του Γιώργου Κωνσταντινίδη |
Σας έχει τύχει ποτέ να έχετε μείνει αποσβολωμένοι επί ώρα, με τα μάτια ορθάνοιχτα μπροστά στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή σας και να έρχεται η φουκαριάρα η μάνα σας, η γυναίκα σας κ.λπ., να σας κουνάει από τους ώμους νομίζοντας ότι κάτι πάθατε; Εγώ το έπαθα αυτό την Κυριακή το βράδυ και θύμα, εκτός από εμένα για αυτά που διάβαζα, ήταν η σύζυγος μου! Όταν αργά τη νύχτα κατέβηκε από την κρεβατοκάμαρα για να πιει νερό και με είδε ακίνητο στην καρέκλα του γραφείου του σπιτιού μου και καρφωμένο στον Η/Υ μου, σου λέει πάει… αυτός ή κάτι έπαθε ή ανταλλάσσει ηλεκτρονικά μηνύματα με καμιά πιτσιρίκα!
Τι είχε συμβεί;…Διάβαζα στο διαδίκτυο τις δηλώσεις που έκανε ο Δήμαρχος της πόλης μας Γιάννης Μπουτάρης στους δημοσιογράφους, από
τη Γερμανία που ταξίδεψε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε – υποτίθεται για δουλειές του Δήμου!
Ο Δήμαρχος μας λοιπόν, με το που αφίχθη στο Βερολίνο, δήλωσε σαν άλλος Γιωργάκης Παπανδρέου, ότι «ΛΕΦΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ»! Συμπλήρωσε δε ότι είναι «ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πρόοδο της συνεργασίας με τη Γερμανία», η οποία, όπως είπε «ξεκίνησε με τη συμφωνία της Γερμανίδας καγκελαρίου Α. Μέρκελ με τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, τον Μάρτιο του 2010»! Επιπλέον, αφού σημείωσε ότι στόχος της επίσκεψης του είναι η αξιοποίηση της γερμανικής τεχνογνωσίας, επεσήμανε τη σημαντική βοήθεια της ομάδας δράσης του Γερμανού τοποτηρητή στη χώρα μας κ. Ράιχενμπαχ όσον αφορά στην ανάπτυξη του Δήμου Θεσσαλονίκης!
Στη συνέχεια, προφανώς καταπονημένος από τις παραπάνω στομφώδεις δηλώσεις του, πήγε λέει, συνοδεία της πολυπληθούς ΚΟΥΣΤΩΔΙΑΣ του, να γευματίσει με τη Γερμανίδα υφυπουργό Εξωτερικών κα Πίπερ…
Πριν αντιληφθώ καλά – καλά και μείνω αποσβολωμένος με αυτά που διάβαζα, σήκωσα το ακουστικό του τηλεφώνου μου και κάλεσα έναν καλό μου φίλο, εξιστορώντας του όλα αυτά. Αυτός ο φίλος μου έχει ένα μικρό εμπορικό κατάστημα με τσάντες και είδη ταξιδίου στο κέντρο της πόλης και είναι ένας από τους πολλούς που υφίστανται πέρα από την κρίση και την ύφεση, την αύξηση τους τελευταίους μήνες του ΠΑΡΑΕΜΠΟΡΙΟΥ, την οσμή από τα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ και την ΈΛΛΕΙΨΗ ΦΩΤΙΣΜΟΥ έξω από το μαγαζί του.
Επιπλέον, εάν και τα τελευταία χρόνια μένει στα δυτικά προάστια της πόλης, δεν κατεβαίνει πλέον καθημερινά με το αυτοκίνητό του στη δουλειά του, γιατί τις περισσότερες φορές που το έχει κάνει τελευταία, έχει αναγκαστεί να αναζητεί «τσιλιαδόρο» από τους διπλανούς καταστημάρχες όταν θελήσει να πάει στην τουαλέτα για την ανάγκη του, μην τυχόν προλάβουν και διπλοπαρκάρουν δίπλα στο αυτοκίνητό του και τον εγκλωβίσουν!
