..έως ότου γίνει ένα νέο συμβόλαιο...

Σκέψεις με αφορμή ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα*
που όμως αρκείται απλά σε διαπιστώσεις...
Δεν ξέρω εάν και πόσο θα διατηρηθεί σε επίπεδο κοινωνίας η διάκριση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών...
Δεν ξέρω εάν και πόσο θα διατηρηθεί η δευτερεύουσα διάκριση "υπέρ ή κατά των ευρωπαικών θεσμών" η οποία όντως παρατηρείται στις τάξεις των αντιμνημονιακών.
Όμως αυτό που είναι ολοφάνερο, είναι πως....
έχει πλέον ανοίξει "το κουτί της Πανδώρας"!
Η κοινωνία λειτουργεί σύμφωνα με το "Νόμο του Φυσικού Δικαίου"...
Με ότι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό...
Για πόσο ακόμη καιρό θα συνεχίσει να λειτουργεί με υτό τον τρόπο?
Ο Χόμπς το προσδιορίζει σαφώς...
"...έως ότου γίνει ένα νέο συμβόλαιο..."

Σταύρος Κυριαζής


Παραθέτω ένα απόσπασμα από το "Leviathan"...(http://www.earlymoderntexts.com/f_hobbes.html)

"...Ο άνθρωπος δεν έχει αγαθή φύση, αλλά είναι εκ φύσεως εγωιστής και ηδονιστής. Το γεγονός ότι τα ανθρώπινα κίνητρα οδηγούνται, σύμφωνα με τη φύση τους, από προσωπικό συμφέρον, θα μπορούσε να είχε καταστροφικές συνέπειες. Ανεξέλεγκτοι, οι άνθρωποι, και καθοδηγούμενοι από την εσωτερική δυναμική τους, το πιθανότερο είναι πως θα αλληλοκαταστραφούν.
O φιλόσοφος υποστηρίζει ότι το κύριο καθοριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης είναι ο εγωισμός ή η ορμή της αυτοσυντήρησης, που αποτελεί μία απλή και αυτόνομη αρχή για την εξήγηση όλων των βουλητικών εκδηλώσεων. Σύμφωνα με αυτή την αρχή, για τον άνθρωπο, ως φυσικό ον, δεν υπάρχει άλλος γνώμονας για την εκτίμηση των πραγμάτων παρά μόνον η ωφέλεια ή η ζημιά που προκύπτει από αυτά.
Για να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη, ο Χομπς δημιουργεί ένα τέχνασμα, τον Λεβιάθαν, το Κράτος, είτε με τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας, είτε με τη μορφή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτό το Κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας και της απόλυτης εξουσίας. Ως ανταπόδοση προς τον άνθρωπο, το Κράτος ασκεί αυτή την απόλυτη εξουσία με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης.
Ο Λεβιάθαν, αναλαμβάνει την προστασία των πολιτών απο εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες, μέσω του στρατού και της αστυνομίας.
Άλλο σημαντικό καθήκον, είναι επίσης η προστασία των πολιτών απο τον ίδιο τον Λεβιάθαν. Από αυτή την ιδέα πηγάζει το Σύνταγμα, ως αυτοπεριορισμός της εξουσίας.
Ο Χόμπς αρνείται το δικαίωμα επανάστασης εναντίον του κοινωνικού συμβολαίου (μια έννοια που θα ονομαστεί έτσι αργότερα απο τον Λοκ). Όταν όμως ο Λεβιάθαν δεν φροντίζει πια για την ειρήνη και άμυνα των πολιτών, τότε το συμβόλαιο ακυρώνεται και το κράτος μπορεί να διαλυθεί. Οι άνθρωποι γυρίζουν στο Φυσικό Νόμο, έως ότου γίνει ένα νέο συμβόλαιο...".

Τ. Hobbes, Leviathan or the Matter, Form and Power of a Commonwealth Ecclesiastical and Civil, 1651

*http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443514