"...It is not worthwhile to try to keep history from repeating itself, for man's character will always make the preventing of the repetitions impossible...".
"...Η ιστορία δε θα σταματήσει να επαναλαμβάνεται, γιατί η φύση του ανθρώπου δεν μπορεί να εμποδίσει την επανάληψη...".
Mark Twain
Άραγε, να έχει απομείνει έστω ένα ψήγμα μνήμης σε κάποιους από τους σημερινούς Γερμανούς* πολιτικούς?
Είδαν ποτέ αυτή τη φωτογραφία....
η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και άλλοι ...Άρειοι?
Θα ήθελαν ποτέ να επιστρέψει η χώρα τους στην ίδια κατάσταση?
Και εάν την αποστρέφονται, γιατί να θέλουν να την ξαναζωντανέψουν σε λαούς χωρών που εξ αιτίας της Γερμανικής κατοχής υπέστησαν τα πάνδεινα πριν από 70 χρόνια?
Εκτός... εάν γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και ένεκα αυτού του φόβου, σήμερα ξεζουμίζουν τους υποτιθέμενους "εταίρους" τους!!!
Τους την αφιερώνω!
Με την ευχή μου να μην το ξαναπάθουν...
Γιατί, συχνά η ιστορία κάνει κύκλους...
The hunger-winter of 1947, thousands protest in West Germany against the disastrous food situation (March 31, 1947). Sign: We want coal, we want bread
* Δεν αναφέρομαι φυσικά, στο Βεστερβέλε!
Αυτός, έχει το μυαλό του διαρκώς στο ..."χούι" του!
...Ούτε στο Ρέσλερ!
Αυτός, μάλλον εικόνες από την εποχή του Νγκουγιέν Αι Κβοκ (κοινώς Χο Τσι Μινχ ή "φωτισμένου"), θα μπορούσε να έχει στο μυαλό του...
Άλλωστε, αντίστοιχη πορεία είχαν και οι δύο!
Ο Χο Τσι Μινχ, ήταν γιος αυτοκρατορικού μανδαρίνου και εξελίχθηκε σε ιδρυτικό μέλος του γαλλικού κομμουνιστικού κόμματος το 1920. Το 1930 ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδοκίνας και το 1941 οργάνωσε ένα αντάρτικο σώμα (Βιέτ Μινχ), το οποίο πολέμησε αρχικά εναντίον των Ιαπώνων κατακτητών και από το 1946 εναντίον των Γάλλων αποικιοκρατών. Ήδη από το 1945 είχε ιδρύσει ο Χο τη Δημοκρατία του Βιετ Ναμ και έγινε ο πρώτος πρόεδρός της.
Υ.Γ. Sorry, Γερμανοί εταίροι μου, αλλά θα πρέπει να σας θυμίζουμε πότε-πότε την ιστορία και την αλήθεια!
Του Σ.Κ.
"...Η ιστορία δε θα σταματήσει να επαναλαμβάνεται, γιατί η φύση του ανθρώπου δεν μπορεί να εμποδίσει την επανάληψη...".
Mark Twain
Άραγε, να έχει απομείνει έστω ένα ψήγμα μνήμης σε κάποιους από τους σημερινούς Γερμανούς* πολιτικούς?
Είδαν ποτέ αυτή τη φωτογραφία....
η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και άλλοι ...Άρειοι?
Θα ήθελαν ποτέ να επιστρέψει η χώρα τους στην ίδια κατάσταση?
Και εάν την αποστρέφονται, γιατί να θέλουν να την ξαναζωντανέψουν σε λαούς χωρών που εξ αιτίας της Γερμανικής κατοχής υπέστησαν τα πάνδεινα πριν από 70 χρόνια?
Εκτός... εάν γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και ένεκα αυτού του φόβου, σήμερα ξεζουμίζουν τους υποτιθέμενους "εταίρους" τους!!!
Τους την αφιερώνω!
Με την ευχή μου να μην το ξαναπάθουν...
Γιατί, συχνά η ιστορία κάνει κύκλους...
The hunger-winter of 1947, thousands protest in West Germany against the disastrous food situation (March 31, 1947). Sign: We want coal, we want bread
* Δεν αναφέρομαι φυσικά, στο Βεστερβέλε!
Αυτός, έχει το μυαλό του διαρκώς στο ..."χούι" του!
...Ούτε στο Ρέσλερ!
Αυτός, μάλλον εικόνες από την εποχή του Νγκουγιέν Αι Κβοκ (κοινώς Χο Τσι Μινχ ή "φωτισμένου"), θα μπορούσε να έχει στο μυαλό του...
Άλλωστε, αντίστοιχη πορεία είχαν και οι δύο!
Ο Χο Τσι Μινχ, ήταν γιος αυτοκρατορικού μανδαρίνου και εξελίχθηκε σε ιδρυτικό μέλος του γαλλικού κομμουνιστικού κόμματος το 1920. Το 1930 ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδοκίνας και το 1941 οργάνωσε ένα αντάρτικο σώμα (Βιέτ Μινχ), το οποίο πολέμησε αρχικά εναντίον των Ιαπώνων κατακτητών και από το 1946 εναντίον των Γάλλων αποικιοκρατών. Ήδη από το 1945 είχε ιδρύσει ο Χο τη Δημοκρατία του Βιετ Ναμ και έγινε ο πρώτος πρόεδρός της.
Υ.Γ. Sorry, Γερμανοί εταίροι μου, αλλά θα πρέπει να σας θυμίζουμε πότε-πότε την ιστορία και την αλήθεια!
Του Σ.Κ.