Το πείραμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον για το παρόν και κυρίως το μέλλον της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας. Όχι τόσο για τις ιδέες και το πρόγραμμα που κομίζουν, αλλά για τη δομή και τον τρόπο ανάπτυξης της οργάνωσής τους σε ολόκληρη τη
χώρα.
Πέρα από τις τετριμμένες και παλαιοκομματικές προσεγγίσεις, με έμφαση στο διαδίκτυο και τα social media, καθώς και στο εθελοντικό… πείσμα των στελεχών τους. Από τη στιγμή ωστόσο που οι Ανεξάρτητοι Έλληνες μετατρέπονται από προσωποπαγές πολιτικό μόρφωμα, σε κόμμα το οποίο διεκδικεί με αξιώσεις ακόμη και την 3η θέση στην αυριανή Βουλή, ο Πάνος Καμμένος βλέπει να… αποκτά δελφίνους, και μάλιστα σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Χρήστος Ζώης και ο Κώστας Μαρκόπουλος, τα δυο πλέον ηχηρά «αποκτήματα» των Ανεξάρτητων Ελλήνων από τη Νέα Δημοκρατία, είναι στελέχη πρώτης γραμμής, που δεν πρόκειται να σωπάσουν, ή να περιοριστούν σε συμπληρωματικούς ρόλους. Ο όρος «δελφίνος» βέβαια είναι υπερβολικός, έρχεται ωστόσο να υποδηλώσει ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν πλέον συλλογική ηγεσία.
Που θα γίνει ακόμη πιο… πολυσυλλεκτική, στην περίπτωση που υπάρξει αίσια κατάληξη στο πολιτικό φλερτ με τον Γιάννη Δημαρά, και ο επικεφαλής του Άρματος Πολιτών προστεθεί στους Ανεξάρτητους Έλληνες ως κεντροαριστερή συνιστώσα.