Η αντίδραση του φίλου μου ίσως να ήταν αυτή τελικά που με έκανε όμως να μείνω άναυδος: «Γιώργο, τη μόνη τεχνογνωσία που θα αξιοποιήσει ο Μπουτάρης είναι για το αποτεφρωτήριο που θέλει να κάνει, έχουν μεγάλη εμπειρία οι Γερμανοί σε αυτά από παλιά!..., αλλά καλά ρε φιλαράκι, με παίρνεις Κυριακή νυχτιάτικα για να με πεις πως γράφουν ότι ο Μπουτάρης θα φάει με αυτήν την ΠΙΠΕΡ και θα μου λύσει εμένα το πρόβλημα;…ΠΙΠΕΡ ΜΠΛΕ!» Και φυσικά πριν προλάβω να του πω οτιδήποτε, μου έκλεισε το τηλέφωνο…Όχι πάντως ότι είχα και τίποτε σοβαρό να του ανταπαντήσω αυτού του ανθρώπου. Τι να του πω δηλαδή;
Τότε λοιπόν ήταν που έμεινα αποσβολωμένος στην καρέκλα μου για πολλή ώρα και εάν και είχα τα μάτια ανοιχτά, ουσιαστικά ονειρεύτηκα, ταξίδεψα με τη σκέψη μου. Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι Γιωργάκης και Μπουτάρης έχουν δίκιο – ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Ότι είμαι τυχερός που ο Μπουτάρης έφερε στη Θεσσαλονίκη αλματώδη ανάπτυξη ελέω Ράιχενμπαχ! Και ότι είμαι ακόμη πιο τυχερός που ο Δήμαρχός μας συνεχίζει την προσπάθεια του τεράστιου «πολιτικού ογκόλιθου» Γιωργάκη Παπανδρέου! Τι ευτυχής συγκυρία είπα μέσα μου, να ζω όλα αυτά τη χρονιά που η πόλη μου γιορτάζει τα 100 χρόνια της απελευθέρωσής της από τους Τούρκους…Ονειρεύτηκα όλα αυτά μέχρι να αποκοιμηθώ…
Ώσπου την άλλη μέρα το πρωί και βγαίνοντας από το σπίτι μου, δυσκολεύτηκα να διασχίσω το πεζοδρόμιο γιατί τα σκουπίδια ήταν πεταμένα παντού. Κλείνοντας με το χέρι τη μύτη μου, σήκωσα το κεφάλι μου και διαπίστωσα ότι οι περισσότερες λάμπες στις κολώνες ήταν καμένες. Δεν πρόλαβα να κάνω λίγα μέτρα και έπεσα πάνω σε παράνομους μικροπωλητές που πουλούσαν τσάντες…
Το μεσημέρι που γύρισα στο σπίτι μου και κοιτάζοντας το διαδίκτυο, κατάλαβα ότι η μέρα συνεχίζει άσχημα όπως άρχισε. Επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι μου και αποδείχτηκε η ανικανότητα της Διοίκησης του Μπουτάρη στο θέμα του εορτασμού των 100 χρόνων. Παραιτήθηκε ο επικεφαλής και τα περισσότερα μέλη της εταιρείας που ανέθεσε ο Μπουτάρης τις εκδηλώσεις, αναγνωρίζοντας έτσι εμμέσως την παταγώδη αποτυχία των ενεργειών του Δημάρχου! Ανέτρεξα στα άρθρα μου και στις εισηγήσεις προς την παράταξή μου, για να διαβάσω ξανά όλα όσα είχα γράψει εδώ και μήνες, κατακρίνοντας τους χειρισμούς του Μπουτάρη και της «ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ» του για το ζήτημα!
Αργά το απόγευμα ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ. Ήμουν τόσο οργισμένος όμως που δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Για να ηρεμήσω άρχισα πάλι να σκέφτομαι όλα τα «όμορφα» της προηγούμενης νύχτας. Μονολογούσα χαμηλόφωνα….:
ΔΥΟ ΗΓΕΤΕΣ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΕΤΟΥΤΗ ΕΔΩ Η ΠΛΑΣΗ! Έναν τον Κυβερνήτη Γιωργάκη και έναν τον Δήμαρχο Μπουτάρη! Καληνύχτα σας…
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Πιανίστας, Δικηγόρος,
Συντονιστής Πολιτισμού “Ομάδας Δημιουργίας”