"ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ" ΞΥ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ" ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ" ΒΕΝΙΖΕΛΟΠΑΣΟΚΙΣΜΟΣ.
Γράφει ο Άφαντος Αφανής
Το λογοπαίγνιο του τίτλου, νομίζω πως είναι σαφές.
Αυτό που ίσως δεν είναι σαφές, είναι πως στο στόχαστρο του σχολιασμού μου, δεν βρίσκονται τα ξυπόλητα πόδια, αλλά τα ξυπόλητα μυαλά.
Παρένθεση:
Επισημαίνω την ευρεία παραδοχή, ότι στην Ελλάδα, έχουμε πληθώρα "-ισμών": Σοσιαλισμό, Φιλελευθερισμό, Εθνικισμό, Μαρξισμό, Κομμουνισμό, κλπ.
Εκφράζω την αίσθηση πως μας λείπει ο Συλλογισμός, που είναι ίσως ο μόνος παραγωγικός "-ισμός", διότι υποδηλώνει την διάθεση του ατόμου να κρίνει, να συγκρίνει, να ορίζει τον εαυτό του και να καθορίζει το ίδιο το άτομο τα όποια κριτήριά του για τη λήψη αποφάσεων. Όλα τα άλλα "-ισμός" προϋποθέτουν την πίστη στους ορισμούς άλλων και στα κριτήρια άλλων.
Αν ο Συλλογισμός ήταν ιδεολογία, θα ήταν η ιδεολογία της Κοινής Λογικής.
Και αν ο γράφων θα έπρεπε να δηλώσει οπαδός μιας ιδεολογίας, θα προτιμούσε να δηλώσει "Συλλογιστής".
Και αν ο γράφων θα έπρεπε να δηλώσει οπαδός μιας ιδεολογίας, θα προτιμούσε να δηλώσει "Συλλογιστής".
Κλείνω την παρένθεση.
Ως Συλλογιστής λοιπόν, με το εγχειρίδιο της Κοινής Λογικής παραμάσχαλα, επιστρέφω στα του τίτλου και εξηγούμαι:
Τοποθετώ την λέξη "προοδευτικός" σε εισαγωγικά, διότι ο όρος, αδυνατεί στην πραγματικότητα να υπάρξει με οποιονδήποτε "-ισμό". Ή είναι κάποιος προοδευτικός, ή δεν είναι.
Πρόοδος, σημαίνει εξέλιξη. Πρόοδος σημαίνει ανάταση. Σημαίνει βελτίωση. Σημαίνει πορεία προς τα εμπρός. Σημαίνει θετική προοπτική. Προοδευτικός μπορεί να είναι και ο Σοσιαλιστής και ο Αριστερός και ο Φιλελεύθερος και ο Δεξιός, σε πολλές επιλογές του και κρίσεις.
Ομοίως, κάθε ένας εξ` αυτών, μπορεί να είναι και συντηρητικός. Ιδιαίτερα όταν οικειοποιείται πανανθρώπινες ιδέες και πανανθρώπινα ιδανικά, αρνούμενος το δικαίωμα των άλλων να τα εκφράζουν ή ακόμα και να τα ασκούν.
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ:
«Δημοκρατικές δυνάμεις» σου λένε. Αλλά, από πού κι ως που;
Τι σχέση έχει η δημοκρατία, με την βίαιη καταστολή της εκλογικής διαδικασίας στα Πανεπιστήμια;
Τι σχέση έχει η «δημοκρατία» με τις τακτικές εκείνων των συνδικαλιστών, που ασκώντας το αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα της απεργίας, αρνούνται –ενίοτε και δια της βίας- σε άλλους οικογενειάρχες, το επίσης αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα της εργασίας;
Τι σχέση έχει ο «προοδευτισμός» και η «δημοκρατικότητα», με την διπροσωπία της καταγγελίας του παρακράτους των κουκουλοφόρων, αλλά και της προστασίας του στρεβλού «πανεπιστημιακού ασύλου» που εκμεταλλεύονται οι κουκουλοφόροι για να ασχημονούν σε βάρος της ζωής και της περιουσίας των νοικοκύρηδων πολιτών;
Τι σχέση έχει ο προοδευτισμός, με την οικειοποίηση της «δημοκρατικότητας»;
Τι σχέση έχει ο προοδευτισμός με την κομματική οικειοποίηση της πείνας, του φόβου για την ανεργία, της λαϊκής αγανάκτησης;
Γιατί εγώ που θέλω να διαμαρτυρηθώ κατά του πολιτικού συστήματος, όντας επί μακρόν Φιλελεύθερος Συλλογιστής, ή Δεξιός, θα πρέπει να προσέλθω στην πλατεία και να στριμωχτώ πίσω από ένα «δάσος» με κόκκινες σημαίες;
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, πως και μόνο στην διατύπωση του επιχειρήματος «εγώ είμαι προοδευτικός και ουδείς άλλος», βρίσκει γόνιμο έδαφος ο Ολοκληρωτισμός. Η δικτατορία της μειοψηφίας.
Και είναι λογικό άλλωστε, να μιλούμε για δικτατορίες της μειοψηφίας, για τον απλούστατο λόγο, ότι η πλειοψηφία, πουθενά στον δημοκρατικό κόσμο δεν χρειάζεται να επιβληθεί δικτατορικά. Η μειοψηφία είναι πάντα αυτή που χρειάζεται τη βία, για να επιβληθεί στις πλειοψηφίες.
