του Σωτήριου Καλαμίτση
Αποτελεί περιεχόμενο τεχνογνωσίας και μάλιστα υψηλής η οργάνωση ενός συστήματος αξιολόγησης υπαλλήλων; Για τον τεράστιο υπουργό κ. Ρέππα μάλλον έτσι είναι. Εξηγούσε σήμερα ο εν λόγω στο κανάλι του κόμματός του επ’ αρκετόν ότι εδώ και μήνες συνεργάζεται με ..
κάποιον Γάλλο επί του θέματος, ώστε να γίνει σωστά η αξιολόγηση, αναδιάρθρωση κ.λπ. Τί μπορεί να τον συμβουλεύει άραγε ο Γάλλος; Ότι αν δεν έχεις ξενόγλωσσους π.χ. σε μία Υπηρεσία Μεταφραστών, αλλά μόνον διορισμένους κομματικούς εγκάθετους με ελάχιστη γνώση ελληνικών, δεν θα παράγεται έργο και απλώς θα πετάει ο κ. Ρέππας τα λεφτά μας;
Ένα κράτος ηλικίας κοντά 200 ετών δεν είχε ποτέ ένα φωτισμένο μυαλό όπως αυτός ο Γάλλος σύμβουλος, ώστε να οργανώσει και θεσμοθετήσει ένα σύστημα αξιολόγησης; Δεν υπάρχει ένα καθηγητής ΤΕΙ, ένας καθηγητής Πανεπιστημίου; Είπε ο κ. Ρέππας και το περίφημο ότι δεν είναι σύστημα αξιολόγησης εκείνο, στο οποίο όλοι παίρνουν άριστα από τον προϊστάμενό τους. Ασφαλώς και δεν είναι σύστημα κ. Ρέππα μου. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι οι Έλληνες εξ απαλών ονύχων, ήτοι από τη βρεφική ηλικία μας, οπόταν τα νυχάκια μας ήταν μαλακά, και όχι ακροθιγώς, όπως υπονοούν οι αγράμματοι δημοσιοκάφροι και παρουσιαστές, αλλά και μεγάλα μυαλά της πολιτικής που χρησιμοποιούν τον όρο. Εσείς τώρα το ανακαλύψατε κ. υπουργέ;
Εκείνο που δεν είπες ή μάλλον δεν ομολόγησες κ. υπουργέ είναι ότι σε μία Υπηρεσία, όπου υπηρετούν μόνον πράσινοι ή μόνον γαλάζιοι ή έστω ροζ, όλοι θα είναι άριστοι στον βαθμό αρεσκείας του κόμματος που κυβερνά ή αναμένει τη σειρά του νομοτελειακά να κυβερνήσει. Είμαι βέβαιος ότι ρώτησες τον Γάλλο τί σύστημα διαθέτει, ώστε η αξιολόγηση να γίνεται με αδιάβλητα κομματικά κριτήρια και μόνον, οπότε θα τον δυσκόλεψες και θα έχει ζητήσει οδηγίες από Νέα Υόρκη. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που καθυστερεί η αξιολόγηση, αναδιάρθρωση και δεν συμμαζεύεται.
Επί της διετούς, λοιπόν, βασιλείας του Γιωργάκη του Βου που έβαλε την Ελλάδα στον δρόμο του πραγματικού εκσυγχρονισμού με την επανάσταση του αυτονόητου πάνω στην τριήρη του Οδυσσέα ουδείς αξιολογήθηκε και ουδέν σύστημα αξιολόγησης θέσπισαν οι αυλικοί του και οι κυρίες επί των Τιμών Μαριλίζα, Φώφη, Έφη, Αννούλα, Τίνα, Κατερίνα, Θοδώρα, Άννα. Έκριναν όχι μόνον ότι δεν υπάρχει λόγος απολύσεων για μείωση των κρατικών δαπανών, αλλά ότι αντιθέτως υπήρχε ανάγκη πρόσληψης 25.000 υπαλλήλων, όπως και έγινε. Τώρα λέει ότι του ζήτησαν οι τροϊκανοί του κ. Ρέππα απόλυση 15.000 υπαλλήλων. Φάνηκε να δυσανασχετεί. Αδυνατώ να αντιληφθώ τη στενοχώρια του. Ανέτως μπορεί να απολύσει το 60% αυτών που προσέλαβε τη διετία της βασιλείας ΓΑΠ 2009-2011 χωρίς να δακρύσει κανείς. Τόσο δύσκολο είναι; Εγώ νόμισα ότι η τρόικα θα ζητούσε απόλυση των 25.000 που προσελήφθησαν τη διετία 2009-2011 και άλλων 15.000, ήτοι 40.000 εν συνόλω. Δεν το έκανε όμως. Άρα κάτι δεν πάει καλά ούτως ή άλλως. Δεν μας δουλεύει μόνον το κουαρτέτο ΛΟΥΚ-ΓΑΠ-ΣΑΜ-ΚΑΡ. Μας δουλεύει και η τρόικα.
κ. Ρέππα μου, όταν προσλαμβάνεις ή απολύεις υπηρετικό προσωπικό στο σπίτι σου, συμβουλεύεσαι αλλοδαπούς ειδικούς για να το αξιολογήσεις και ζητείς οικονομικοτεχνική μελέτη; Επίσης, δεν σου θυμίζει τίποτε η ρήση του χουντικού Παπαδόπουλου που δήλωσε αδυναμία απόλυσης επίορκων ή αδιάφορων υπαλλήλων αναφωνώντας το περίφημο «Τους στέλνω στα Πειθαρχικά Συμβούλια και αθωώνονται»; 37 χρόνια δεν ήταν αρκετά για να εκπονήσετε ένα σύστημα αξιολόγησης κ. Ρέππα μου;
Τέτοια σοφία οι τροϊκανοί ρε παιδάκι μου, ενώ εμείς μηδέν! Ναι, έτσι είναι δυστυχώς. Έτσι είναι όταν στην ταλαίπωρη αυτή χώρα αποτελεί είδηση ότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ακύρωσε σκανδαλώδη σύμβαση για εφοδιασμό με σαντουϊτσάκια των αεροσκαφών, με τα οποία μετακινείται η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία. Ενώ γνωρίζουμε άπαντες εξ απαλών ονύχων ότι όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε θα συναντήσουμε διασπάθιση των χρημάτων μας και μόνον. Ακόμη και αυτών που εισπράττουν τα γομάρια επ’ απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησής μας για να πληρώσουν τους τοκογλύφους, στους οποίους μας έχουν παραδώσει σιδηροδέσμιους οι προδότες.
