του Άλκη Σαββόπουλου
Εκλογές, τίποτε το πρωτόγνωρο.
Αν με το καλό τύχει & ψηφίσουμε στο κοντινό μέλλον, φοβάμαι πως η επιλογή από τους περισσότερούς μας θα πραγματοποιηθεί με τα ίδια κριτήρια, για να επιφέρει..
φυσικά & τα ίδια αποτελέσματα.
Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά ψηφίζουμε σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα ή όχι έχοντας κατά νου:
1) Μια εντελώς φαινομενική κριτική όπου με την βοήθεια των image makers που διατηρούν οι δημοφιλείς πολιτικοί μας, οδηγούμαστε σε ένα παρασυρόμενο ενθουσιασμό. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω όρους του marketing όπως υποκριτική γλώσσα του σώματος, image, look κλπ (είμαι κατά, αλλά επειδή είμαι & γραφικός ας το δεχτούμε)
2) Προπαρασκευασμένες από άλλους ομιλίες που ουσιαστικά παπαγαλίζουν λόγω φόρτου εργασίας(;) τουλάχιστον οι πολιτικοί αρχηγοί. (ας το δεχτούμε & αυτό)
3) Ενστικτώδη ψηφοφορία, βάση της επικρατούσας νοοτροπίας που μας διακατέχει να ψηφίζουμε γνωστά ονοματεπώνυμα (ηθοποιών, μετεωρολόγων, πρωταθλητών κλπ) ή καλαίσθητα παρουσιαστικά από φωτογραφίες (ρετουσαρισμένες ή μη) χωρίς να αξιολογούνται τα ουσιαστικά τους προσόντα για την πολιτική προσφορά στον τόπο. (αυτό καλό είναι να μη το δεχόμαστε & ας ήμασταν ανεκτικοί στα προηγούμενα)
4) Ρουσφετολογικούς ή συμφεροντολογικούς παράγοντες κ.ά. (Το ίδιο το σύστημα εφεύρε τον... ΑΣΕΠ, έπεται & συνέχεια )
Στο δια ταύτα επιλέγουμε με προχειρότητα να μας κυβερνήσουν συνδικαλιστές, δήμαρχοι, κόμματα & βουλευτές, οι οποίοι ακόμη & άξιοι αν προκύψουν, η αδιαφορία μας ουσιαστικά ως προς τα πολιτικά γίγνεσθαι μάλλον τους απαξιώνει, με αποτέλεσμα όχι μόνο να καταλήγουν σε αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές, αλλά κυρίως στα σημερινά αποτελέσματα.