Είτε μιλάμε για μια φασίζουσα κυβέρνηση που χρησιμοποιεί τανκς για να επιβληθεί, είτε μιλάμε για μια αριστερή φασίζουσα νοοτροπία που διακόπτει μια εκλογική διαδικασία καταλύοντας τις δημοκρατικές διαδικασίες, επειδή διαφωνεί με το νόμο. Ελάχιστα διαφέρουν αυτά τα δύο άκρα.
ΞΥ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:
Υπάρχουν δύο είδη ξυπόλητων.
Οι ξυπόλητοι λόγω οικονομικής κατάπτωσης από τη μια.
Οι ξυπόλητοι λόγω κουλτούρας από την άλλοι.
Οι πρώτοι επιζητούν και αξίζουν το σεβασμό μας και τη συμπαράστασή μας, στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν κι εκείνοι παπούτσια.
Οι δεύτεροι εποφθαλμιούν τα παπούτσια των άλλων. Όχι για να τα φορέσουν. Απλώς για να τους τα βγάλουν. Για να επιβάλουν τον πολιτισμό τους. Τον ξυ-πολιτισμό τους.
Είναι αυτοί που πηγαίνουν στα διευθυντικά τους γραφεία με τη σαγιονάρα λόγω «άποψης», για να το παίξουν «προοδευτικοί», αλλά απολύουν 15 εργαζόμενους το ίδιο αποφασιστικά με τον «συντηρητικό» ομόλογό τους, της ανταγωνιστικής βιομηχανίας.
Είναι αυτοί που γίνανε πλούσιοι, απολαμβάνοντας «προοδευτικά» το δημόσιο χρήμα στους καιρούς των παχιών αγελάδων και του «Τσοβόλα Δώστα Όλα», μεταλλασσόμενοι από Ιδεολόγοι Αριστεριστές, σε Αριστερούς ΠΑΣΟΚιστές.
Σήμερα το παίζουν ξανά Ιδεολόγοι Αριστεριστές. Απλώς έχουν αφήσει το YUGO να σκουριάζει στην πίσω αυλή τους για να θυμούνται πως ξεκίνησαν, και οδηγούν ως τις παρυφές της πλατείας Συντάγματος με την BMW, για περπατήσουν λίγο και να φασκελώσουν τη Βουλή και τους Βουλευτές, καμουφλαρισμένοι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους, δικαίως αγανακτισμένους Έλληνες.
Έπειτα επιστρέφουν στην BMW και πηγαίνουν να την παρκάρουν στο πάρκινγκ της Δημόσιας Υπηρεσίας, στην οποία έχουν προσληφθεί για να τεμπελιάζουν επ` αμοιβή, χάρη στο «γλύψιμο» των βουλευτών που μούτζωναν πριν λίγο.
Αποτελούν μειοψηφία οι φορείς αυτού του «προοδευτικού» ξυ-πολιτισμού. Αλλά εκπροσωπούν την νοοτροπία που κυβερνά και μας έφερε ως εδώ: «Ο κώλος μας να` ναι καλά κι άσε τους άλλους να δουλεύουν».
Μόνο, που δυστυχώς, αυτή η μειοψηφία, μ` αυτή τη νοοτροπία, βρέθηκε τα τελευταία 30 χρόνια στις πιο νευραλγικές θέσεις – γρανάζια του κρατικού μηχανισμού, που θα έπρεπε απαραιτήτως να δουλεύουν, για να μην πάει χαμένη κι η δουλειά των υπολοίπων.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΠΑΣΟΚΙΣΜΟΣ:
Ο ΠΑΣΟΚισμός ηττάται πλέον. Και προσπαθεί να διασωθεί μεταλλασσόμενος σε ΒΕΝΙΖΕΛΟΠΑΣΟΚισμό.
Συναντά τον «Προοδευτικό» Ολοκληρωτισμό και τον Ξυ-πολιτισμό, στην… απειλή του Βαγγέλη Βενιζέλου ότι «η μεγάλη δημοκρατική παράταξη θα ανακάμψει».
Ενδεικτική της ΠΑΣΟΚικής Ολοκληρωτικής νοοτροπίας με την οποία έχει γαλουχηθεί ο ίδιος και οι συν αυτώ, είναι η απόπειρα οικειοποίησης της «δημοκρατικότητας».
Όχι κύριε Βενιζέλο. Δεν σου χαρίζουμε την «δημοκρατικότητα».
Και σίγουρα, το ΠΑΣΟΚ, δεν «ξαναβρίσκει την ψυχή του» σ` εσένα, όπως έσπευσες να υπονοήσεις σε μια κρίση πριγκιπικού μεγαλοϊδεατισμού (όχι για τη χώρα μα για τον εαυτό σου).
Εσύ είσαι αυτός που ρήμαξε την ψυχή του, με όσα υπέγραψες ως μέγας κυβερνήτης τους τελευταίους μήνες, και ως συγκυβερνήτης του Παπανδρέου, εδώ και δύο χρόνια.
Το "αρχίζουμε" που με θράσος εκστομίζεις, προσβάλει τη νοημοσύνη μας, την προσωπικότητά μας, την δημοκρατικότητά μας, την κοινωνική μας ευαισθησία και την Κοινή μας Λογική.
Δεν «αρχίζετε» τώρα κύριε Βενιζέλο.
Ούτε καν «τελειώνετε».
Απλώς συνεχίζετε, διότι δεν ξέρετε τι άλλο να κάνετε για να ζήσετε, εκτός από το να λυμαίνεστε τον ιδρώτα των άλλων...
Στην παροιμία "άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"... δεν είστε, ούτε ο Μανωλιός, ούτε καν το "αλλιώς"! Το ίδιο ρούχο είστε...
