Παρακολουθώ εδώ και μέρες τις αναρτήσεις σχετικά με το θέμα Mητράκη στο επ.επιμελητηριο.
δεν νομίζω οτι πρέπει να βλέπουμε το θέμα μόνο κομματικά, γιατί τότε είναι σαν να δεχόμαστε
την κατακραυγή του κόσμου για το δημοσιογραφικό επάγγελμα και τις διαπλοκές του με την εξουσία.
Το πρόβλημα ειναι η αντικατάσταση ενός εργαζομένου με έναν αλλο και τα κριτήρια αυτής.
Ειχε τελειώσει η σύμβαση του προηγουμένου?
Υπήρχαν στοιχεία ανικανότητας η ελλειπούς εργασίας?
Ενα δημόσιο πρόσωπο, όπως το επιμελητήριο, μέσα στην καταιγίδα απολύσεων συναδέλφων, έστω και τυπικά, είδε με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια την αλλαγή αυτή?
Για το συγκεκριμένο άτομο, τον μητράκη, γεγονός είναι οτι όποια οικονομική πετρα και να σηκώσεις
απο κάτω ειναι.
Ειδικός στις αγιογραφίες προσώπων και στην προωθηση πελατών του απο τις εφημερίδες όπου
εργάζεται. Επίσης αλλη μεγάλη απορία ειναι το πότε προλαβαίνει να εργάζεται στον Αγγελιοφορο, την ερτ, τον κόσμο του επενδυτή, το δίφωνο,
στον ολθ και τώρα στο επ.επιμελητηριο.
Η δε ένωση νομίζω οτι θα έπρεπε να ασχοληθει μαζί του απο την στιγμή που πρωτοπόρος αυτός ,εγινε μπλοκάκιας στον αγγελιοφόρο για να μην χασει
το βήμα προβολης πελατων, ενω οι υπόλοιποι οδευσαμε την οδό της απωλείας.
Νομίζω οτι τα μοναδικά κριτήρια επιλογής του ήταν
1.η θέση και στάση του στά έντυπα που εργάζεται με ελπίδα αποκατάστασης της τραυματισμένης θέσης του κ.Ζορπιδη,
2.εφαρμογή της θεωρίας "100 για να γράφω και 300 για να μην γράφω"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
ergatistypou@mailinator.com
