Οι ρυθμοί απορρόφησης που παρουσιάζει το ΕΣΠΑ είναι χαμηλοί, σε μια εποχή που η χώρα έχει ανάγκη από ενίσχυση της ρευστότητας και της ανάπτυξης με κάθε τρόπο. Παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά απορρόφησής του εμφανίζονται τεχνητά αυξημένα, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και αυτό το αισθάνεται πρώτη από όλους η ίδια η αγορά. Η τεχνητή αύξηση της απορρόφησης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε δύο ειδών παρεμβάσεις...
1. Στην αύξηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε 85% αναδρομικά από το 2007 και σε 95% από τον Δεκέμβριο του 2011 για τις χώρες που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα δημοσιονομικά προβλήματα.
2. Στο «παρκάρισμα» πόρων σε Ταμεία Χαρτοφυλακίου, όπως το Ταμείο Επιχειρηματικότητας, το “Εξοικονομώ κατ’ Οίκον”, το JEREMIE και το ΕΝΑΛΙΟ, που αύξησε τεχνητά την απορρόφηση του ΕΣΠΑ, χωρίς τα σχετικά κονδύλια να διοχετευθούν στην αγορά.
Στην Ελλάδα της κρίσης, όπου η ανεργία έχει εκτιναχθεί πάνω από το 20%, η άμεση αξιοποίηση των πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου είναι περισσότερο από αναγκαία. Παρά την αύξηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα συνεχίζει να είναι ουραγός και να βρίσκεται στην 22η θέση μεταξύ των κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και τα τέσσερα Επιχειρησιακά Προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο βρίσκονται πολύ χαμηλά στον πίνακα με τις απορροφήσεις του ΕΣΠΑ.
Τους πρώτους τρεις μήνες του 2012, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ρυθμοί απορρόφησης του ΕΣΠΑ παραμένουν χαμηλοί, με κίνδυνο αυτή τη φορά, όχι μόνο να μην επιτευχθεί ο στόχος του Μνημονίου, αλλά να χαθούν και κονδύλια από τη μη εφαρμογή του κανόνα του ν+3. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη η αναθεώρηση του ΕΣΠΑ, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες. Αλλά και να δοθεί έμφαση στην επιτάχυνση των διαδικασιών, με διυπουργικό συντονισμό όπου χρειάζεται, για να αντιμετωπιστούν οι καθυστερήσεις των πιο προβληματικών Προγραμμάτων. Χρειάζεται επίσης πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Δεν υπάρχουν περιθώρια για χάσιμο χρόνου και κονδυλίων. Με τους ρυθμούς απορρόφησης που παρουσιάζει το ΕΣΠΑ σήμερα η Ελλάδα κινδυνεύει όχι μόνο να πέσει έξω στους στόχους του Μνημονίου, αλλά να μην αξιοποιήσει το βασικότερο εργαλείο ρευστότητας που έχει στη διάθεσή του το Δημόσιο.
1. Στην αύξηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε 85% αναδρομικά από το 2007 και σε 95% από τον Δεκέμβριο του 2011 για τις χώρες που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα δημοσιονομικά προβλήματα.
2. Στο «παρκάρισμα» πόρων σε Ταμεία Χαρτοφυλακίου, όπως το Ταμείο Επιχειρηματικότητας, το “Εξοικονομώ κατ’ Οίκον”, το JEREMIE και το ΕΝΑΛΙΟ, που αύξησε τεχνητά την απορρόφηση του ΕΣΠΑ, χωρίς τα σχετικά κονδύλια να διοχετευθούν στην αγορά.
Στην Ελλάδα της κρίσης, όπου η ανεργία έχει εκτιναχθεί πάνω από το 20%, η άμεση αξιοποίηση των πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου είναι περισσότερο από αναγκαία. Παρά την αύξηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα συνεχίζει να είναι ουραγός και να βρίσκεται στην 22η θέση μεταξύ των κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και τα τέσσερα Επιχειρησιακά Προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο βρίσκονται πολύ χαμηλά στον πίνακα με τις απορροφήσεις του ΕΣΠΑ.
Τους πρώτους τρεις μήνες του 2012, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ρυθμοί απορρόφησης του ΕΣΠΑ παραμένουν χαμηλοί, με κίνδυνο αυτή τη φορά, όχι μόνο να μην επιτευχθεί ο στόχος του Μνημονίου, αλλά να χαθούν και κονδύλια από τη μη εφαρμογή του κανόνα του ν+3. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη η αναθεώρηση του ΕΣΠΑ, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες. Αλλά και να δοθεί έμφαση στην επιτάχυνση των διαδικασιών, με διυπουργικό συντονισμό όπου χρειάζεται, για να αντιμετωπιστούν οι καθυστερήσεις των πιο προβληματικών Προγραμμάτων. Χρειάζεται επίσης πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Δεν υπάρχουν περιθώρια για χάσιμο χρόνου και κονδυλίων. Με τους ρυθμούς απορρόφησης που παρουσιάζει το ΕΣΠΑ σήμερα η Ελλάδα κινδυνεύει όχι μόνο να πέσει έξω στους στόχους του Μνημονίου, αλλά να μην αξιοποιήσει το βασικότερο εργαλείο ρευστότητας που έχει στη διάθεσή του το Δημόσιο.
