Όταν ξεκίνησε η αλλαγή ηγεσίας 8-02-2004 στο ΠΑΣΟΚ κινητοποίησε 1 εκατομμύριο ψηφοφόρους και σηματοδότησε στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μεγάλες αλλαγές και είχε σαν αποτέλεσμα να παρασύρει και τα αλλά κόμματα και να εφαρμοστεί και από την ΝΔ, δηλαδή η εκλογή προέδρου από την βάση ήταν ένα πολιτικό φαινόμενο άμεσης δημοκρατίας.
Ο πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου ερχόμενος στην εξουσία ..
σεβάστηκε στην πορεία τους εσωκομματικούς του αντίπαλους, αξιοποίησε όλα τα στελέχη και τις τάσεις, δημιουργώντας τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται στην χώρα, ενισχύοντας την αξιοκρατία και την διαφάνεια με το opengov ( άσχετα με τα αποτελέσματα τους) και βρίσκοντας μπροστά του την απειλεί όλων των οικονομικών αγορών και οίκον αξιολογήσεις που ήθελαν να ρίξουν την χώρα στον καιάδα.
Στην Σπάρτη το ξεκαθάρισμα γινόταν ρίχνοντας τους ανίκανους στον καιάδα.
Στην σύγχρονη Ελλάδα τους ανίκανους τους σπρώχνουν προς το δημόσιο χωρίς να σημαίνει αυτό ότι όλοι είναι ανίκανοι, αλλά ο τρόπος που κάποιοι επιλέγονται χωρίς να πληρούν τα αξιοκρατικά κριτήρια και τις δεξιότητες διορίζονται στο δημόσιο χωρίς διαφανείς διαδικασίες είχε ως αποτέλεσμα μια κακή δημόσια διοίκηση που οδήγησε σε ένα μη παραγωγικό μοντέλο κράτους.
Στην απειλή της ΕΕ η Ελλάδα να καταρρεύσει οικονομικά, όταν ο Παπανδρέου το πάλευε για να σταματήσει την κατρακυλά της χωράς δεν βρήκε συμπαραστάτη κανένα πολιτικό ον του τόπου. Τότε όλοι ασχολούνταν με τον κήπο και τις τριανταφυλλιές, οι λεγόμενοι κηπουροί, αλλά το πρόβλημα δεν ήταν τα λουλούδια στον κήπο, το πρόβλημα ήταν όλοι εκείνοι που διευθύνουν ένα οργανωμένο κράτος που δεν το βοήθησαν όπως οι διευθύνοντες σύμβουλοι μιας επιχειρήσεις για να πάει μπροστά. Θα μπορούσαν να στηρίξουν την ανάπτυξη, να μειώσουν τις οικονομικές σπατάλες και να δημιουργήσουν ένα σύγχρονο κράτος που θα αντιπροσωπεύει την νέα γενιά.
Θα έπρεπε να δημιουργήσουν ένα κράτος παρεμφερές με τα νέα παγκόσμια συστήματα που εξελίσσονται σε όλο τον πλανήτη, όπως είναι το εμπόριο, η ανάπτυξη στον τουρισμό, στα λιμάνια, στον ορυκτό πλούτο και στον τομέα της έρευνας.
Σε μια εποχή που η Ελλάδα δεν είναι πλέον η χώρα εκείνη η οποία κάποτε την χρηματοδοτούσαν τα καπιταλιστικά καθεστώτα γιατί ήταν το σύνορο της και ο αερόσακος όπου εκεί σταματούσαν όλα τα κουμμουνιστικά καθεστώτα της εποχής.
Οι σημερινές ανάγκες της χώρας είναι να σταθεί στα πόδια της, να δημιουργήσει ανάπτυξη με ένα σύγχρονο δημόσιο τομέα, με μείωση των αμυντικών δαπανών της, με ένα τραπεζικό σύστημα που θα βοηθήσει την νέα γενιά και τις ιδέες της νέας γενιάς, όπου μέσα από ένα άρτιο οικονομικό σύστημα μπορούν να γίνουν πράξη.
