Έγραφε ο κ. Φλωράς την 06.01.2012 σε τούτο το ιστολόγιο για την «τροπολογία Παπαϊωάννου» τη σχετική με την παραγραφή αδικημάτων κ.λπ.:
«Η κατάθεση της ντροπολογίας αυτής αποτελεί ντροπή για την Δημοκρατία μας. Κατατέθηκε επίτηδες στις 30-12-2011 για να μην την πάρει χαμπάρι ο κόσμος. Είναι βέβαιο ότι κολλητοί του συστήματος θα πράξουν αυτές τις ημέρες ό,τι παράνομο μπορούν και στην συνέχεια θα επικαλεστούν την χαριστική αυτή ντροπολογία για να μην τιμωρηθούν. …Άρα το μήνυμα των Βενιζέλου και..
Παπαϊωάννου προς αυτούς που γνωρίζουν και θα ενημερωθούν για την ντροπολογία είναι παρανομήστε ελεύθερα το επόμενο διάστημα και η Δίκαιη Πολιτεία θα σας χαρίσει την ποινική δίωξη. Είναι προφανές ότι η ντροπολογία των Βενιζέλου Παπαϊωάννου είναι φωτογραφική, ώστε να καλύψει αδικήματα του παρελθόντος αλλά και μελλοντικά αδικήματα κάποιων. Αλλιώς θα έλεγε ότι ισχύει για όλα τα αδικήματα που διαπράχθηκαν έως τις 30-12-2011 που δημοσιεύτηκε η τροπολογία της ντροπής».
Και τούτο, διότι πράγματι η τροπολογία ορίζει ότι παραγράφονται τα αδικήματα που διεπράχθησαν «μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος», της λέξης «παρόντος» παραπέμπουσας στον νόμο, όπως θα έχει ψηφισθεί και θα περιέχει και την τροπολογία. Έτσι, αν ο νόμος δημοσιευθεί την 31.01.2012, όλα τα αδικήματα που επισύρουν ποινή μέχρις 1 έτους, πλην ελαχίστων, και θα έχουν διαπραχθεί μέχρι την 31.01.2012 δεν διώκονται. Διαλέξτε, λοιπόν, όποιο, αδίκημα επισύρει ποινή μέχρις 1 έτους [εκτός των ελαχίστων εξαιρουμένων που ορίζει η τροπολογία], διαπράξτε το μέχρι τη δημοσίευση του νόμου και θα έχετε ποινική ασυλία. Θα έχετε μόνον αστικές επιπτώσεις για αποζημίωση κ.λπ.
Σωστή η επισήμανση. Ας πάμε, όμως, λίγα χρόνια πριν, όχι για να υπερασπισθούμε τον κ. Μίλτο, αλλά για να δούμε πώς νομοθετούσε ο κ. Δένδιας, με την ψήφο του κ. Μίλτου φυσικά. Με το άρθρο 16§1 ν. 3727/2008 ορίσθηκε ότι:
«1. Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή, η οποία δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη και κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου έχει καταγνωσθεί αμετακλήτως ή καθίσταται αμετάκλητη εντός έξι μηνών, μετατρέπεται, με αίτηση του καταδικασθέντος, σε χρηματική.»
Ο νόμος δημοσιεύθηκε και άρχισε να ισχύει την 18.12.2008. Άρα, όποια ποινή < 5 ετών θα καθίστατο αμετάκλητη μέχρι την 18.06.2009 μετατρεπόταν σε χρηματική. Όποιος, λοιπόν, είχε ασκήσει έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης 4,5 ετών, παρητείτο από την έφεση, περνούσε άπρακτο και το διάστημα των 30 ημερών για να ασκήσει αναίρεση ο εισαγγελέας, οπότε η απόφαση καθίστατο αμετάκλητη μέχρι την 18.06.2009, πλήρωνε την ποινή καταδικασθείς και απεφυλακίζετο.
Κάποιοι, όμως, δεν ενημερώθηκαν, ως φαίνεται, εγκαίρως ή δεν ενέπιπτε η περίπτωσή τους στην εν λόγω διάταξη, οπότε με το άρθρο 14 ν. 3772/2009 αντικαταστάθηκε η ίδια διάταξη ως εξής:
"Η στερητική της ελευθερίας ποινή, η οποία έχει καταγνωσθεί ή καταγιγνώσκεται εντός εννέα μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος και δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη, συμπεριλαμβανομένης και της πενταετούς κάθειρξης, μετατρέπεται, με αίτηση του καταδικασθέντος, σε χρηματική».
Έτσι, έγιναν δύο πράγματα:
α] η ευεργετική περίοδος επιμηκύνθηκε κατά τρεις μήνες. Από την 18.06.2009 μετατέθηκε στην 18.09.2009. Καταδικάσθηκες την 19.06.2009 και δεν ενέπιπτες στον ν. 3727/2008; Εμπίπτεις πλέον στον ν. 3772/2009.
β] δεν ήταν πλέον απαραίτητο να έχει καταγνωσθεί η ποινή αμετακλήτως. Άρα, πληρώνεις, αποφυλακίζεσαι και συνεχίζεις με τα ένδικα μέσα που σου παρέχει ο νόμος.
Ανεξάντλητη η νομοθετική φαντασία των κυβερνητών μας.
Σωτήριος Καλαμίτσης
