Είναι πια ολοφάνερο πως η επιστροφή της Ελλάδας σε ρυθμούς ανάπτυξης είναι βασική προϋπόθεση, όχι μόνο για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά και για την επίτευξη των στόχων του ελληνικού προγράμματος ως προς τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους. Το ομολογούν, άλλωστε, πλέον ολοένα και περισσότεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Αυτό ήταν και το βασικό θέμα της συνάντησης Παπαδήμου – Μπαρόζο στις Βρυξέλλες. Η ρευστότητα, οι δράσεις για την ενίσχυση της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και η...
αξιοποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων που έχει στη διάθεσή του το κράτος, όπως το ΕΣΠΑ, είναι βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτού του στόχου. Γνωρίζουμε ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Στην πολιτική του υπουργείου Ανάπτυξης, όμως, υπάρχουν ορισμένα κενά τα οποία επιτείνουν τα προβλήματα και δυσκολεύουν την προσπάθεια για ανάκαμψη. Υπογραμμίζονται τρία παραδείγματα για τα οποία θα πρέπει να δοθούν αμέσως σαφείς απαντήσεις.
Πρώτον, η δημιουργία μιας επενδυτικής αναπτυξιακής τράπεζας, η οποία σύμφωνα με επανειλημμένες δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων την τελευταία διετία, θα στήριζε τις ελληνικές επιχειρήσεις που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν εντός και εκτός Ελλάδας. Ωστόσο, καμιά ουσιαστική πρόοδος δεν έχει σημειωθεί, ούτε υπάρχει συγκεκριμένη πληροφόρηση για το σχεδιασμό, πόσο μάλλον για τη δημιουργία της. Δικαιούμαστε, επιτέλους, να μάθουμε πού ακριβώς βρίσκεται αυτό το σχέδιο.
Δεύτερον, η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Ακόμα και ο αρμόδιος Επίτροπος Γ. Χαν παραδέχτηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του, ότι καθυστερήσεις από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης αφήνουν αδιάθετα κονδύλια που έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη η αγορά. Και μιλάμε για κονδύλια που θα «ξεμπλόκαραν» τα μεγάλα έργα υποδομής, αλλά και θα εξασφάλιζαν ρευστότητα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πώς και πότε θα προχωρήσουν τα ταμεία εγγυήσεων που θα αξιοποιήσουν κονδύλια και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τα μεγάλα έργα υποδομής και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Πώς θα λειτουργήσει στην πράξη το Ταμείο Επιχειρηματικότητας στο οποίο έχουν παρκαριστεί πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ χωρίς, όμως, να διοχετευθούν τα χρήματα στην αγορά;
Τρίτον, η τόνωση των εξαγωγών, με την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης που μπορεί να καταστήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις πιο ανταγωνιστικές. Παρά τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ότι οι εξαγωγές θα αποτελέσουν πολιτική προτεραιότητα, ξοδεύτηκε πολύτιμος χρόνος χωρίς να απλοποιηθούν οι διαδικασίες. Ακόμα και ο διαγωνισμός για το Single Window, την Υπηρεσία-Μιας-Στάσης για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις που είχε προαναγγείλει από τον Δεκέμβριο του 2010 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν έχει προχωρήσει. Και στην περίπτωση των εξαγωγών ο χρόνος είναι χρήμα. Πότε θα δούμε πραγματικά αποτελέσματα στην απλοποίηση των διαδικασιών, μειώνοντας το απαιτούμενο κόστος και τον χρόνο για τους εξαγωγείς μας;
Περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις δεν υπάρχουν. Για να βγούμε από την οικονομική κρίση, η ανάπτυξη είναι μονόδρομος και χρειάζονται ενέργειες που να προετοιμάζουν το έδαφος σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.
αξιοποίηση των αναπτυξιακών εργαλείων που έχει στη διάθεσή του το κράτος, όπως το ΕΣΠΑ, είναι βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτού του στόχου. Γνωρίζουμε ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Στην πολιτική του υπουργείου Ανάπτυξης, όμως, υπάρχουν ορισμένα κενά τα οποία επιτείνουν τα προβλήματα και δυσκολεύουν την προσπάθεια για ανάκαμψη. Υπογραμμίζονται τρία παραδείγματα για τα οποία θα πρέπει να δοθούν αμέσως σαφείς απαντήσεις.
Πρώτον, η δημιουργία μιας επενδυτικής αναπτυξιακής τράπεζας, η οποία σύμφωνα με επανειλημμένες δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων την τελευταία διετία, θα στήριζε τις ελληνικές επιχειρήσεις που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν εντός και εκτός Ελλάδας. Ωστόσο, καμιά ουσιαστική πρόοδος δεν έχει σημειωθεί, ούτε υπάρχει συγκεκριμένη πληροφόρηση για το σχεδιασμό, πόσο μάλλον για τη δημιουργία της. Δικαιούμαστε, επιτέλους, να μάθουμε πού ακριβώς βρίσκεται αυτό το σχέδιο.
Δεύτερον, η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Ακόμα και ο αρμόδιος Επίτροπος Γ. Χαν παραδέχτηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του, ότι καθυστερήσεις από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης αφήνουν αδιάθετα κονδύλια που έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη η αγορά. Και μιλάμε για κονδύλια που θα «ξεμπλόκαραν» τα μεγάλα έργα υποδομής, αλλά και θα εξασφάλιζαν ρευστότητα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πώς και πότε θα προχωρήσουν τα ταμεία εγγυήσεων που θα αξιοποιήσουν κονδύλια και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τα μεγάλα έργα υποδομής και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Πώς θα λειτουργήσει στην πράξη το Ταμείο Επιχειρηματικότητας στο οποίο έχουν παρκαριστεί πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ χωρίς, όμως, να διοχετευθούν τα χρήματα στην αγορά;
Τρίτον, η τόνωση των εξαγωγών, με την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης που μπορεί να καταστήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις πιο ανταγωνιστικές. Παρά τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ότι οι εξαγωγές θα αποτελέσουν πολιτική προτεραιότητα, ξοδεύτηκε πολύτιμος χρόνος χωρίς να απλοποιηθούν οι διαδικασίες. Ακόμα και ο διαγωνισμός για το Single Window, την Υπηρεσία-Μιας-Στάσης για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις που είχε προαναγγείλει από τον Δεκέμβριο του 2010 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν έχει προχωρήσει. Και στην περίπτωση των εξαγωγών ο χρόνος είναι χρήμα. Πότε θα δούμε πραγματικά αποτελέσματα στην απλοποίηση των διαδικασιών, μειώνοντας το απαιτούμενο κόστος και τον χρόνο για τους εξαγωγείς μας;
Περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις δεν υπάρχουν. Για να βγούμε από την οικονομική κρίση, η ανάπτυξη είναι μονόδρομος και χρειάζονται ενέργειες που να προετοιμάζουν το έδαφος σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.