Κουραστήκαμε και κουραστήκατε όλοι, με αυτή την ιστορία.
Μέρα-νύχτα βομβαρδιζόμαστε με αντιφατικές εγκυκλίους, ανακοινώσεις, δηλώσεις, δελτία τύπου, συνεντεύξεις και αλλαγές.
Θα καταλήξετε επιτέλους στο τι ισχύει και δεν ισχύει;
Είναι εικόνα Ευρωπαϊκής χώρας αυτό το μπάχαλο;
Και μετά όλοι αυτοί οι ανίκανοι, κατηγορούν τους "μπαχαλάκηδες", όταν οι ίδιοι τα ΄χουν κάνει...
μαντάρα !
Κατανοητή η ανάγκη να μαζευτεί γρήγορα και εύκολα, σίγουρο ζεστό χρήμα για τις ανάγκες του προϋπολογισμού, αλλά από την άλλη, το γραφειοκρατικό κόστος μεγαλώνει τις δαπάνες του προϋπολογισμού.
Αν νομοθετείς δηλαδή, λέγοντας ότι "ο έφορος θα κρίνει αν μπορεί ή δεν μπορεί να χωριστεί το χαράτσι από το λογαριασμό του ηλεκτρικού", χρειάζεσαι προφανώς χιλιάδες "εφόρους".
Έτσι μεγάλωνε και μεγαλώνει η ανάγκη ύπαρξης εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι πρέπει να πληρωθούν.
Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων -και συνεπώς μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους- δεν μπορεί να γίνει σε μια χώρα, που εφευρίσκει κάθε μέρα τρόπους, για να στέλνει τον κόσμο σε δημόσιες υπηρεσίες!
