Όνειδος για τη ναυτική παράδοση η συμπεριφορά του Ιταλού πλοιάρχου που εγκατέλειψε πρώτος.
...και ο "δεύτερος" που ήταν Ιταλός ελληνικής καταγωγής (Δημήτρης Χρηστίδης)
Μετάφραση στα ελληνικά:
De Falco: «Είμαι ο De Falco από το Λιβόρνο, μιλώ με τον καπετάνιο;»
Schettino: «Μάλιστα, καλησπέρα σας κύριε διοικητά»
De Falco: «Σας παρακαλώ, πείτε μου το όνομά σας»
Schettino: «Είμαι ο καπετάνιος Schettino, διοικητά»
De Falco: «Schettino, ε; Άκου Schettino. Υπάρχουν παγιδευμένοι άνθρωποι στο καράβι. Χρησιμοποιώντας τη σωσίβια λέμβο, επίστρεψε στο καράβι, ανέβα επάνω και ενημέρωσέ με για το τι συμβαίνει εκεί και για πόσο κόσμο μιλάμε. Έγινα κατανοητός; Schettino, να ξέρεις πως η συνομιλία μας καταγράφεται…»
Schettino: «Κύριε διοικητά πρέπει να σας ενημερώσω για κάτι…»
De Falco: «Μίλα πιο δυνατά. Βάλε το χέρι σου μπροστά στο μικρόφωνο και μίλα πιο δυνατά, κατάλαβες;»
Schettino: «Τώρα που μιλάμε, το πλοίο έχει πάρει κλίση…»
De Falco: «Κατάλαβα. Άκου: πολύς κόσμος κατεβαίνει από το πλοίο, από την ανεμόσκαλα. Ανέβα από την ίδια, πιασμένος με την πλάτη σου στο πλοίο, ανέβα επάνω και πες μου πόσα άτομα βρίσκονται εκεί και τι έχουν μαζί τους. Κατάλαβες; Πες μου αν υπάρχουν παιδιά, γυναίκες ή άνθρωποι που χρήζουν βοήθειας. Επίσης, ενημέρωσέ με για το πόσα άτομα μιλάμε στην κάθε κατηγορία. Το ‘πιασες; Κοίτα Schettino αν την έχεις ήδη ‘κάνει’ και σώθηκες από τη θάλασσα… να ξέρεις πως δεν σώθηκες κι από ‘μένα και θα σου κάνω τη ζωή κόλαση. Ανέβα στο πλοίο, γαμώτο!»
Schettino: «Κύριε διοικητά, σας παρακαλώ...»
De Falco: «Ας τ’ αυτά… πήγαινε τώρα στο καράβι. Περιμένω επιβεβαίωση ότι είσαι επάνω…»
Schettino: «Βρίσκομαι εδώ για να βοηθήσω, εδώ είμαι, δεν θα φτάσω από κάποιο άλλο μέρος, είμαι εδώ…»
De Falco: «Τι συνέβη καπετάνιε;»
Schettino: «Είμαι εδώ για να συντονίσω τη διάσωση…»
De Falco: «Μα, τι κάνεις εκεί, τι να συντονίσεις; Στο πλοίο πήγαινε. Συντόνισε τη διάσωση από το καράβι. Αρνείσαι να υπακούσεις;»
Schettino: «Όχι, όχι, όχι δεν το αρνούμαι».
De Falco: «Αρνείστε να μεταβείτε στο πλοίο, καπετάνιε; Μου λέτε το λόγο για τον οποίο δεν πηγαίνετε;»
Schettino: «Δεν πηγαίνω, επειδή η άλλη σωστική λέμβος δεν ανταποκρίνεται (προφανώς, λόγω μηχανικής βλάβης)…»
De Falco: «Μεταβείτε στο πλοίο, είναι διαταγή. Ας μην το συζητήσουμε περαιτέρω. Εγκαταλείψατε το πλοίο, από’ δώ και πέρα αναλαμβάνω εγώ. Εσείς, στο πλοίο! Κατανοητό; Δεν καταλαβαίνεις; Πήγαινε και δώσε μου αναφορά κατευθείαν από εκεί. Εκεί βρίσκονται και από αέρος διασώστες».
Schettino: «Πού βρίσκονται οι διασώστες σας;»
De Falco: «Στην πλώρη. Ξεκίνα. Υπάρχουν ήδη νεκροί».
Schettino: «Πόσοι;»
De Falco: «Δεν ξέρω… Ένας σίγουρα. Για έναν άκουσα. Χριστέ μου, πρέπει να μου πεις πόσοι είναι».
Schettino: «Καταλαβαίνετε, βέβαια ότι, εδώ είναι τόσο σκοτεινά που δεν φαίνεται τίποτα…».
De Falco: «Θέλουμε να πάμε σπιτάκι μας, Schettino? Τα βρήκαμε σκούρα και θέλουμε να την κάνουμε; Τράβα γρήγορα και πες μου ό,τι μπορείς, για πόσα άτομα μιλάμε και τι ανάγκες έχουν. Τώρα!»
Schettino: « (...) Θα’μαι εκεί σε λίγο, κύριε διοικητά».
De Falco: «Πηγαίνετε κι οι δυο (μάλλον ο πλοίαρχος δεν ήταν μόνος του). (…) Στο καράβι, τώρα. Εντάξει;»
Schettino: «Κύριε διοικητά, εγώ θέλω να ανέβω στο πλοίο, μόνο που η άλλη λέμβος εδώ… είναι οι άλλοι διασώστες, είναι σταματημένη εδώ, φώναξα άλλους διασώστες…»
De Falco: «Τα λέμε εδώ και μία ώρα. Πήγαινε τώρα στο καράβι, στο ΚΑ-ΡΑ-ΒΙ! Κι έλα να μου πεις, όσο πιο γρήγορα γίνεται, για πόσους ανθρώπους μιλάμε».
Schettino: «Εντάξει, κύριε διοικητά».
De Falco: «Πήγαινε, γρήγορα!»