Διότι οι νέοι μας εκεί όπου τα άλλα οικονομικά συστήματα σε άλλες χώρες τους δίνουν την η ευκαιρία έχουν αποδείξει ότι μπορούν να φέρουν και να δημιουργήσουν καινοτόμες ιδέες με μεγάλη απήχηση και επιτυχία στο παγκόσμιο κοινωνικό ιστό.
Οι προτάσεις και οι επισημάνσεις του Γιώργου Παπανδρέου όσο αφόρα την λειτουργία της ΕΕ απέδειξαν ότι η ΕΕ δεν ήταν θωρακισμένη και δημοκρατικά αλλά και οικονομικά απέναντι στις διεθνείς αγορές και τους οίκους αξιολογήσεις.
Προτάσεις όπως το Ευρωομόλογο, το δημοψήφισμα το όποιο το απαρνήθηκαν και οι Ευρωπαίοι αλλά και οι αριστερές δυνάμεις τις χώρας μας, καθώς και οι άνθρωποι του πνεύματος, κατά την προσωπική μου γνώμη πρόσβαλαν και πλήγωσαν με την στάση τους την άμεση δημοκρατία.
Για παράδειγμα η Ελλάδα παραχώρησε το όνομα Ευρώπη στην ΕΕ, με όνειρο να δημιουργηθεί μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, ,της ανθρωπιάς, της αξιοπρεπείας, της συμφιλίωσης, μια Ευρώπη των λαών και όχι των αδίστακτων τραπεζών.
Όταν λοιπόν ο αγώνας δρόμου που έδωσε ο Παπανδρέου 26 Ιουλίου, μια σκληρή διαπραγμάτευση για την εξασφάλιση των 130 δις και για το κούρεμα των άλλων 120 δις ήρθε το Ελληνικό πολιτικό σύστημα μετά από 8 μήνες να γεννηθεί και να ωριμάσει το οχταμηνίτικο να καταλάβει την πραγματική συμφωνία που πέτυχε ο Γιώργος Παπανδρέου στην ΕΕ.
Ο Παπανδρέου λοιπόν θυσίασε την πρωθυπουργία του, απόδειξε ότι δεν έχει ιδιοτέλεια και ότι δεν τον ενδιαφέρει η καρέκλα, δεν μπήκε στην αντιπαράθεση των προσωπικών επιθέσεων που δέχτηκε και δρομολόγησε ακόμα και τις εξελίξεις για την εκλογή προέδρου στο κόμμα του με την φιλοσοφία πρώτα η πατρίδα και μετά το κόμμα, γιατί χωράς πατρίδα δεν υπάρχουν κόμματα.
Θέλω να ευχαριστήσω αυτόν τον πρόεδρο που μας δίδαξε δημοκρατία, όχι ιδιοτέλεια και όχι καρέκλα για την καταστροφή της χώρας.
Ο Παπανδρέου μας δίδαξε ότι δεν υπάρχουν εκφραστές του και εκπροσωπεί του, σέβεται τις διαδικασίες που τις έχει δρομολογήσει ο ίδιος, αυτό τιμά και την δημοκρατία της χωράς και του κόμματος, έτσι και οι δεσμεύσεις που έχει πάρει το εθνικό συμβούλιο για την διαδικασία εκλογής για να τιμούν την δημοκρατία της χώρας πρέπει να γίνουν πράξη, δηλαδή η εκλογή του προέδρου να γίνει εφόσον έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία το psi και η νέα δανειακή σύμβαση.
Ο Παπανδρέου λοιπόν δεν εξουσιοδοτεί κανέναν( από τους υποψηφίους διαδόχους και τους ομαδάρχες) γιατί αυτές είναι οι αρχές και οι αξίες του.
Εγώ λοιπόν θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργο Παπανδρέου για τις εξελίξεις που έχει δρομολογήσει και για τις τομές που έχει φέρει μέχρι σήμερα στην χώρα, γιατί ο χρόνος σίγουρα θα τον δικαιώσει και μαζί του και την πολιτική παράταξη μας.
Τζήμας Βασίλειος, vassilis.tzhmass@yahoo.gr
