Ο επονομαζόμενος «φάκελος ΕΛΣΤΑΤ» οδεύει προς τη Βουλή. Ο κυρίαρχος Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, στον οποίον έχουν περιέλθει όλες οι εξουσίες και αρμοδιότητές της μετά την εν μια νυκτί καρατόμηση δι’ ειδικής διατάξεως όλου του Διοικητικού Συμβουλίου της, είχε κληθεί να
καταθέσει ως ύποπτος, αλλά [ξ]έχασε δύο φορές το ραντεβού με τον Εισαγγελέα Πεπόνη. Βούιζε το διαδίκτυο από το ερώτημα: τί πλάτες έχει ο κ. Γεωργίου και περιφρονεί τον Εισαγγελέα; Ο Εισαγγελέας απηύδισε και, ορθώς πράττων, έκλεισε τον φάκελο και τον διαβίβασε στη Βουλή, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα. Βλέπετε ο Εισαγγελέας τιμά τον όρκο του και εφαρμόζει το Σύνταγμα που δεν του επιτρέπει να ασχοληθεί ουδ’ επί στιγμήν με την ερευνώμενη υπόθεση, ευθύς ως αναφερθούν ονόματα υπουργών ως εμπλεκομένων. Αμέσως άρχισε ο κ. Γεωργίου να παραπονείται που ο φάκελος έκλεισε χωρίς να εξετασθεί αυτός και ζητούσε επιμόνως να εξετασθεί. Τα ΜουγκαΜΕσα ξέχασαν τα παιχνιδάκια Γεωργίου και διερωτώντο πώς συνέβη και έκλεισε ο φάκελος χωρίς να κληθεί να εξετασθεί ο Γεωργίου. Προσέξτε: δεν έλεγαν ότι δεν παρατύπως δεν εξετάσθηκε ο Γεωργίου, αλλά ότι δεν κλήθηκε να εξετασθεί, όπερ ψευδέστατον. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, βεβαίως, δεν χάλασε το χατίρι το κ. Γεωργίου και πολύ ορθώς αφ’ ενός έστειλε τον φάκελο για τους πολιτικούς στη Βουλή αφ’ ετέρου έδωσε εντολή στον εισαγγελέα Πεπόνη να συνεχίσει την έρευνα για τα εμπλεκόμενα μη πολιτικά πρόσωπα. Έτσι, ο κ. Γεωργίου θα έχει την ευκαιρία, που δήθεν δεν του δόθηκε, να εξετασθεί.
Απαιτούνται τώρα υπογραφές 30 βουλευτών για να συσταθεί Εξεταστική των Πραγμάτων Επιτροπή προς διερεύνηση ενδεχομένων ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων. Ας υποθέσουμε, αφού ακόμη και σήμερα τίποτε δεν είναι αυτονόητο στη χώρα τής επανάστασης του αυτονόητου, ότι η Επιτροπή συγκροτείται και αρχίζει τις εργασίες της. Αν διαλυθεί η Βουλή για εκλογές τον Απρίλιο, θα πρέπει η Επιτροπή να επανασυσταθεί με βάση τη νέα σύνθεση της Βουλής. Αν για οποιονδήποτε λόγο οδηγηθούμε σε νέες εκλογές π.χ. τον Ιούνιο ή Ιούλιο, υποκύπτουν σε «παραγραφή» τα αδικήματα των πολιτικών τα σχετιζόμενα με την ΕΛΣΤΑΤ, ήτοι τα εγκλήματα των κακοποιών Ντίλιγκερ και Αλ Καπόνε που οδήγησαν τεχνηέντως και με ασύστολα ψεύδη έναν ολόκληρο λαό στην εξαθλίωση. Απλά πράγματα. Θα έχει, λοιπόν, ο κωλοτούμπας Σαμαράς άλλο ένα δίλημμα να αντιμετωπίσει. Εκλογές και παραγραφή ή παράταση της διάρκειας της συνταγματικής εκτροπής της 11.11.2011, στην οποία συνήργησε;
Εν τω μεταξύ το ΠΑΣΟΚ το ετοιμάζουν [δεν ετοιμάζεται] για τη διαδοχή. Λοβέρδος και Βενιζέλος φαίνεται πως πήραν το πράσινο φως από την υπερατλαντική συμμαχία και δήθεν αδειάζουν τον Γιωργάκη, αφού προηγουμένως ο Λοβέρδος διεκήρυξε ότι δεν θα πειραχθεί ούτε τρίχα του, για να μη γίνει μακελειό. Όλα καλά, τρόπος του λέγειν, μέχρις εδώ. Την αντιμνημονιακή φυσιογνωμία, όμως, πώς θα τη δώσουν στο ΠΑΣΟΚ; Πώς θα κάνουν τον λαό να ξεχάσει όσα υποφέρει δυο χρόνια τώρα και όσα έπονται; Θα ισχυρισθούν άραγε ότι δεν διάβαζαν τα Μνημόνια, επειδή είχαν άλλες σοβαρότερες ασχολίες; Θα αφήσουν όλους τους χωρίς βεβαρημένο πρόγραμμα μη υπουργοποιηθέντες βουλευτές να σηκώσουν το σταυρό του μαρτυρίου, επειδή δήθεν αυτοί είχαν διαβάσει ή όφειλαν να έχουν διαβάσει το Μνημόνιο, εξ ου και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τα αποτελέσματά του έχοντας, μάλιστα, παρασύρει στην υπερψήφισή του και τους πολυάσχολους υπουργούς;
Είχα γράψει παλαιότερα και το επαναλαμβάνω ότι κύριοι υπεύθυνοι είναι πρωτίστως όλοι αυτοί [156 στην αρχή, 155 στη συνέχεια, ακολούθως 154, μετά 153 και εν τέλει 152] που χειροκροτούσαν και ψήφιζαν κάθε ηλιθιότητα του Αρχηγού τους. Τώρα που βλέπουν τα αποτελέσματα των αφρόνων επιλογών τους και της άκρατης και άκριτης παλαμόκρουσής τους, είμαι βέβαιος ότι θα ακολουθήσουν γραμμή Δακρυοχοΐδη: «Μας παρέσυρε ο ΓΑΠ. Είμεθα μωραί παρθέναι». Εξαρτάται από εμάς, εάν θα επιδείξουμε έλεος.
Εγώ λέω ότι στη μάχη αυτή δεν πρέπει να υπάρξουν αιχμάλωτοι.
Σωτήριος Καλαμίτσης
