του Βλάση Γωγούση
Αγαπητοί μου φίλοι ,
Μην αντιγράφετε, μην τους....ζηλεύετε , μην τους....μισείτε κάν , τους κλέφτες ,τους άρπαγες, τους..
απατεώνες, τους ψεύτες ,τα...ΛΑΜΟΓΙΑ : ,
Αυτοί μπορεί να τάχουν ΟΛΑ, ένα δεν έχουν όμως ,αυτό που εσείς και γω το έχουμε «εν αφθονία », την ανθρώπινη επικοινωνία χωρίς την προσδοκία κέρδους , μια επικοινωνία που μας φέρνει πολύ κοντά ,χωρίς καν να γνωριζόμαστε !
Εκθέτουμε απόψεις , μεταλαμπαδεύουμε γνώσεις, σχολιάζουμε την επικαιρότητα , λέμε ανέκδοτα, γράφουμε ( η αντιγράφουμε ποιήματα ) , συχνά….αμπελοφιλοσοφούμε !,
Είναι φορές που διαφωνούμε και αντιπαρατιθέμεθα , δεν έχει σημασία !
Εκείνο που μετράει ,αγαπητοί αναγνώστες ,είναι πως προσπαθούμε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον-όπως παλιότερα- και να αρθρώσουμε έναν ανθρώπινο λόγο ,μακριά από συμφέροντα και σκοπιμότητες.
Ενώ αυτοί , αγαπητοί μου αναγνώστες ,αυτοί από την ώρα που ξυπνούν δεν κάνουν τίποτ` άλλο απ` το να σκέφτονται πως θα πλουτίσουν κι` άλλο, κλέβοντας, φοροδιαφεύγοντας, αρπάζοντας, συκοφαντούντες κι` αδικούντες,
Κι `όσο περνούν τα χρόνια ,φίλοι μου, γεμίζουν τα σεντούκια κι`οι θυρίδες τους με πλούτη, με χρυσάφι , ,κι` αυτοί με χέρια απλωμένα. με βλέμμα στίλβον και άπληστο, ψάχνουν ν` αρπάξουν κι` άλλα!!!
Ε,και;;;,γεμίσανε σελίδες στα υποθηκοφυλακεία στ` όνομά τους, ιδρύσανε of shore σε εξωτικά νησιά, κατέθεσαν εκατομμύρια σε Ταϋλάνδες και Ζυρίχες ,και;;;, δές`τε τους πως μένουν μοναχοί στο τέλος με βλέμμα απλανές, με χέρι απλωμένο να εκλιπαρούν για ένα άγγιγμα, για ένα χάδι !
Περνούν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους «έγκλειστοι» σε κάποια πανάκριβα «κέντρα αποκαταστάσεως ψυχικής υγείας » του εξωτερικού -ο Θεός μη σας αξιώσει- η διαβιούντες σε πολυτελέστατους « οίκους ευγηρίας » (γράψ`τε γηροκομεία ) της Ελλάδας.
- Πεθαίνουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ , έχοντας αποκτήσει τεράστιες περιουσίες κι` έχοντας χάσει το πολύτιμο αγαθό που εσείς και γω το απολαμβάνουμε «εν αφθονία»:
Την αγάπη ,δηλαδή και την παρουσία προσφιλών προσώπων δίπλα τους, στα τελευταία χρόνια της ζωής τους !
Ασκώντας την παθολογία για μισό αιώνα ,τάκουσα όχι μια αλλά πολλές φορές.
Το άκουσα και πάγωσα :
«Ειναι αδύνατο να έρθω αύριο, βάλτε` τον στο ψυγείο ( στον νεκροθάλαμο ) ,κι`ορίστε την κηδεία για την άλλη εβδομάδα!!»
Ζηλέψ`τε τους, αν θέλετε κι` αυτούς και τα παιδιά τους.
Εγώ αυτούς τους κρίκους του «συστήματος» θέλησα ,φίλοι μου, κάποτε να τους σπάσω ,δεν τα κατάφερα, όμως .
Τον κόσμο ολόκληρο προσπάθησα ν` αλλάξω και τάδωσα ΟΛΑ.
Πέντε φιλαράκια ,πέντε έφηβοι, πέντε τρυφερά βλαστάρια βγήκαμε στο βουνό –στον εμφύλιο 1947-1950- ν` αγωνισθούμε για τα πανανθρώπινα ιδανικά της της Δικαιοσύνης ,της Ισότητας και της Δημοκρατίας,
Μέσα σ`’εξη μήνες οι 4 σκοτώθηκαν ,εγώ επέζησα , με χίλια τραύματα, στο σώμα μου και την ψυχή μου.
Τάδωσα όλα και δεν τα κατάφερα
Ο κόσμος ΔΕΝ αλλάζει , φίλοι μου !
Ο κόσμος ΧΑΛΝΑΕΙ με το πέρασμα των αιώνων.
Οι απίστευτες τεχνολογικές «πρόοδοι» , δίνουν την δυνατότητα για ομαδικές εξολοθρεύσεις ολόκληρων Λαών.
Κι` αν οι Λαοί κρατιούνται στα πόδια τους ακόμη, είναι γιατί στον αχανή πλανήτη υπάρχουν άνθρωποι σαν και σας ,και σαν εμένα , υπάρχουνε χιλιάδες , εκατομμύρια αγνοί συνάνθρωποι , που μάχονται με τον δικό τους τρόπο ο καθένας :
Με έντιμη εργασία, με σεβασμό σε πανανθρώπινες αξίες, με συμπαράσταση στους αδύναμους, με κατάλληλοπροφορικό η γραπτό λόγο (έχει πολύ δύναμη ο λόγος, φίλοι μου ) με συμμετοχή σε «κινήματα» που αντιτίθενται στο «βρώμικο κράτος», και με όποιο άλλο πρόσφορο τρόπο σκεφθεί ο καθένας .
Φιλοσοφία μου :
Μην τους ζηλεύετε, και μην τους αντιγράφετε, τους λωποδύτες, τα λαμόγια.
Ανεπηρέαστοι από τις τάσεις και τον τρόπο ζωής των «έξυπνων » και των καταφερτζήδων , εσείς ΒΑΔΙΣΤΕ ΟΡΘΙΟΙ.
ΜΗ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΣΘΕ, αυτόν τον δρόμο θα ακολουθώ κι`εγώ μέχρι το τέλος της ζωής μου, ( κοντά στο τέρμα βρίσκομαι άλλωστε -) κάν`τε και σεις το ίδιο!
Κι`ενώ ο κόσμος ΔΕΝ Θ`ΑΛΛΑΖΕΙ , εσείς θα ξέρετε πως τον πλανήτη τον κρατάνε όρθιο, κάποια εκατομμύρια αληθινοί άνθρωποι σαν και σας και σαν και μένα »
Δρ Βλάσης Γωγούσης
