Του Χρήστου Νικολαϊδη
-Πάρτε σήμερα τον "Αγγελιοφόρο"... για ενθύμιο!!!
- Μερικές σκέψεις για την πορεία της εφημερίδας...
Το σημερινό φύλλο του "Αγγελιοφόρου" είναι το τελευταίο ημερήσιο, στο εξής η εφημερίδα θα κυκλοφορεί μόνο την Κυριακή. Δυστυχώς! Αγοράστε σήμερα την εφημερίδα, έτσι για ενθύμιο. Θα παρατηρήσετε ότι στο σημερινό φύλλο υπάρχουν όλα τα ονόματα των συναδέλφων που εργάζονται σε αυτό. Έχουν μπει όλες οι υπογραφές, έτσι για ενθύμιο... Ο καλύτερος αποχαιρετισμός...
Πρόκειται για τον...
τερματισμό ενός συναρπαστικού ταξιδιού, που άρχισε τον Αύγουστο του 1996, σε ένα στενό γραφείο επί της Μητροπόλεως. Μόλις είχαν προκηρυχθεί οι εκλογές από τον Κώστα Σημίτη και η πόλη δεν είχε εφημερίδα! Η "Μακεδονία" είχε κλείσει τρεις μήνες νωρίτερα, στην πραγματικότητα την είχαμε κλείσει εμείς οι εργαζόμενοι με επίσχεση εργασίας, αφού η κα Κατερίνα Βελλίδη μας είχε αφήσει απλήρωτους τέσσερις μήνες και μας είχε φλομώσει στο ψέμα για τους "ελβετούς επενδυτές" που όλο έρχονταν αλλά κανείς δεν τους έβλεπε...
Ο Λαμπράκης, που αγαπούσε τη Θεσσαλονίκη πολύ ήθελε τον τίτλο "Μακεδονία" και με παρασκηνιακές κινήσεις προσπαθούσε να τον αγοράσει από την εκκαθαρίστρια "Εθνική Τράπεζα". Σε κάποια φάση όμως κάποιοι συνδικαλιστές του έστειλαν το μήνυμα: "Μαζί με τον τίτλο θα μας πάρεις όλους". Το αφεντικό του ΔΟΛ δεν το ήθελε αυτό. Ήθελε πάντα εργασιακή ηρεμία. "Το μόνο που δεν αντέχω είναι οι μαύρες σημαίες" είχε πει σε μία σύσκεψη. Μόλις προκηρύχθηκαν οι εκλογές πήρε την απόφαση, προφανώς ήθελε το πολιτικό χρήμα. Στο εγχείρημα συμμετείχε απο την αρχή ο Αλέξανδρος Μπακατσέλος και ο "Πήγασος", έγινε ένα "ντιλ" με την εταιρία που έβγαζε μέχρι τότε τον "Αγγελιοφόρο" ως εφημερίδα μικρών αγγελιών και το μαγαζί στήθηκε...
Μέσα στο κατακαλόκαρο ο Δημήτρης Γουσίδης, ο πρώτος (και ιστορικός) διευθυντής του "Αγγελιοφόρου" έκανε το μεγαλύτερο "δημοσιογραφικό παιδομάζωμα" στην ιστορία της πόλης! Όλη η τότε γενιά των 25άρηδων ρεπόρτερ βρέθηκε στο στενό γραφείο του "Αγγελιοφόρου" για ολιγόλεπτη συνέντευξη από τον βλοσυρό, αυστηρό και επιθετικό διευθυντή!
Η εφημερίδα στήθηκε μέσα σε μία εβδομάδα! Στα γραφεία δεν χωρούσαμε, πηγαίναμε σε βάρδιες! Επικρατούσε οργασμός! Γεννιόταν τότε μία εφημερίδα, με νέο πιο σύγχρονο στυλ, με πιο ανάλαφρη θεματολογία, περισσότερο κοινωνικό και τοπικό ρεπορτάζ και την φτιάχαμε εμείς! Μπορούσες να κόψεις τον ενθουσιασμό με το μαχαίρι στην ατμόσφαιρα! Εντατικά σεμινάρια από τον Μηνά του ΔΟΛ, άγχος επειδή η εφημερίδα τυπωνόταν στην Αθήνα και έκλεινε πολύ νωρίς και δουλειά... Σκληρή δουλειά! Κυρίως όμως ικανοποίηση για τη δημιουργία, το αποτέλεσμα...
Τα χρόνια πέρασαν, η εφημερίδα πήγαινε καλά, νοικιάστηκαν τα (πολυτελή και άνετα) γραφεία επί της Τσιμισκή, το ανθρώπινο δυναμικό άλλαζε όπως και η ζωή. Γουσίδης, Παπαδόπουλος, Τσαουσίδης, Χατζηδημητρίου προσέθεταν ως διευθυντές ψηφίδες για τη συγκρότηση ενός αξιόπιστου συνόλου...
Οι περισσότεροι από τους στριμωγμένους της Μητροπόλεως αποχωρήσαμε, κάποιοι έμειναν πιστοί στον έρωτά τους μέχρι σήμερα...
Η εφημερίδα ακολούθησε την κατιούσα πορεία του ελληνικού τύπου. Η μείωση των πωλήσεων και της διαφήμισης λόγω οικονομικής κρίσης δεν παλεύεται. Σίγουρα έγιναν και λάθη. Τόσο από τον κόσμο της εφημερίδας όσο και από τους συνδικαλιστές και την εργοδοσία. Ωστόσο αυτό που διαφύλαξε μέχρι σήμερα ο "Αγγελιοφόρος" ήταν την ποιότητα και η σοβαρότητα του. Δεν υπήρξε ποτέ κιτρινισμός, παραποίηση, εμμονές. Και αυτό το πιστώνονται οι συντελεστές του...
Ας ελπίσουμε ότι η αναστολή της καθημερινής έκδοσης είναι προσωρινή, ότι ο "Α" θα επανέλθει σύντομα.
Και ας στηρίξουμε όλοι μας την κυριακάτικη έκδοση του, που θα συνεχίσει κανονικά. Ο τόπος έχει ανάγκη τον Τύπο. Στηρίξτε όλοι σας τις τοπικές εφημερίδες... Γιατί όταν προκύπτει κάποιο ζήτημα στη ζωή και την καθημερινότητα σας αυτές είναι το ουσιαστικότερο αποκούμπι της κοινωνίας μας...
