του Δημήτρη Γαρούφα, δικηγόρου
Γνωστός μου φοροτεχνικός μας περιέγραφε πριν μερικές μέρες ότι έχοντας τελειώσει παιδαγωγική ακαδημία διορίσθηκε δάσκαλος αρχές της δεκαετίας του 70, αλλά δεν δέχθηκε το διορισμό γιατί βρήκε δουλειά ως ιδιωτικός υπάλληλος σε αντιπροσωπεία πολυεθνικής εταιρίας στη Θεσσαλονίκη με..
διπλάσιο μισθό…κι΄ έτσι συνέχισε τις σπουδές στο οικονομικό τμήμα του ΑΠΘ.
Εκείνη την εποχή έκανε διαγωνισμό το Υπουργείο Οικονομικών για να προσλάβει εφοριακούς-πτυχιούχους ΑΕΙ αλλά παρουσιάσθηκαν υποψήφιοι που κάλυπταν μόνο το 80% των θέσεων και για να καλύψει το σύνολο των θέσεων επανέλαβε τον διαγωνισμό διαφημίζοντάς τις καλές προοπτικές των προσλαμβανομένων με καταχωρίσεις στις εφημερίδες…
Ακούγονται σαν παραμύθι , αλλά είναι αληθινά.
Υπήρχε εποχή ανάπτυξης που ο ιδιωτικός τομέας ήταν πιο ελκυστικός λόγω υψηλότερης αμοιβής.. σχεδόν μέχρι το 1981.Τότε αυξήθηκαν εντυπωσιακά οι αμοιβές στον δημόσιο τομέα ενώ διορίσθηκαν και πολλοί υπεράριθμοι με αποτέλεσμα λόγω υπερδιόγκωσης το δημόσιο να μεταβληθεί σε καρκίνωμα που έτρωγε τις σάρκες της χώρας οδηγώντας την στην υπερχρέωση με καταστροφικά αποτελέσματα.
Μετά την διεθνή κρίση του 2008 ήξεραν όλοι ότι η κρίση θα έρθει και στην Ελλάδα. Αλλά η μεν τότε κυβέρνηση της Ν.Δ φάνηκε άτολμη στο να λάβει έγκαιρα μέτρα ενώ το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση πίεζε και υπόσχονταν περισσότερες παροχές με την εγκληματικά ανόητη φράση «λεφτά υπάρχουν…».
Αυτή η δήλωση του κ.Παπανδρέου παραμονές εκλογών του 2009 θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο παρακμής του πολιτικού λόγου.
Τα ανέφερα όλα αυτά για να επισημάνω ότι η συνταγή του μνημονίου που επέβαλλε η «τρόϊκα»ήταν λάθος. Το πρόβλημα στη χώρα ήταν το μεγάλο κράτος και γι΄ αυτό έπρεπε αμέσως να επιβληθεί δραστική περικοπή του ποικιλότροπα για να ανασάνει η χώρα. Δεν έγινε γιατί ο πολιτικός κόσμος μάλλον αισθάνεται ότι έχει αναβαθμισμένο ρόλο μόνο με μεγάλο κράτος για ευνόητους λόγους, κι΄ έτσι προτιμήθηκαν οριζόντιες αυξήσεις φόρων που στέγνωσαν και τον ιδιωτικό τομέα…
Επί 2 χρόνια έχουμε σαφάρι φόρων(που δεν αποδίδουν πλέον γιατί δεν υπάρχει εισόδημα να φορολογηθεί) και φυσικά δεν δημιουργήθηκαν συνθήκες ανάπτυξης. Δεν ενθαρρύνθηκαν οι αγρότες να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών ούτε δημιουργήθηκε πλαίσιο ανάπτυξης σε τομείς που έχουμε στρατηγικό πλεονέκτημα όπως ο τουρισμός, ο πολιτισμός ,η ναυτιλία κλπ. γι΄ αυτό φοβούμαι πως και τα νέα δάνεια απλά θα αυξήσουν το χρέος της χώρας βουλιάζοντάς την περισσότερο . Οι πολιτικοί μας αντί να σκιαμαχούν «περί όνου σκιάς» οφείλουν να επεξεργασθούν και υλοποιήσουν πρόγραμμα που θα οδηγεί στην έξοδο της χώρας από την κρίση μέσω ανάπτυξης…
*Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Το άρθρο δημοσιεύθηκε(21-1-12) και στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ.
