτομαστίγωμα, δεν κάνουμε απολύτως τίποτα για τα αυτονόητα: τοπικά επιχειρησιακά σχέδια, κλαδικές πολιτικές, υποστήριξη κλάστερς, κινητοποίηση ομογένειας και ενθάρρυνση φιλελληνισμού, οργανογράμματα υπηρεσιών, ενίσχυση της καινοτομίας.
Συνεχίζουμε να δημοσιολογούμε με έναν δαπανηρό και μη ελέγξιμο πρωτογονισμό.
Ερώτημα λοιπόν κεντρικό. ΠΟΙΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ;
Η γεωγραφία, η Ιστορία, οι κλιματικές συνθήκες, η συγκλονιστική πολυνησία, η βιοποικιλότητα, η θάλασσα, ο πολιτισμός, η καθαρή γεωργία, η καινοτομία μας δείχνουν το δρόμο.
Ο καινούριος χρόνος ανέτειλε με τα χειρότερα ενδεχόμενα στο τραπέζι, ο πλούτος μετατοπίζεται προς ανατολάς, τα ενεργειακά παιχνίδια ζωντανεύουν σκοτεινές υποθέσεις περί του 2012 και εμείς συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τα δυσθεώρητα προβλήματά μας, με παιδαριώδη τρόπο.
Είναι αλήθεια ότι δανειζόμασταν χρόνια με τρόπο που να μην μπορούμε να εξυπηρετήσουμε το χρέος μας. Όπως αλήθεια είναι ότι την τελευταία δεκαπενταετία οι αγορές φρόντισαν για φθηνό χρήμα και για λογής καινούρια προϊόντα, στις περισσότερες περιπτώσεις στερούμενα οποιουδήποτε ηθικού και λογικού υπόβαθρου, όπως τα περιβόητα CDS. Προβεβλημένοι πολιτικοί, αρεστοί στις αγορές, ενσωμάτωναν τα swaps ως μαγικές λύσεις αναβάθμισης της οικονομίας. Αυτοί που η δουλειά τους είναι να δανείζουν , μας κάνουν μαθήματα πώς να σταματήσουμε να δανειζόμαστε.
Εάν το δίδαγμα είναι ότι πρέπει να αντιστοιχεί η κατανάλωση στον πραγματικό παραγόμενο πλούτο, τότε ποιος είναι ο πραγματικός πλούτος των αγορών και από ποια παραγωγή προκύπτει; Μήπως πρέπει να επαναδιατυπωθεί η σχέση της Ευρωπαϊκής οικονομίας με τις αγορές; Οι εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές βρίσκονται σε συνεργασία ή σε πόλεμο με τις αγορές; Υπάρχει λόγος ύπαρξης της ίδιας της πολιτικής;
Το 2012 μόλις ξεκίνησε. Τον μύθο που το περιβάλλει άλλοι τον μεταφράζουν ως ολική καταστροφή και άλλοι ως ανατρεπτική αρχή μιας καινούριας εποχής.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ, εάν θέλει να είναι χρήσιμο, πρέπει να απαντήσει σε θεμελιώδη ερωτήματα.
Ποια ανάλυση τολμά, ποιες κόκκινες γραμμές κοινωνικών κατακτήσεων κρατά, πόση δημοκρατία αντέχει, ποιους υπερασπίζεται, πόσο δονείται από τον υπόγειο, υπέργειο, θαλάσσιο, ιστορικό και πνευματικό πλούτο της Ελλάδας. Πόσο πιστεύει και πόσο μπορεί να υποστηρίξει τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Όσο για τα πρόσωπα: όλοι γνωριζόμαστε.
Καλή μας χρονιά.
Χρύσα Αράπογλου
