Όσοι δεν συνειδητοποίησαν ακόμα τι νόημα είχαν αυτές οι εκτεταμένες διαγραφές χθες τη νύχτα «των μεγάλων κομματικών μαχαιριών», τους λέμε ότι και λίγες ήταν, για αυτό το πολιτικό σύστημα. Το μήνυμα που έπρεπε να περάσει είναι, το ποιος είναι το αφεντικό στην Ελλάδα, δηλαδή το ποιος...
ελέγχει τη Βουλή. Ο λαός ή τα εξωθεσμικά συμφέροντα;; Αυτό διακυβεύτηκε χθες τη νύχτα και το μήνυμα ελπίζουμε να το λάβατε όλοι.
Μα θα πείτε και εύλογα, πως είναι δυνατόν να γίνεται αυτό, αφού το άρθρο 60 παρ. 1 του Συντάγματος λέει ότι «Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση»; Πως είναι δυνατόν ένας κομματικός αρχηγός, που έχει εκλεγεί άτυπα από το κόμμα, να διαγράφει συνταγματικά κατοχυρωμένους βουλευτές;;
Ναι φίλοι μας.
Το πρόβλημα έχει να κάνει με την λειτουργία της ανύπαρκτης δημοκρατίας μας. Τα κόμματα στην Ελλάδα είναι άτυπα (και όχι επίσημα θεσμοθετημένα) αρχηγικά. Σιωπηρά ο κομματικός αρχηγός είναι πάνω από Σύνταγμα και νόμους. Δεν δίνει λογαριασμό στην κοινοβουλευτική του ομάδα και την κομματική βάση, όπως θα απαιτούσε μια γνήσια δημοκρατία, αλλά μόνο στον εαυτό του και σε εξωθεσμικά συμφέροντα.
Καταλαβαίνετε δηλαδή τι συμβαίνει;;
Αντί να έχουμε ελεύθερους βουλευτές εκπροσώπους των συμφερόντων των πολιτών, έχουμε στρατευμένους λόχους βουλευτών, στους οποίους δεν επιτρέπεται να έχουν ούτε καν προσωπική συνείδηση, αλλά να είναι άβουλες ομάδες που διοικούνται από άτυπους αρχηγούς οι οποίοι με τη σειρά τους υπακούουν σε εξωθεσμικά κέντρα πραγματικής εξουσίας. Και το ελληνικό Σύνταγμα δυστυχώς, κλείνει τα μάτια σ’ αυτή την αντιδημοκρατική κατάσταση.
Το θέλουμε αυτό το Σύνταγμα;;
Θέλουμε αυτή τη δημοκρατία των αρχηγών και των συμφερόντων που είναι πίσω από τους αρχηγούς;;;
Τι θέλουμε τέλος πάντων;;
Πρέπει επιτέλους να αφυπνιστούμε και να πάρουμε θέση…
Αν δεν το κάνουμε και τώρα, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
